Hemoglobin A1c sayfasının kaynağını görüntüle

{{Infobox diagnostic
| name = Hemoglobin A1c
| MedlinePlus = 003640
| eMedicine = 2049478
| reference_range = 
| LOINC = {{LOINC|41995-2}}
}}
'''Hemoglobin A1c''' ('''glikaze hemoglobin''', '''HbA1c''', '''glikohemoglobin''', '''glikozile hemoglobin''' veya '''A1c''') bir [[şeker]]e kimyasal olarak bağlanmış bir [[hemoglobin]] (Hb) formudur. [[Glukoz]], [[galaktoz]] ve [[fruktoz]] dahil olmak üzere çoğu [[monosakkarit]], kan dolaşımında bulunduğunda kendiliğinden (yani [[enzim]]atik olmayan bir şekilde) hemoglobin ile bağlanır. Ancak glukozun bunu yapma olasılığı galaktoz ve fruktoza göre daha düşüktür (fruktozun %13'ü ve galaktozun %21'i), bu da glukozun insanlarda neden birincil metabolik yakıt olarak kullanıldığını açıklayabilir.<ref name="pmid12192669">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Reaction of monosaccharides with proteins: possible evolutionary significance|tarih=July 1981|sayı=4504|sayfalar=222-224|dergi=Science|cilt=213|pmid=12192669|doi=10.1126/science.12192669|vauthors=Bunn HF, Higgins PJ|bibcode=1981Sci...213..222B}}</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Role of fructose in glycation and cross-linking of proteins|tarih=March 1988|sayı=6|sayfalar=1901-1907|dergi=Biochemistry|cilt=27|pmid=3132203|doi=10.1021/bi00406a016|vauthors=McPherson JD, Shilton BH, Walton DJ}}</ref>

Şeker-hemoglobin bağlantısının oluşumu, kan dolaşımında aşırı şekerin varlığını gösterir ve genellikle yüksek konsantrasyonda [[diyabet]]in göstergesidir (HbA1c >%6,4).<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31882432/|başlık=Determination of Normal HbA1C Levels in Non-Diabetic Patients with Hemoglobin E|erişimtarihi=24 Aralık 2022|arşivtarihi=24 Aralık 2022|arşivurl=https://web.archive.org/web/20221224122152/https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31882432/|tarih=1 Kasım 2019|sayı=6|sayfalar=804-809|dergi=[[Annals of Clinical & Laboratory Science]]|ile=[[PubMed]]|cilt=49|ad=Saranya|soyadı=Pongudom|pmid=31882432|ölüurl=hayır}}</ref> A1C, tespit edilmesi kolay olduğu için özellikle ilgi çekicidir. Şekerlerin hemoglobine bağlanma sürecine [[glikasyon]] adı verilir ve referans sistemi, bileşen olarak beta-N-1-deoksi fruktozil hemoglobin olarak tanımlanan HbA1c'ye dayanır.<ref name="pmid16112961">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Standardization of HbA1c and Optimal Range of Monitoring|sayfalar=61-72|dergi=Scandinavian Journal of Clinical and Laboratory Investigation|yıl=2005|cilt=240|author=Miedema K|pmid=16112961|doi=10.1080/00365510500236143|s2cid=30162967}}</ref>

HbA1c öncelikle üç aylık ortalama [[kan şekeri seviyesi]]ni belirlemek için ölçülür ve [[Diyabet|diabetes mellitus]] için bir tanı testi ve diyabetli kişilerde [[Diyabet yönetimi#Glisemik kontrol|glisemik kontrol]] için bir değerlendirme testi olarak kullanılabilir.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK304271/|başlık=Use of Glycated Haemoglobin (HbA1C) in the Diagnosis of Diabetes Mellitus: Abbreviated Report of a WHO Consultation|erişimtarihi=2 Aralık 2018|arşivtarihi=12 Temmuz 2020|arşivurl=https://web.archive.org/web/20200712010844/https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK304271/|tarih=2011|sayfa=2, Glycated haemoglobin (HbA1c) for the diagnosis of diabetes|yayıncı=Geneva: World Health Organization|ölüurl=hayır}}</ref> Test üç aylık ortalama ile sınırlıdır çünkü bir [[Alyuvar|kırmızı kan hücresinin]] ortalama ömrü dört ay veya 120 gündür. Her bir kırmızı kan hücresinin ömrü farklı olduğundan, test üç aylık sınırlı bir ölçüm olarak kullanılır.

Normal glukoz seviyeleri normal miktarda glukozlanmış hemoglobin üretir. Ortalama plazma glukoz miktarı arttıkça, glukozlanmış hemoglobin oranı da tahmin edilebilir bir şekilde artar. Diyabette, kan glukoz seviyelerinin daha kötü kontrol edildiğini gösteren daha yüksek glukozlu hemoglobin miktarları [[Kardiyovasküler hastalıklar|kardiyovasküler hastalık]], [[nefropati]], [[nöropati]] ve [[retinopati]] ile ilişkilendirilmiştir.

== Terminoloji ==
[[Glikasyon|Glikaze]] hemoglobin, doğru (enzimatik olmayan) süreci yansıtmak için [[Glikozilasyon|glikozile]] hemoglobin yerine tercih edilmektedir. İlk literatürde, daha ileri araştırmalar yapılana kadar hangi sürecin söz konusu olduğu belirsiz olduğu için sıklıkla ''glikozile'' terimi kullanılmıştır. Bu terimler İngilizce literatürde hala bazen birbirinin yerine kullanılmaktadır.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://tidsskriftet.no/en/2014/11/glycated-or-glycosylated|başlık=Glycated or glycosylated?|erişimtarihi=5 Aralık 2018|arşivtarihi=5 Aralık 2018|arşivurl=https://web.archive.org/web/20181205145806/https://tidsskriftet.no/en/2014/11/glycated-or-glycosylated|tarih=25 Kasım 2014|sayı=22|sayfalar=2179|dergi=[[Journal of the Norwegian Medical Association]]|alıntı=Hospitals should ensure that the correct term for HbA1c – glycated haemoglobin – is now to be found in laboratory manuals.|cilt=134|author=Oliwia Witczak, Trine B. Haugen|pmid=25423986|doi=10.4045/tidsskr.14.0172|ölüurl=hayır}}</ref>

HbA1c'nin adlandırılması, hemoglobin tip A'nın [[İyon kromatografisi|katyon değişim kromatografisinde]] ayrılmasından kaynaklanmaktadır. Muhtemelen saf hemoglobin A olduğu düşünülen ilk fraksiyon HbA0 olarak adlandırılmış ve sonraki fraksiyonlar [[elüsyon]] sırasına göre HbA1a, HbA1b ve HbA1c olarak adlandırılmıştır. Geliştirilmiş ayırma teknikleri daha sonra daha fazla alt fraksiyonun izole edilmesine yol açmıştır.<ref name="pmid9732983">{{Akademik dergi kaynağı|url=http://www.clinchem.org/content/44/9/1951.long|başlık=What is hemoglobin A1c? An analysis of glycated hemoglobins by electrospray ionization mass spectrometry|erişimtarihi=15 Haziran 2015|arşivtarihi=23 Eylül 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150923223202/http://www.clinchem.org/content/44/9/1951.long|sayı=9|sayfalar=1951-1958|dergi=[[Clinical Chemistry (dergi)|Clinical Chemistry]]|yıl=1998|cilt=44|pmid=9732983|doi=10.1093/clinchem/44.9.1951|vauthors=Peterson KP, Pavlovich JG, Goldstein D, Little R, England J, Peterson CM|ölüurl=hayır}}</ref>

== Tarihçe ==
Hemoglobin A1c ilk olarak 1958 yılında Huisman ve Meyering tarafından [[kromatografi]]k bir kolon kullanılarak diğer hemoglobin formlarından ayrılmıştır.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Chromatography of hemoglobin types on carboxymethylcellulose|sayı=2|sayfalar=312-327|dergi=J. Lab. Clin. Med.|yıl=1958|cilt=52|pmid=13564011|vauthors=Huisman TH, Martis EA, Dozy A}}</ref> İlk kez 1968 yılında Bookchin ve Gallop tarafından bir [[glikoprotein]] olarak karakterize edilmiştir.<ref name="pmid4874776">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Structure of haemoglobin A1c: nature of the N-terminal beta chain blocking group|sayı=1|sayfalar=86-93|dergi=Biochem. Biophys. Res. Commun.|yıl=1968|cilt=32|pmid=4874776|doi=10.1016/0006-291X(68)90430-0|vauthors=Bookchin RM, Gallop PM}}</ref> Diyabetteki artışı ilk kez 1969 yılında [[Samuel Rahbar]] ve arkadaşları tarafından tanımlanmıştır.<ref name="pmid5808299">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Studies of an unusual hemoglobin in patients with diabetes mellitus|sayı=5|sayfalar=838-843|dergi=Biochem. Biophys. Res. Commun.|yıl=1969|cilt=36|pmid=5808299|doi=10.1016/0006-291X(69)90685-8|vauthors=Rahbar S, Blumenfeld O, Ranney HM}}</ref> 1975 yılında Bunn ve arkadaşları tarafından oluşumuna yol açan reaksiyonlar karakterize edilmiştir.<ref name="pmid1201013">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Further identification of the nature and linkage of the carbohydrate in haemoglobin A1c|sayı=1|sayfalar=103-109|dergi=Biochem. Biophys. Res. Commun.|yıl=1975|cilt=67|pmid=1201013|doi=10.1016/0006-291X(75)90289-2|vauthors=Bunn HF, Haney DN, Gabbay KH, Gallop PM}}</ref>

Diyabetik hastalarda glukoz metabolizmasının kontrol derecesini izlemek için hemoglobin A1c kullanımı 1976 yılında [[Anthony Cerami]], Ronald Koenig ve meslektaşları tarafından önerilmiştir.<ref name="pmid934240">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Correlation of glucose regulation and hemoglobin AIc in diabetes mellitus|url=https://archive.org/details/sim_new-england-journal-of-medicine_1976-08-19_295_8/page/n33|sayı=8|sayfalar=417-420|dergi=N. Engl. J. Med.|yıl=1976|cilt=295|pmid=934240|doi=10.1056/NEJM197608192950804|vauthors=Koenig RJ, Peterson CM, Jones RL, Saudek C, Lehrman M, Cerami A}}</ref>

== Hasar mekanizmaları ==
Glukozlu hemoglobin, kan hücrelerinin içinde yüksek oranda reaktif [[Radikal (kimya)|serbest radikallerin]] artmasına neden olarak [[Hücre zarı|hücre zarlarının]] özelliklerini değiştirir. Bu da [[Eritrosit agregasyonu|kan hücrelerinin kümelenmesine]] ve kan [[viskozite]]sinin artmasına yol açarak kan akışının bozulmasına neden olur.<ref name=":0">{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Glycated hemoglobin and its spinoffs: Cardiovascular disease markers or risk factors?|tarih=26 Ağustos 2015|sayı=8|sayfalar=449-453|dergi=World Journal of Cardiology|cilt=7|ad=Jumana|soyadı=Saleh|issn=1949-8462|pmc=4549778|pmid=26322184|doi=10.4330/wjc.v7.i8.449}}</ref>

Glukozlu hemoglobinin hasara yol açmasının bir diğer yolu da [[Ateroskleroz|aterosklerotik]] plak ([[aterom]]) oluşumuyla sonuçlanan [[inflamasyon]]dur. Serbest radikal birikimi [[Ferröz|Fe<sup>2+</sup>]]-hemoglobinin Fe<sup>3+</sup>-Hb yoluyla anormal ferril hemoglobine (Fe<sup>4+</sup>-Hb) [[Uyarılmış hâl|uyarılmasını]] teşvik eder. Fe<sup>4+</sup> kararsızdır ve Fe<sup>3+</sup> [[Yükseltgenme durumu|oksidasyon durumunu]] yeniden kazanmak için hemoglobindeki spesifik [[amino asit]]lerle reaksiyona girer. Hemoglobin molekülleri [[Çapraz bağlama reaksiyonu|çapraz bağlanma reaksiyonları]] yoluyla bir araya toplanır ve bu hemoglobin kümeleri (multimerler) hücre hasarını ve Fe<sup>4+</sup>-hemoglobinin arter ve venlerin en iç katmanlarının ([[Tunika intima|subendotelyum]]) [[Hücrelerarası madde|matrisine]] salınmasını teşvik eder. Bu durum, kan damarlarının iç yüzeyinin ([[endotel]]) geçirgenliğinin artmasına ve kan damarı yüzeylerinde [[makrofaj]] birikimini teşvik eden pro-inflamatuar [[monosit]] [[adezyon]] proteinlerinin üretilmesine neden olarak sonuçta bu damarlarda zararlı plaklara yol açar.<ref name=":0" />

Yüksek oranda glukozlanmış Hb-[[İleri glikasyon son ürünü|AGE'ler]] [[vasküler düz kas]] tabakasından geçer ve muhtemelen [[Azot monoksit|nitrik okside]] (NO) bağlanarak normal işlevini engellemek suretiyle [[asetilkolin]]le indüklenen endotele bağlı gevşemeyi etkisiz hale getirir. NO güçlü bir [[Vazodilatasyon|vazodilatördür]] ve aynı zamanda plağı teşvik eden [[Düşük yoğunluklu lipoprotein|LDL]]'lerin (yani "kötü [[kolesterol]]") [[Oksitlenme|oksitlenmiş]] formunun oluşumunu engeller.<ref name=":0" />

Kan hücrelerindeki bu genel bozulma aynı zamanda [[hem]]i de serbest bırakır. Gevşek hem, endotel ve LDL proteinlerinin oksidasyonuna neden olarak plaklara yol açabilir.<ref name=":0" />
[[Dosya:GlycationViaAmadoriRgmt.svg|küçükresim|upright=1.65| Amadori yeniden düzenlemesi yoluyla glikasyon yolu (HbA1c'de R tipik olarak N-terminal valindir).<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Chemistry of Amadori Rearrangement Products: Analysis, Synthesis, Kinetics, Reactions, and Spectroscopic Properties|sayı=4|sayfalar=321-369|dergi=Critical Reviews in Food Science and Nutrition|yıl=1994|cilt=34|pmid=7945894|doi=10.1080/10408399409527667|yazar1=Yaylayan, Varoujan A.|yazar2=Huyghues-Despointes, Alexis}}</ref>]]

== Tıbbi tanı prensipleri ==
Proteinlerin glikasyonu sık rastlanan bir durumdur, ancak hemoglobin söz konusu olduğunda, glukoz ile [[Hemoglobin alt birimi beta|beta zincirinin]] N ucu arasında enzimatik olmayan bir yoğunlaşma reaksiyonu meydana gelir. Bu reaksiyon bir [[Schiff bazları|Schiff bazı]] üretir (R-N=CHR', R = beta zinciri, CHR' = glukoz türevi) ve bu da 1-deoksifruktoza dönüşür. Bu ikinci dönüşüm [[Amadori yeniden düzenlemesi]]ne bir örnektir. Kan glukoz seviyeleri yüksek olduğunda, glukoz molekülleri kırmızı kan hücrelerindeki hemoglobine bağlanır. Kanda [[hiperglisemi]] ne kadar uzun sürerse, kırmızı kan hücrelerindeki hemoglobine o kadar fazla glukoz bağlanır ve glukozlanmış hemoglobin o kadar yüksek olur.<ref name="pmid33806493">{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Glycated Hemoglobin and Methods for Its Point of Care Testing|tarih=March 2021|sayı=3|sayfa=70|dergi=Biosensors (Basel)|cilt=11|pmc=8000313|pmid=33806493|doi=10.3390/bios11030070|vauthors=Pohanka M}}</ref>

Bir hemoglobin molekülü bir kez glikasyona uğradığında o şekilde kalır. Bu nedenle kırmızı hücre içinde glukozlanmış hemoglobin birikimi, hücrenin [[Alyuvar#Yaşam döngüsü|yaşam döngüsü]] boyunca maruz kaldığı ortalama glukoz seviyesini yansıtır. Glukozlu hemoglobin ölçümü, uzun süreli serum glukoz regülasyonunu izleyerek tedavinin etkinliğini değerlendirir.

A1c, kırmızı kan hücrelerinin ömrü boyunca (erkekler için 117 gün ve kadınlar için 106 gün<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Drugs affecting HbA1c levels|tarih=Jul–Aug 2012|sayı=4|sayfalar=528-531|dergi=Indian Journal of Endocrinology and Metabolism|cilt=16|ad=Ranjit|soyadı=Unnikrishnan|pmc=3401751|pmid=22837911|doi=10.4103/2230-8210.98004}}</ref>) kan glukoz seviyelerinin ağırlıklı bir ortalamasıdır. Bu nedenle, teste yakın günlerdeki glukoz seviyeleri, A1c seviyesine testten daha uzak günlerdeki seviyelerden önemli ölçüde daha fazla katkıda bulunur.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.ngsp.org/A1ceAG.asp|başlık=NGSP: HbA1c and eAG|erişimtarihi=28 Ekim 2015|arşivtarihi=15 Ekim 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20151015124504/http://www.ngsp.org/A1ceAG.asp|website=www.ngsp.org|ölüurl=evet}}</ref>

Bu durum, glukoz düşürücü tedavinin başlamasından veya yoğunlaştırılmasından 20 gün sonra HbA1c düzeylerinin önemli ölçüde iyileştiğini gösteren klinik uygulamalardan elde edilen verilerle de desteklenmektedir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=A longitudinal study examining adherence to guidelines in diabetes care according to different definitions of adequacy and timeliness|sayı=9|sayfalar=e24278|dergi=PLOS ONE|yıl=2011|cilt=6|pmc=3169586|pmid=21931669|doi=10.1371/journal.pone.0024278|vauthors=Sidorenkov G, Haaijer-Ruskamp FM, de Zeeuw D, Denig P|bibcode=2011PLoSO...624278S}}</ref>

== Ölçüm ==
Hemoglobin A1c'yi ölçmek için çeşitli teknikler kullanılmaktadır. Laboratuvarlar [[yüksek performanslı sıvı kromatografisi]], [[immünoassay]], enzimatik tahlil, [[kapiler elektroforez]] veya [[Afinite kromatografisi#Boronat afinite kromatografisi|boronat afinite kromatografisi]] kullanabilir. Bakım noktası (örn. doktor ofisi) cihazları immünoassay boronat afinite kromatografisi kullanır.<ref name="pmid33806493" />

Amerika Birleşik Devletleri'nde HbA<small>1c</small> test laboratuvarları, 1993 Diyabet Kontrolü ve Komplikasyonları Çalışması (DCCT) sonuçlarına göre standardize edilmeleri için Ulusal Glikohemoglobin Standardizasyon Programı tarafından sertifikalandırılmıştır.<ref>[http://www.devicelink.com/ivdt/archive/08/07/009.html Developing Point of care HbA1c tests for Diabetes monitoring] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20080829202705/http://www.devicelink.com/ivdt/archive/08/07/009.html|tarih=29 Ağustos 2008}}, Barry Plant, Originally Published IVDT July/August 2008</ref> Ek bir yüzdelik ölçek olan Mono S daha önce İsveç'te, KO500 ise Japonya'da kullanılmaktaydı.<ref>[Clinical Chemistry 50:1 166–174 (2004)]</ref><ref name="SDA">[http://www.hba1c.nu/HbA1c_Equalis-en.pdf HbA1c in a new way] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20220713151919/http://www.hba1c.nu/HbA1c_Equalis-en.pdf|tarih=13 Temmuz 2022}} By the Swedish Diabetes Association. Retrieved Mars 2011</ref>

=== IFCC birimlerine geçiş ===
[[Amerikan Diyabet Derneği]], [[Avrupa Diyabet Araştırmaları Derneği]] ve [[Uluslararası Diyabet Federasyonu]], gelecekte HbA1c'nin [[Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu]] (IFCC) birimlerinde raporlanması konusunda anlaşmaya varmıştır.<ref name="pmid18539643">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://archive.org/details/sim_clinical-chemistry_2008-08_54_8/page/1379|başlık=Statistical methods for monitoring the relationship between the IFCC reference measurement procedure for hemoglobin A1c and the designated comparison methods in the United States, Japan, and Sweden|tarih=August 2008|sayı=8|sayfalar=1379-1385|dergi=Clin. Chem.|cilt=54|pmid=18539643|doi=10.1373/clinchem.2008.103556|vauthors=Geistanger A, Arends S, Berding C, Hoshino T, Jeppsson JO, Little R, Siebelder C, Weykamp C}}</ref> IFCC raporlaması 2003 yılında Birleşik Krallık hariç Avrupa'da uygulamaya konmuştur;<ref name="pmid15209757">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Introduction of IFCC reference method for calibration of HbA: implications for clinical care|url=https://archive.org/details/sim_diabetic-medicine_2004-07_21_7/page/673|tarih=July 2004|sayı=7|sayfalar=673-676|dergi=Diabet. Med.|cilt=21|pmid=15209757|doi=10.1111/j.1464-5491.2004.01311.x|vauthors=Manley S, John WG, Marshall S|s2cid=30468208}}</ref> Birleşik Krallık 1 Haziran 2009'dan<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.acb.org.uk/docs/hba1c.pdf|başlık=Standardisation of the reference method for the measurement of HbA1c to improve diabetes care|erişimtarihi=2 Temmuz 2009|arşivtarihi=22 Temmuz 2011|arşivurl=https://web.archive.org/web/20110722031224/http://www.acb.org.uk/docs/hba1c.pdf|tarih=April 2008|yayıncı=The Association for Clinical Biochemistry and Diabetss UK|ölüurl=evet}}</ref> 1 Ekim 2011'e kadar ikili raporlama yapmıştır.

DCCT ve IFCC arasındaki dönüşüm aşağıdaki denklemle yapılır:<ref name="DiabetesUK conversion">{{Web kaynağı|url=http://www.diabetes.org.uk/upload/Professionals/Key%20leaflets/53130HbA1cLableaflet.pdf|başlık=HbA1c Standardisation For Laboratory Professionals|erişimtarihi=2 Temmuz 2009|arşivtarihi=20 Temmuz 2011|arşivurl=https://web.archive.org/web/20110720104405/http://www.diabetes.org.uk/upload/Professionals/Key%20leaflets/53130HbA1cLableaflet.pdf|yayıncı=Diabetes UK|ölüurl=evet}}</ref>

: <math> \mathrm{IFCC}\,\mathrm{HBA1c}\, \frac{\text{mmol}}{\text{mol}} = [\mathrm{DCCT} \, \mathrm{HBA1c}\,(\%) - 2.14] \times 10.929 </math>

{| class="wikitable collapsible collapsed"
!IFCC-HbA<sub>1c</sub>
!DCCT-HbA<sub>1c</sub>
!Mono S- HbA<sub>1c</sub>
|-
|(mmol/mol)
|(%)
|(%)
|-
|10
|3.1
|2.0
|-
|20
|4.0
|2.9
|-
|30
|4.9
|3.9
|-
|40
|5.8
|4.8
|-
|45
|6.3
|5.3
|-
|50
|6.7
|5.8
|-
|55
|7.2
|6.3
|-
|60
|7.6
|6.8
|-
|65
|8.1
|7.2
|-
|70
|8.6
|7.7
|-
|80
|9.5
|8.7
|-
|90
|10.4
|9.6
|-
|100
|11.3
|10.6
|}

== Sonuçların yorumlanması ==
Laboratuvar sonuçları analitik tekniğe, deneğin yaşına ve bireyler arasındaki biyolojik farklılıklara bağlı olarak değişebilir. Daha yüksek HbA1c seviyeleri, diabetes mellitusta olduğu gibi kan şekeri sürekli yüksek olan kişilerde bulunur. Diyabetik hastaların tedavi hedefleri farklılık gösterse de birçoğu HbA1c değerlerinin hedef aralığını içerir. İyi glukoz kontrolüne sahip diyabetik bir kişinin HbA1c düzeyi referans aralığa yakın veya bu aralık içinde yer alır.{{Kaynak belirt}}

Uluslararası Diyabet Federasyonu ve Amerikan Endokrinoloji Koleji, HbA1c değerlerinin 48&nbsp;mmol/mol'ün (%6,5 DCCT) altında olmasını önerirken, Amerikan Diyabet Derneği çoğu hasta için HbA1c'nin 53&nbsp;mmol/mol'ün (%7,0 DCCT) altında olmasını önermektedir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Executive Summary: Standards of medical care in diabetes – 2009|sayı=Suppl 1|sayfalar=S6-S12|dergi=Diabetes Care|yıl=2009|cilt=32|pmc=2613586|pmid=19118288|doi=10.2337/dc09-S006}}</ref> 2008-09 yıllarında yapılan büyük çalışmalardan elde edilen sonuçlar, tip 2 diyabetli yaşlı yetişkinler için 53&nbsp;mmol/mol'ün (%7 DCCT) altındaki bir hedefin aşırı olabileceğini düşündürmüştür: 53&nbsp;mmol/mol'ün altında A1c'nin düşürülmesinin sağlık açısından faydaları azalmakta ve bu seviyeye ulaşmak için gereken yoğun glisemik kontrol tehlikeli hipoglisemik atak oranının artmasına neden olmaktadır.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Tight control of blood glucose in long standing type 2 diabetes|sayfa=b800|dergi=Br Med J|yıl=2009|cilt=338|pmid=19264821|doi=10.1136/bmj.b800|vauthors=Lehman R, Krumholz HM|s2cid=45188963}}</ref>

Yaşları 50 ve üzeri olan 47.970 tip 2 diyabet hastası üzerinde yapılan retrospektif bir çalışmada, HbA1c değeri 48&nbsp;mmol/mol'den (%6,5 DCCT) fazla olan hastalarda ölüm oranının arttığı tespit edilmiş,<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Survival as a function of HbA1c in people with type 2 diabetes: a retrospective cohort study|sayı=9713|sayfalar=481-489|dergi=The Lancet|yıl=2010|cilt=375|pmid=20110121|doi=10.1016/S0140-6736(09)61969-3|ad2=John R|ad3=Aodán|ad4=Marc|ad5=Robert J|ad6=Oswaldo L|ad7=Tony|ad8=Chris D|soyadı2=Peters|soyadı3=Tynan|soyadı4=Evans|soyadı5=Heine|soyadı6=Bracco|soyadı7=Zagar|soyadı8=Poole|ad1=Craig J|soyadı1=Currie|s2cid=21223855}}</ref> ancak daha sonra yapılan uluslararası bir çalışma bu bulgularla çelişmiştir.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.diabetesselfmanagement.com/Blog/Tara-Dairman/advance_study_contradicts_accord_findings/|başlık=Advance Study Contradicts ACCORD Findings|erişimtarihi=10 Haziran 2013|arşivtarihi=17 Temmuz 2012|arşivurl=https://web.archive.org/web/20120717105920/http://www.diabetesselfmanagement.com/Blog/Tara-Dairman/advance_study_contradicts_accord_findings/|tarih=7 Mart 2008|yayıncı=Diabetes Self-Management|ölüurl=hayır}}</ref><ref>{{Web kaynağı|url=http://www.advance-trial.com/static/html/virtual/contents.asp?P=41|başlık=The largest ever study of diabetes shows intensive glucose control reduces serious complications|erişimtarihi=10 Haziran 2013|arşivtarihi=16 Ocak 2013|arşivurl=https://archive.today/20130116090035/http://www.advance-trial.com/static/html/virtual/contents.asp?P=41|yayıncı=Advance-trial.com|ölüurl=evet}}</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=A Summary of the Advance Trial|tarih=1 Kasım 2009|sayı=Suppl 2|sayfalar=S357-S361|dergi=Diabetes Care|cilt=32|ad=Simon R.|soyadı=Heller|issn=0149-5992|pmc=2811451|pmid=19875581|doi=10.2337/dc09-S339}}</ref>

UKPDS, Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes (ACCORD), Advance ve Veterans Affairs Diabetes Trials (VADT) değerlendirmesi, diyabetin ana komplikasyonlarının ([[diyabetik retinopati]], [[diyabetik nefropati]], [[diyabetik nöropati]] ve [[makrovasküler hastalık]]) risklerinin HbA1c'deki her 1&nbsp;mmol/mol düşüş için yaklaşık %3 oranında azaldığı tahmin edilmiştir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Risks and benefits of attaining HbA(1c) goals: Examining the evidence|sayı=7 Suppl 7|sayfalar=e7-e12|dergi=The Journal of the American Osteopathic Association|yıl=2010|cilt=110|pmid=20644204|vauthors=Shubrook JH, Shubrook J}}</ref>

Ancak, ACCORD tarafından yapılan ve HbA1c'nin daha yüksek miktarda ilaç kullanılarak %6,0'nın altına düşürülmesinin kardiyovasküler olay oranını azaltıp azaltmayacağını belirlemek için özel olarak tasarlanan bir çalışmada, bu yoğun tedavi ile daha yüksek ölüm oranı bulunmuştur, öyle ki çalışma 17 ay erken sonlandırılmıştır.<ref name="accord2008">{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Effects of Intensive Glucose Lowering in Type 2 Diabetes|yazarlarıgöster=3|sayı=24|sayfalar=2545-2559|dergi=New England Journal of Medicine|yıl=2008|cilt=358|issn=0028-4793|pmc=4551392|pmid=18539917|doi=10.1056/NEJMoa0802743|vauthors=Gerstein HC, Miller ME, Byington RP, Goff DC Jr, Bigger JT, Buse JB, Cushman WC, Genuth S, Ismail-Beigi F, Grimm RH Jr, Probstfield JL, Simons-Morton DG, Friedewald WT}}</ref>

Uygulayıcılar hedef HbA1c seviyesini belirlerken hastaların sağlık durumlarını, hipoglisemi risklerini ve kendilerine özgü sağlık risklerini göz önünde bulundurmalıdır. Hastalar kendi hipoglisemik ataklarını önlemekten veya bunlara yanıt vermekten sorumlu olduklarından, onların girdileri ve doktorların hastaların [[öz bakım]] becerilerine ilişkin değerlendirmeleri de önemlidir.

Kan şekerindeki (ve dolayısıyla HbA1c'deki) kalıcı yükselmeler [[Koroner arter hastalığı|koroner hastalık]], [[kalp krizi]], [[felç]], [[kalp yetmezliği]], [[böbrek yetmezliği]], [[körlük]], [[Sertleşme bozukluğu|erektil disfonksiyon]], [[nöropati]] (özellikle ayaklarda his kaybı), [[kangren]] ve [[gastroparezi]] (midenin yavaş boşalması) gibi diyabetin uzun vadeli vasküler komplikasyonları riskini artırır. Kötü kan şekeri kontrolü, kötü [[yara iyileşmesi]] gibi kısa vadeli ameliyat komplikasyonları riskini de artırır.

Tüm nedenlere bağlı [[ölüm oranı]] diyabetik hastalarda %8,0 HbA1c'nin üzerinde ve %6,0'nın altında, diyabetik olmayanlarda ise %6'nın üzerinde ve %5,0'ın altında daha yüksektir; bu da sırasıyla [[hiperglisemi]] ve [[hipoglisemi]] risklerini göstermektedir.<ref name="pmid28760792">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Glycated haemoglobin A1c as a risk factor of cardiovascular outcomes and all-cause mortality in diabetic and non-diabetic populations: a systematic review and meta-analysis|sayı=7|sayfalar=e015949|dergi=[[BMJ Open]]|yıl=2017|cilt=7|pmc=5642750|pmid=28760792|doi=10.1136/bmjopen-2017-015949|vauthors=Cavero-Redondo I, Peleteiro B, Martínez-Vizcaíno V}}</ref> [[Kardiyovasküler hastalıklar]] için de benzer risk sonuçları görülmektedir.<ref name="pmid28760792" />

[[Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği]], [[Orak hücreli anemi|orak hücre hastalığı]] veya erken kırmızı kan hücresi ölümüne neden olan başka herhangi bir durum gibi kırmızı kan hücresi ömrü kısalmış kişilerde beklenenden daha düşük HbA1c seviyeleri görülebilir. [[Kan bağışı]], kaybedilen eritrositlerin yeni oluşan eritrositlerle hızlı bir şekilde yer değiştirmesiyle sonuçlanacaktır. Bu yeni eritrositler sadece kısa bir süre için var olacağından, bunların varlığı HbA1c'nin gerçek ortalama seviyeleri olduğundan düşük göstermesine yol açacaktır. Ayrıca, eritrositlerin yaşının anormal bir şekilde senkronize olması nedeniyle önceki iki ay boyunca kan bağışından kaynaklanan bozulmalar olabilir, bu da normalden daha eski bir ortalama kan hücresi ömrüne neden olur (gerçek ortalama kan glukoz seviyelerinin fazla tahmin edilmesine neden olur). Tersine, [[demir eksikliği]]nde olduğu gibi daha uzun alyuvar ömrüne sahip kişilerde beklenenden daha yüksek seviyeler görülebilir.<ref name="Kilpatrick 2009">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Is haemoglobin A1c a step forward for diagnosing diabetes?|sayfalar=b4432|dergi=BMJ|yıl=2009|cilt=339|pmid=19903702|doi=10.1136/bmj.b4432|vauthors=Kilpatrick ES, Bloomgarden ZT, Zimmet PZ|s2cid=36941786}}</ref>

Kan kaybı, ameliyat, kan nakli, [[anemi]] veya yüksek eritrosit döngüsü sonrasında; kronik böbrek veya karaciğer hastalığı varlığında; yüksek doz [[C vitamini]] uygulamasından sonra veya [[eritropoetin]] tedavisi gibi birçok durumda sonuçlar güvenilmez olabilir.<ref name="pmid18540046">{{Akademik dergi kaynağı|url=http://care.diabetesjournals.org/content/31/8/1473.full|başlık=Translating the A1C assay into estimated average glucose values.|erişimtarihi=24 Eylül 2009|arşivtarihi=19 Şubat 2012|arşivurl=https://web.archive.org/web/20120219165011/http://care.diabetesjournals.org/content/31/8/1473.full|sayı=8|sayfalar=1473-1478|dergi=Diabetes Care|yıl=2008|cilt=31|pmc=2742903|pmid=18540046|doi=10.2337/dc08-0545|vauthors=Nathan DM, Kuenen J, Borg R, Zheng H, Schoenfeld D, Heine RJ|ölüurl=hayır}}</ref> Genel olarak, [[referans aralığı]] (sağlıklı genç kişilerde bulunan) yaklaşık 30-33&nbsp;mmol/mol'dür (%4,9-5,2 DCCT).<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://archive.org/details/sim_diabetes-care_2002-08_25_8/page/1326|başlık=Distribution of HbA(1c) levels for children and young adults in the U.S.: Third National Health and Nutrition Examination Survey|tarih=1 Ağustos 2002|sayı=8|sayfalar=1326-1330|dergi=Diabetes Care|cilt=25|issn=0149-5992|pmid=12145229|doi=10.2337/diacare.25.8.1326|ad2=Anne|ad3=Deborah|ad4=K. M. Venkat|ad5=Linda|ad6=Mark|ad7=Katherine M.|soyadı2=Fagot-Campagna|soyadı3=Rolka|soyadı4=Narayan|soyadı5=Geiss|soyadı6=Eberhardt|soyadı7=Flegal|ad1=Jinan B.|soyadı1=Saaddine}}</ref> İsveç'te 2014 yılında tip 1 diyabet hastaları için ortalama HbA1c 63&nbsp;mmol/mol (%7,9 DCCT) ve tip 2 için 61&nbsp;mmol/mol (%7,7 DCCT) idi.<ref>{{Web kaynağı|url=https://www.ndr.nu/pdfs/Arsrapport_NDR_2014.pdf|başlık=Nationella Diabetesregistret Årsrapport 2014 års resultat|erişimtarihi=14 Aralık 2015|arşivtarihi=2 Ekim 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20171002215923/https://www.ndr.nu/pdfs/Arsrapport_NDR_2014.pdf|dil=sv|website=Nationella Diabetesregistret Årsrapport 2014 års resultat|yayıncı=Nationella Diabetes Registret|ölüurl=hayır}}</ref>

DCCT yüzdesi (%) olarak verilen HbA1c değerleri ile eAG (tahmini ortalama glukoz) ölçümleri arasındaki yaklaşık eşleşme aşağıdaki denklemle verilmektedir:<ref name="pmid18540046" />

: eAG (mg/dL) = 28,7 × A1C - 46,7 eAG (mmol/L) = 1,59 × A1C - 2,59  Parantez içindeki veriler %95 [[güven aralığı]]ndadır

{| class="wikitable" style="text-align:center; margin:auto;"
! colspan="2" |HbA<sub>1c</sub>
! colspan="2" |{{Kısaltma|eAG|tahmini ortalama glukoz}}
|-
! %
!mmol/mol<ref>[http://www.diabetes.org.uk/Professionals/Publications-reports-and-resources/Tools/Changes-to-HbA1c-values/ Change to HbA1c values] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20140301202035/http://www.diabetes.org.uk/Professionals/Publications-reports-and-resources/Tools/Changes-to-HbA1c-values/|tarih=1 Mart 2014}} at [[Diabetes UK]], 2013</ref>
!mmol/L
!mg/dL
|-
|5
|31
|5.4 (4.2–6.7)
|97 (76–120)
|-
|6
|42
|7.0 (5.5–8.5)
|126 (100–152)
|-
|7
|53
|8.6 (6.8–10.3)
|154 (123–185)
|-
|8
|64
|10.2 (8.1–12.1)
|183 (147–217)
|-
|9
|75
|11.8 (9.4–13.9)
|212 (170–249)
|-
|10
|86
|13.4 (10.7–15.7)
|240 (193–282)
|-
|11
|97
|14.9 (12.0–17.5)
|269 (217–314)
|-
|12
|108
|16.5 (13.3–19.3)
|298 (240–347)
|-
|13
|119
|18.1 (15–21)
|326 (260–380)
|-
|14
|130
|19.7 (16–23)
|355 (290–410)
|-
|15
|140
|21.3 (17–25)
|384 (310–440)
|-
|16
|151
|22.9 (19–26)
|413 (330–480)
|-
|17
|162
|24.5 (20–28)
|441 (460–510)
|-
|18
|173
|26.1 (21–30)
|470 (380–540)
|-
|19
|184
|27.7 (23–32)
|499 (410–570)
|}

=== Normal, prediyabetik ve diyabetik aralık ===
2010 Amerikan Diyabet Derneği Diyabette Tıbbi Bakım Standartları, diyabet tanısı için başka bir kriter olarak =HbA1c ≥ 48&nbsp;mmol/mol (≥6,5 DCCT %) değerini eklemiştir.<ref name="care.diabetesjournals.org">{{Akademik dergi kaynağı|url=http://care.diabetesjournals.org/content/33/Supplement_1/S4.extract|başlık=Executive summary: Standards of medical care in diabetes—2010|erişimtarihi=2 Ocak 2010|arşivtarihi=13 Ocak 2010|arşivurl=https://web.archive.org/web/20100113200756/http://care.diabetesjournals.org/content/33/Supplement_1/S4.extract|tarih=January 2010|sayı=Suppl 1|sayfalar=S4-S10|dergi=Diabetes Care|cilt=33|pmc=2797389|pmid=20042774|doi=10.2337/dc10-S004|ölüurl=hayır}}</ref>
{| class="wikitable"
|+Diyabette HbA1c için Tanı Standardı<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.diabetes.org/diabetes-basics/diagnosis/|başlık=Diagnosing Diabetes and Learning About Prediabetes|erişimtarihi=2 Aralık 2018|arşivtarihi=28 Temmuz 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170728020224/http://www.diabetes.org/diabetes-basics/diagnosis/|çalışma=American Diabetes Association}}</ref>
!HbA1C
!Tanı
|-
|<%5,7
|Normal
|-
|%5,7–6,4
|Prediyabet
|-
|>%6,4
|Diyabet
|}

== Endikasyonlar ve kullanımlar ==
Glikaze hemoglobin testi, hem prediyabetik olabilecek kişilerde kan şekeri kontrolünü kontrol etmek hem de diabetes mellitus olarak adlandırılan daha yüksek seviyelerde kan şekeri olan hastalarda kan şekeri kontrolünü izlemek için önerilir. Tek bir kan örneği için, glisemik davranış hakkında açlık kan şekeri değerinden çok daha açıklayıcı bilgiler sağlar. Bununla birlikte, açlık kan şekeri testleri tedavi kararlarının alınmasında çok önemlidir. Amerikan Diyabet Derneği kılavuzları, glisemik hemoglobin testinin tedavi hedeflerine ulaşan (ve stabil glisemik kontrole sahip) diyabetli hastalarda yılda en az iki kez ve tedavisi değişen veya glisemik hedeflere ulaşmayan diyabetli hastalarda üç ayda bir yapılmasını tavsiye eden diğer kılavuzlara benzerdir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Standards of medical care in diabetes|sayı=Suppl 1|sayfalar=S4-S41|dergi=Diabetes Care|yıl=2007|cilt=30|author=American Diabetes Association|pmid=17192377|doi=10.2337/dc07-S004}}</ref>

Glikaze hemoglobin ölçümü, altı hafta içinde diyet veya tedavide bir değişiklik yapıldığında uygun değildir. Aynı şekilde, test normal bir kırmızı kan hücresi yaşlanma sürecini ve hemoglobin alt tiplerinin karışımını (normal yetişkinlerde ağırlıklı olarak HbA) varsayar. Bu nedenle, yakın zamanda kan kaybı, [[hemolitik anemi]] veya hemoglobin molekülünde orak hücre hastalığı ve diğer durumlar gibi genetik farklılıklar ([[hemoglobinopati]]) olan kişiler ve yakın zamanda kan bağışında bulunanlar bu test için uygun değildir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Hemoglobinopathies and Hemoglobin A1c in Diabetes Mellitus|tarih=22 Mart 2019|sayı=1|sayfalar=3-7|dergi=Journal of Diabetes Science and Technology|cilt=14|ad=David C.|soyadı=Klonoff|issn=1932-2968|pmc=7189151|pmid=30897962|doi=10.1177/1932296819841698}}</ref>

Glikaze hemoglobinin değişkenliği nedeniyle (yukarıdaki tabloda gösterildiği gibi), önerilen hedeflerde veya bu hedeflere yakın hastalarda ek ölçümler kontrol edilmelidir. HbA1c değerleri 64&nbsp;mmol/mol veya altında olan kişilere, HbA1c değerlerinin yüksek kan glukozu (hiperglisemi) ile düşük kan glukozunun (hipoglisemi) ortalamasının alınmasından mı kaynaklandığını yoksa HbA1c'nin daha çok gün boyunca çok fazla değişiklik göstermeyen yüksek kan glukozunu mu yansıttığını belirlemek için ek testler yapılmalıdır. Sürekli [[kan şekeri ölçümü]] gibi cihazlar, diyabetli kişilerin kan şekeri seviyelerini birkaç dakikada bir test ederek sürekli olarak belirlemelerine olanak tanır.

Kan şekeri monitörlerinin sürekli kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır ve cihazlar birçok sağlık sigortası planı tarafından karşılanmaktadır, ancak Amerika Birleşik Devletleri'nde [[Medicare (ABD)|Medicare]] tarafından karşılanmamaktadır. Sensörlerin en az 2 haftada bir değiştirilmesi gerektiğinden, sarf malzemeleri pahalı olma eğilimindedir. HbA1c değerlerinin gün boyunca kan glukozundaki büyük değişikliklerden kaynaklanıp kaynaklanmadığını belirlemede bir başka yararlı test de GlycoMark olarak da bilinen [[1,5-Anhidroglukitol]]dür. GlycoMark, yalnızca kişinin iki haftalık bir süre boyunca 180&nbsp;mg/dL'nin üzerinde hiperglisemi yaşadığı zamanları yansıtır.{{Kaynak belirt}}

Hemoglobin A1 (HbA1) konsantrasyonları, hem diyabetik hastalarda hem de [[böbrek yetmezliği]] olan hastalarda iyon değişim kromatografisi ile ölçüldüğünde artmaktadır. Tiyobarbitürik asit yöntemi (glikasyonun tespiti için spesifik bir kimyasal yöntem) böbrek yetmezliği olan hastaların glukozlu hemoglobin değerlerinin normal bireylerde gözlenen değerlere benzer olduğunu göstermekte ve bu hastalardaki yüksek değerlerin glukozdan başka bir şeyin hemoglobine bağlanmasının bir sonucu olduğunu düşündürmektedir.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.clinchem.org/cgi/reprint/30/3/485.pdf|başlık=Glycated Hemoglobin in Uremic Patients as Measured by Affinity and Ion-Exchange Chromatography|erişimtarihi=31 Ağustos 2009|arşivtarihi=7 Haziran 2011|arşivurl=https://web.archive.org/web/20110607122231/http://www.clinchem.org/cgi/reprint/30/3/485.pdf|sayı=3|sayfalar=485-486|iş=clinchem.com|yıl=1984|cilt=30|ad2=J. G.|ad3=R.|ad4=F.|ad5=P.|soyadı2=Joly|soyadı3=Lepage|soyadı4=Lessard|soyadı5=Bannon|pmid=6697506|doi=10.1093/clinchem/30.3.485|ad1=L.|soyadı1=Dufresne|ölüurl=hayır}}</ref>

[[Otoimmün hemolitik anemi]]de HbA1 konsantrasyonları tespit edilemez. [[Prednisolon]] uygulanması HbA1'in tespit edilmesini sağlayacaktır.<ref>{{Web kaynağı|url=http://repository.oai.yamaguchi-u.ac.jp/yunoca/A02/A020052000103.pdf|başlık=Undetectable Glycosylated Hemoglobin in Autoimmune Hemolytic Anemia|erişimtarihi=31 Ağustos 2009|arşivtarihi=16 Temmuz 2011|arşivurl=https://web.archive.org/web/20110716170454/http://repository.oai.yamaguchi-u.ac.jp/yunoca/A02/A020052000103.pdf|iş=repository.oai.yamaguchi-u.ac.jp|ölüurl=hayır}}</ref> Bu durumlarda alternatif [[fruktozamin]] testi kullanılabilir ve bu test aynı zamanda önceki 2 ila 3 haftadaki kan glukoz seviyelerinin ortalamasını yansıtır.

Uluslararası Diyabet Federasyonu, Avrupa Diyabet Araştırmaları Derneği ve Amerikan Diyabet Derneği'nden oluşan Uluslararası Uzman Komite Raporu gibi tüm önemli kurumlar, tanı düzeyi olarak 48&nbsp;mmol/mol (%6,5 DCCT) HbA1c düzeyini önermektedir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=International expert committee report on the role of the A1C assay in the diagnosis of diabetes|sayı=7|sayfalar=1327-1334|dergi=Diabetes Care|yıl=2009|cilt=32|author=The International Expert Committee|pmc=2699715|pmid=19502545|doi=10.2337/dc09-9033}}</ref> Komite Raporu ayrıca, HbA1c testinin yapılamadığı durumlarda açlık ve glukoz tolerans testlerinin yapılmasını belirtmektedir. [[Gestasyonel diyabet|Gebelikte diyabet]] tanısı için glukozlanmış hemoglobin değil, açlık ve glukoz-tolerans ölçümleri gerekmeye devam etmektedir.{{Kaynak belirt}}

== Diyet ile modifikasyon ==
[[Meta-analiz]], [[probiyotik]]lerin [[tip 2 diyabet]] hastalarında glikolize hemoglobinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalmaya neden olduğunu göstermiştir.<ref name="pmid26899960">{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Glucose- and glycaemic factor-lowering effects of probiotics on diabetes: a meta-analysis of randomised placebo-controlled trials|sayı=7|sayfalar=1167-1177|dergi=[[British Journal of Nutrition]]|yıl=2016|cilt=115|pmid=26899960|doi=10.1017/S0007114516000076|vauthors=Sun J, Buys NJ}}</ref> Birden fazla probiyotik suşunun kullanıldığı çalışmalarda glikolize hemoglobinde istatistiksel olarak anlamlı azalmalar görülürken, tek suşlu çalışmalarda bu azalmalar görülmemiştir.<ref name="pmid26899960" />

== Standardizasyon ve izlenebilirlik ==
Hemoglobin A1c artık standartlaştırılmış ve IFCC yöntemleri HPLC-CE ve HPLC-MS ile izlenebilir hale getirilmiştir. Daha yeni bir birim olan mmol/mol'e geçiş de bu standardizasyonun bir parçasıdır. Standartlaştırılmış test kandaki iyot seviyelerini test etmez; [[hipotiroidi]]zm veya iyot takviyesinin A1c'yi yapay olarak yükselttiği bilinmektedir.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.diabetesincontrol.com/articles/diabetes-news/10065-hypothyroidism-falsely-raises-hba1c-and-glycated-albumin-levels|başlık=Hypothyroidism Falsely Raises HbA1c and Glycated Albumin Levels|erişimtarihi=6 Ağustos 2015|arşivtarihi=23 Eylül 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150923214243/http://www.diabetesincontrol.com/articles/diabetes-news/10065-hypothyroidism-falsely-raises-hba1c-and-glycated-albumin-levels|tarih=12 Kasım 2010|website=Diabetes In Control|ölüurl=evet}}</ref>{{Kaynağı sorgula|tarih=Aralık 2023}}<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Effects of Thyroid Hormone on A1C and Glycated Albumin Levels in Nondiabetic Subjects With Overt Hypothyroidism|tarih=7 Eylül 2010|sayı=12|sayfalar=2546-2548|dergi=Diabetes Care|cilt=33|pmc=2992186|pmid=20823345|doi=10.2337/dc10-0988|ad2=H. S.|ad3=K. H.|ad4=J. H.|ad5=W. C.|ad6=H. S.|ad7=K. W.|ad8=K. H.|soyadı2=Kwon|soyadı3=Baek|soyadı4=Lee|soyadı5=Park|soyadı6=Sohn|soyadı7=Lee|soyadı8=Song|ad1=M. K.|soyadı1=Kim}}</ref>

== Veteriner tıp ==
HbA1c testi, diyabetli kedi ve köpeklerin tedavisinde yararlı bulunmamıştır ve genellikle kullanılmaz; bunun yerine [[fruktozamin]] tercih edilir.<ref name="pmid17422317">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Glycosylated hemoglobin measurement in dogs and cats: implications for its utility in diabetic monitoring|tarih=October 1983|sayı=10|sayfalar=308-311|dergi=Can Vet J|cilt=24|pmc=1790442|pmid=17422317|vauthors=Delack JB, Stogdale L}}</ref>

== Ayrıca bakınız ==

* [[Diyabet|Şeker hastalığı]]
* [[Prediyabet]]

== Kaynakça ==
{{Kaynakça}}

== Dış bağlantılar ==
{{Commons kategori|Glycated hemoglobin}}
* [http://diabetes.niddk.nih.gov/ National Diabetes Information Clearinghouse]{{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20100221034416/http://diabetes.niddk.nih.gov/|tarih=21 Şubat 2010}} {{En}}
* [https://diabetesjournals.org/care/article/30/suppl_1/S4/24065/Standards-of-Medical-Care-in-Diabetes-2007 Amerikan Diyabet Derneği Tıbbi Bakım Standartları 2007] {{En}}

[[Kategori:Hemoglobinler]]
[[Kategori:Glukoz]]
[[Kategori:Diyabet]]
[[Kategori:Kan testleri]]