Matematiğin zaman çizelgesi sayfasının kaynağını görüntüle

Bu, [[Soyut matematik|saf]] ve [[Matematik mühendisliği|uygulamalı matematik]] [[Matematik tarihi|tarihinin]] bir [[zaman çizelgesi]]dir.

== Retorik dönem ==

=== MÖ 1000'den önce ===

* {{Yaklaşık}} [[Orta Paleolitik|MÖ 70.000]] - [[Güney Afrika]], çizilmiş [[geometri]]k desenlerle süslenmiş koyu sarı kayalar (bkz. [[Blombos Mağarası]]).<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.accessexcellence.org/WN/SU/caveart.html|başlık=Art Prehistory|yazar=Sean Henahan|erişimtarihi=10 Ocak 2002|arşivurl=https://web.archive.org/web/20080719073344/http://www.accessexcellence.org/WN/SU/caveart.html |arşivtarihi=19 Temmuz 2008}}</ref>
* {{Yaklaşık}} [[İnsanlığın tarih öncesinin zaman çizelgesi|MÖ 35.000]] - [[Üst Paleolitik|MÖ 20.000]] - [[Afrika]] ve [[Fransa]], bilinen en eski [[tarih öncesi]] zamanı [[Lebombo kemiği|ölçmeye]] yönelik girişimler.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.tacomacc.edu/home/jkellerm/Papers/Menses/Menses.htm|başlık=How Menstruation Created Mathematics|yayıncı=[[Tacoma Community College]]|arşivurl=https://web.archive.org/web/20051223112514/http://www.tacomacc.edu/home/jkellerm/Papers/Menses/Menses.htm|arşivtarihi=23 Aralık 2005}}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/lebombo.html | başlık = OLDEST Mathematical Object is in Swaziland | yayıncı =  | erişimtarihi = 15 Mart 2015 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20011121164346/http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/lebombo.html | arşivtarihi = 21 Kasım 2001}}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/ishango.html | başlık = an old Mathematical Object | yayıncı =  | erişimtarihi = 15 Mart 2015 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20020405054145/http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/ishango.html | arşivtarihi = 5 Nisan 2002}}</ref>
* {{Yaklaşık}} MÖ 20.000 - [[Nil|Nil Vadisi]], [[İşango kemiği|Ishango Kemiği]]: muhtemelen [[asal sayı]]lara ve [[Antik Mısır]]da [[Çarpma kuralı|çarpma işlemi]]ne en eski referans.
* {{Yaklaşık}} MÖ 3400 - [[Mezopotamya]], [[Sümerler]] ilk [[Sayısal sistem|sayı sistemini]] ve bir ağırlık ve [[ölçü sistemi]]ni icat etti.
* {{Yaklaşık}} MÖ 3100 - [[Mısır]], bilinen en eski [[Onlu sayı sistemi|ondalık sistem]], yeni semboller getirerek sınırsız saymaya izin veriyor.<ref name="buffalo1">{{Web kaynağı | url = http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/mad_ancient_egyptpapyrus.html#berlin. | başlık = Egyptian Mathematical Papyri - Mathematicians of the African Diaspora | yayıncı =  | erişimtarihi = 15 Mart 2015 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20000815110417/http://www.math.buffalo.edu/mad/Ancient-Africa/mad_ancient_egyptpapyrus.html#berlin. | arşivtarihi = 15 Ağustos 2000}}</ref>
* {{Yaklaşık}} MÖ 2800 - [[Hint altkıtası|Hindistan Yarımadası'ndaki]] [[İndus Vadisi Uygarlığı]], eski ağırlık ve ölçülerin tekdüze bir sisteminde ondalık oranların en erken kullanımı, kullanılan en küçük ölçü birimi 1,704 milimetredir ve kullanılan en küçük kütle birimi 28 gramdır.
* MÖ 2700 - Mısır, hassas [[Yerölçüm|ölçüm]].
* MÖ 2400 - Mısır, kesin astronomik takvim, [[Orta Çağ]]'da bile matematiksel düzenliliği için kullanılıyor.
* MÖ 2400 - [[İkili sayı]] ile ilgili en eski referans Mısır'da Horus'un göz fraksiyonunda bulunmuştur.<ref>{{Kitap kaynağı |soyadı=Chrisomalis |ad=Stephen |url=https://books.google.com/books?id=ux--OWgWvBQC&pg=PA42 |başlık=Numerical Notation: A Comparative History |tarih=18 Ocak 2010|yayıncı=Cambridge University Press |isbn=978-0-521-87818-0 |dil=İngilizce}}</ref>
* {{Yaklaşık}} MÖ 2000 - Mezopotamya, [[Babil]]liler 60 tabanlı bir konumsal sayı sistemi kullanıyor ve 3,125 olarak [[Pi sayısı|{{Pi}}'nin]] bilinen ilk yaklaşık değerini hesaplıyor.
* {{Yaklaşık}} MÖ 2000 - İskoçya, [[Oyma Taş Toplar]], [[Platonik cisim|Platonik katılar]]ın tüm simetrilerini içeren çeşitli simetriler sergiler, ancak bunun kasıtlı olup olmadığı bilinmemektedir.
* MÖ 1800 - Mısır, [[Moskova Papirüsü|Moskova Matematik Papirüsü]], [[Kesik piramit|kesik piramidin]] hacmini hesaplıyor.
* {{Yaklaşık}} MÖ 1800 - Berlin Papirüsü 6619 (Mısır, 19. hanedan) ikinci dereceden bir denklem ve çözümünü içerir.<ref name="buffalo1"/>
* {{Yaklaşık}} MÖ 1800 - [[Plimpton 322]] (Mezopotamya) Pisagor üçlülerine dair en erken referansı içerir.<ref>{{Web kaynağı |başlık= Before Pythagoras: The Culture of Old Babylonian Mathematics | url = https://isaw.nyu.edu/exhibitions/before-pythagoras/items/plimpton-322/ |erişimtarihi=4 Nisan 2023| website = isaw.nyu.edu | arşivurl = https://web.archive.org/web/20110525215440/https://isaw.nyu.edu/exhibitions/before-pythagoras/items/plimpton-322/ | arşivtarihi = 25 Mayıs 2011}}</ref>
* MÖ 1800 - [[Plimpton 322]] (Mezopotamya) en eski trigonometri tablosunu içerir.<ref>{{Web kaynağı |soyadı= z3264452 |tarih=25 Ağustos 2017|başlık= Written in stone: world's first trigonometry revealed in ancient Babylonian tablet | url = https://newsroom.unsw.edu.au/news/science-tech/written-stone-worlds-first-trigonometry-revealed-ancient-babylonian-tablet |erişimtarihi=4 Nisan 2023| website = UNSW Newsroom | arşivurl = https://web.archive.org/web/20220831003224/https://newsroom.unsw.edu.au/news/science-tech/written-stone-worlds-first-trigonometry-revealed-ancient-babylonian-tablet | arşivtarihi = 31 Ağustos 2022}}</ref>
* MÖ 1650 - [[Rhind Papirüsü]], MÖ 1850 civarında kayıp bir parşömenin kopyası, yazman [[Ahmes]], {{pi}}'nin 3,16 olarak bilinen ilk yaklaşık değerlerden birini, [[çemberin kareleştirilmesi|daireyi kareleştirme]] girişimini, bilinen en eski bir tür [[Trigonometrik fonksiyonlar|kotanjant]] kullanımı ve birinci dereceden doğrusal denklemleri çözme ile ilgili bilgiyi sunmaktadır.
* [[Kombinatorik|Kombinatoryal]] tekniklerin kaydedilmiş en eski kullanımı, MÖ. 16. yüzyıla tarihlenen [[Rhind Papirüsü]]'ndeki 79. problemden gelmektedir.<ref name="Biggs">{{Kitap kaynağı
 |soyadı= Biggs
 |ad= Norman
 |yazar2=Keith Lloyd |yazar3=Robin Wilson
  |editör= Ronald Graham |editör2=Martin Grötschel | editör2-bağ = Martin Grötschel |editör3=László Lovász
 |başlık= Handbook of Combinatorics
 |yıl= 1995
 | url = https://books.google.com/books?id=kfiv_-l2KyQC
 |biçim= Google book
 |erişimtarihi=8 Mart 2008|yayıncı= MIT Press
 | isbn = 0-262-57172-2
 |sayfalar=2163-2188|bölüm= 44
 }}</ref>

== Aksak ritme sahip dönem ==

=== MÖ 1. binyıl ===

* {{yaklaşık|MÖ 1000}} - Mısırlılar tarafından kullanılan [[Kesir#Basit kesirler|basit kesirler]]. Bununla birlikte, yalnızca birim kesirler kullanılır (yani pay olarak 1 olanlar) ve diğer kesirlerin değerlerine yaklaşmak için [[interpolasyon]] tabloları kullanılır.<ref>Carl B. Boyer, ''A History of Mathematics'', 2nd Ed.</ref>
* MÖ 1. binyılın ilk yarısı - [[Vedik dönem|Vedik Hindistan]] - [[Yajnavalkya]], ''Shatapatha Brahmana'' adlı eserinde güneş ve ayın hareketlerini anlatıyor ve güneş ile ayın hareketlerini senkronize etmek için 95 yıllık bir döngü teklif etti.
* MÖ 800 - [[Baudhayana]] tarafından yazılan Vedik Sanskritçe geometrik bir metin olan ''Baudhayana Sulba Sutra''’sı, [[ikinci dereceden denklemler]] içerir ve [[Karekök 2|ikinin karekökü]]nü beş ondalık basamağa kadar doğru bir şekilde hesaplar.
* {{yaklaşık}} MÖ 8. yüzyıl - Dört Hindu Veda'dan biri olan [[Yajurveda|Yajur Veda]], en eski sonsuzluk kavramını içerir ve "sonsuzluktan bir parçayı çıkarırsanız veya sonsuza bir parça eklerseniz, yine de sonsuzluk kalır" der.
* MÖ 9. yüzyıl - [[İkili sayı]]'nın en eski referansı [[I Ching]] (Çin)'de bulunur.
* MÖ 1046 - MÖ 256 - Çin, [[Zhoubi Suanjing]], aritmetik, geometrik algoritmalar ve ispatlar.
* MÖ 624 - MÖ 546 - Yunanistan, [[Thales|Miletli Thales]]'in kendisine atfedilen çeşitli teoremleri vardır.
* {{yaklaşık}} MÖ 600 - Yunanistan, diğer Vedik "''Sulba Sutraları''" (Sanskritçe'de "kirişler kuralı") [[Pisagor üçlüsü|Pisagor üçlülerini]] kullandı, bir dizi geometrik kanıt içerir ve {{pi}}'nin yaklaşık değeri olarak 3,16'yı alır.
* MÖ 1. binyılın ikinci yarısı - Üçüncü mertebeden benzersiz normal [[sihirli kare]]si olan [[Lo Shu Karesi]], Çin'de keşfedildi.
* MÖ 530 - Yunanistan, Pisagor önermeli geometri ve titreşen lir dizilerini inceledi; grubu ayrıca [[Karekök 2|ikinin karekökü]]nün [[İrrasyonel sayılar|irrasyonel]]liğini de keşfetti.
* {{yaklaşık}} MÖ 510 - Yunanistan, [[Anaksagoras]]
* {{yaklaşık}} MÖ 500 - Hint gramerci [[Pānini]], başlangıçta Sanskrit dil bilgisini sistematikleştirmek amacıyla üst kuralların, dönüşümlerin ve [[özyineleme]]lerin kullanımını içeren ''Astadhyayi''’yi yazdı.
* {{yaklaşık}} MÖ 500 - Yunanistan, [[Oenopides|Sakız Adalı Oenopides]]
* MÖ 470 - MÖ 410 - Yunanistan, [[Hipokrat|Sakız Adalı Hipokrat]] çemberi/daireyi kareleştirmek için [[Hipokrat ayı|ay (lune)]]'ları kullanır.
* MÖ 490 - MÖ 430 - Yunanistan, [[Elealı Zenon]], [[Zenon'un paradoksları]]
* MÖ 5. yüzyıl - Hindistan, [[Apastamba]], başka bir Vedik Sanskrit geometrik metni olan ''Apastamba Sulba Sutra''’sının yazarı, dairenin kareleştirilmesi girişiminde bulunur ve ayrıca 2'nin karekökünü beş ondalık basamağına kadar doğru hesaplar.
* MÖ 5. yüzyıl- Yunanistan, [[Cyreneli Theodorus|Kyreneli Theodoros]]
* 5. yüzyıl - Yunanistan, Sofist Antiphon
* MÖ 460 - MÖ 370 - Yunanistan, [[Demokritos]]
* MÖ 460 - MÖ 399 - Yunanistan, [[Hippias]]
* 5. yüzyıl (geç) - Yunanistan, [[Karadeniz Ereğlili Bryson|Heraklealı Bryson]]
* MÖ 428 - MÖ 347 - Yunanistan, [[Arhitas|Arkhytas]]
* MÖ 423 - MÖ 347 - Yunanistan, [[Platon]]
* MÖ 417 - MÖ 317 - Yunanistan, [[Theaetetus (matematikçi)|Theaitetos (matematikçi)]]
* {{yaklaşık}} MÖ 400 - Hindistan, Jaina matematikçileri, tüm sayıları üç küme halinde sınıflandıran matematiksel bir metin olan ''Surya Prajinapti''{{'}}yi yazdı: sayılabilir, sayısız ve sonsuz. Aynı zamanda beş farklı sonsuzluk türünü tanır: bir ve iki yönde sonsuz, alanda sonsuz, her yerde sonsuz ve sonsuz olarak sonsuz.
* MÖ 408 - MÖ 355 - Yunanistan, [[Knidoslu Eudoxus|Knidoslu Eudoksos]]
* MÖ 400 - MÖ 350 - Yunanistan, [[Thymaridas]]
* MÖ 395 - MÖ 313 - Yunanistan, [[Xenocrates|Ksenokrates]]
* MÖ 390 - MÖ 320 - Yunanistan, [[Dinostratus]]
* 380–290 - Yunanistan, [[Çandarlılı Autolycus|Pitaneli Autolykos]]
* 370 BC - Yunanistan, Eudoksos alan belirleme için [[tüketme yöntemi]]ni ifade eder.
* MÖ 370 - MÖ 300 - Yunanistan, [[Yaşlı Aristaeus|Yaşlı Aristaios]]
* MÖ 370 - MÖ 300 - Yunanistan, [[Callippus|Kallippos]]
* MÖ 350 - Yunanistan, [[Aristoteles]] [[Organon]]''[[Organon]]'''da mantıksal akıl yürütmeyi tartışır.
* MÖ 4. yüzyıl - Hint metinleri "boşluk (void)" (sıfır) kavramına atıfta bulunmak için Sanskritçe "''Shunya''" sözcüğünü kullanır.
* MÖ 330 - Çin geometrisi üzerine bilinen en eski eser olan ''Mo Jing'' derlendi.
* MÖ 310 - MÖ 230 - Yunanistan, [[Sisamlı Aristarkus|Sisamlı Aristarkos]]
* MÖ 390 - MÖ 310 - Yunanistan, Pontuslu Heraklides
* MÖ 380 - MÖ 320 - Yunanistan, [[Menaechmus|Menaikhmos]]
* MÖ 300 - Hindistan, Hindistan'daki Jain matematikçileri, kombinasyonlarla ilgili en eski bilgileri içeren ''Bhagabati Sutra''{{'}}yı yazdı.
* MÖ 300 - Yunanistan, [[Öklid'in Elementler'i|''Öklid'in Elemanları'']] adlı çalışmasında geometriyi aksiyomatik bir sistem olarak inceler, asal sayıların sonsuzluğunu kanıtlar ve [[Öklid algoritması]]nı sunar; ''Catoptrics'''te yansıma yasasını belirtir ve [[aritmetiğin temel teoremi]]ni kanıtlar.
* {{yaklaşık}} M.Ö. 300 - Hindistan, [[Brahmi rakamları]] (ortak modern 10'luk sayı sisteminin atası)
* MÖ 370 - MÖ 300 - Yunanistan, [[Rodoslu Eudemos]] şu an kaybolmuş olan aritmetik, geometri ve astronomi tarihleri üzerine çalışıyor.<ref name="CorsiWeindling1983">{{Kitap kaynağı|soyadı1=Corsi|ad1=Pietro|soyadı2=Weindling|ad2=Paul|başlık=Information sources in the history of science and medicine|url=https://books.google.com/books?id=sV0ZAAAAMAAJ|erişimtarihi=6 Temmuz 2014|yıl=1983|yayıncı=Butterworth Scientific|isbn=9780408107648|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140714235226/http://books.google.com/books?id=sV0ZAAAAMAAJ|arşivtarihi=14 Temmuz 2014|ölüurl=hayır}}</ref>
* MÖ 300 - Mezopotamya, [[Babilliler]] ilk hesap makinesi olan [[abaküs]]ü icat etti.
* {{yaklaşık}} MÖ 300 - Hint matematikçi [[Pingala]], sıfırın ilk Hint kullanımını bir rakam olarak (bir noktayla gösterilir) içeren ve aynı zamanda [[Fibonacci sayıları]]nın ve [[Pascal üçgeni]]nin ilk kullanımıyla birlikte bir [[ikili sayı sistemi]]nin bir açıklamasını sunan ''Chhandah-shastra''{{'}}yı yazar.
* MÖ 280 - MÖ 210 - Yunanistan, [[Nicomedes (matematikçi)|Nikomedes (matematikçi)]]
* MÖ 280 - MÖ 220 - Yunanistan, [[Filon (matematikçi)|Bizanslı Philon]]
* MÖ 280 - MÖ 220 - Yunanistan, [[Sisamlı Conon|Samoslu Konon]]
* MÖ 279 - MÖ 206 - Yunanistan, [[Hrisippos|Khrysippos]]
* {{yaklaşık}} MÖ 3. yüzyıl - Hindistan, [[Kātyāyana]]
* MÖ 250 - MÖ 190 - Yunanistan, [[Dionysodorus]]
* MÖ 262 - MÖ 198 - Yunanistan, [[Apollonios (Pergeli matematikçi)|Pergeli Apollonios]]
* MÖ 260 - Yunanistan, [[Arşimet]], {{pi}} değerinin 3 + 1/7 (yaklaşık 3,1429) ve 3 + 10/71 (yaklaşık 3,1408) arasında olduğunu, bir dairenin alanının {{pi}} ile dairenin yarıçapının karesinin çarpımına eşit olduğunu kanıtladı ve bir parabol ile bir düz çizginin çevrelediği alanın eşit tabanı ve yüksekliği olan bir üçgenin alanıyla 4/3'ünün çarpımıdır. Ayrıca [[Karekök 3|3'ün karekökü]]nün değerinin çok doğru bir tahminini verdi.
* {{yaklaşık}} MÖ 250 - Geç dönem [[Olmekler]], [[Yeni Dünya]]'daki [[Batlamyus]]'tan birkaç yüzyıl önce gerçek bir sıfır (kabuk [[glif]]i) kullanmaya başlamıştı bile. Bkz. [[0 (sayı)]].
* MÖ 240 - Yunanistan, [[Eratosthenes]] [[asal sayılar]]ı hızlı bir şekilde izole etmek için [[Eratosten kalburu|elek algoritması]]nı kullanıyor.
* MÖ 240 - MÖ 190 - Yunanistan, [[Diocles (matematikçi)|Diokles (matematikçi)]]
* MÖ 225 - Yunanistan, [[Apollonios (Pergeli matematikçi)|Pergalı Apollonios]] ''Konik Kesitler Üzerine'' (''On Conic Sections'') adlı eserini yazıyor ve [[elips]], [[parabol]] ve [[hiperbol]]e isim veriyor.
* MÖ 202 - MÖ 186 - Çin, Matematiksel bir inceleme olan ''Sayılar ve Hesaplama Kitabı'' (''Book on Numbers and Computation'') [[Han hanedanlığı|Han Hanedanlığı]]'nda yazılmıştır.
* MÖ 200 - MÖ 140 - Yunanistan, [[Zinodoros (matematikçi)|Zenodorus (matematikçi)]] MÖ 150 - Hindistan, Hindistan'daki Jain matematikçileri, [[sayılar teorisi]], aritmetik işlemler, geometri, kesirlerle işlemler, basit denklemler, [[Üçüncü dereceden denklemler|kübik denklemler]], [[dördüncü dereceden denklemler]] ve [[permütasyon]]lar ve [[kombinasyon]]lar üzerine çalışmaları içeren ''Sthananga Sutra''{{'}}yı yazdılar.
* {{yaklaşık}} MÖ 150 - Yunanistan, [[Perseus (matematikçi)|Perseus (geometrici)]]
* MÖ 150 - Çin, Çince ''Matematik Sanatı Dokuz Bölüm (The Nine Chapters on the Mathematical Art)'' metninde bir [[Gauss yok etme yöntemi]] görülür.
* MÖ 150 - Çin, [[Horner metodu]] Çince ''Matematik Sanatı Dokuz Bölüm'' (''The Nine Chapters on the Mathematical Art'') metninde görünür.
* MÖ 150 - Çin, Negatif sayılar Çince ''Matematik Sanatı Dokuz Bölüm'' (''The Nine Chapters on the Mathematical Art'') metninde görünür.
* MÖ 150 - MÖ 75 - Fenike, [[Sidonlu Zeno]]n
* MÖ 190 - MÖ 120 - Yunanistan, [[Hipparkos|Hipparkhos]] [[trigonometri]]nin temellerini geliştirir.
* MÖ 190 - MÖ 120 - Yunanistan, [[Hypsicles|Hypsikles]]
* MÖ 160 - MÖ 100 - Yunanistan, [[Bitinyalı Theodosius|Bithynialı Theodosius]]
* MÖ 135 - MÖ 51 - Yunanistan, [[Poseidonius|Posidonios]]
* MÖ 206 - MS 8 - Çin, [[Sayma çubukları]]
* MÖ 78 - MÖ 37 - Çin, [[Jing Fang]]
* MÖ 50 - [[Brahmi rakamları]]nın (ilk konumsal 10 tabanında sayı sistemi gösterimi) soyundan gelen [[Hint rakamları]] Hindistan'da gelişmeye başladı.
* 1. yüzyılın ortalarında [[Cleomedes|Kleomedes]] (ancak MS 400)
* MÖ son yüzyıllar - Hint gök bilimci [[Lagadha]], güneş ve ayın hareketlerini izlemek için kuralları tanımlayan ve astronomi için geometri ve trigonometri kullanan astronomi üzerine Vedik bir metin olan ''Vedanga Jyotisha''{{'}}yı yazdı.
* MÖ 1. yüzyıl - Yunanistan, [[Geminus]]
* MÖ 50 - MS 23 - Çin, [[Liu Xin]]

=== MS 1. binyıl ===

* 1. yüzyıl - Yunanistan, [[İskenderiyeli Heron]], (Hero) negatif sayıların kareköklerine en eski kısa atıf.
* {{yaklaşık}} 100 - Yunanistan, [[Smirnili Theon]]
* 60 - 120 - Yunanistan, [[Nicomachus|Nikomakhos]]
* 70 - 140 - Yunanistan, [[İskenderiyeli Menelaus]], [[Küresel trigonometri]]
* 78 - 139 - Çin, [[Zhang Heng]]
* {{yaklaşık}} 2. yüzyıl - Yunanistan, İskenderiyeli [[Batlamyus]] ''[[Almagest]]''{{'}}i yazdı.
* 132 - 192 - Çin, [[Cai Yong]]
* 240 - 300 - Yunanistan, [[İznikli Sporus]]
* 250 - Yunanistan, [[Diophantus]], bilinmeyen sayılar için kısaltılmış cebir açısından semboller kullandı ve cebir üzerine en eski incelemelerden biri olan ''Arithmetica''{{'}}yı yazdı.
* 263 - Çin, [[Liu Hui]], [[Liu Hui'nin algoritması|Liu Hui'nin {{pi}} algoritması]]nı kullanarak {{pi}}'yi hesapladı.
* 300 - Sıfırın ondalık basamak olarak bilinen en eski kullanımı Hint matematikçiler tarafından tanıtıldı.
* 234 - 305 - Yunanistan, [[Porfirios|Porphyry (filozof)]]
* 300 - 360 - Yunanistan, [[Antinouplisli Serenus]]
* 335 - 405 - Yunanistan, [[İskenderiyeli Theon]]
* {{yaklaşık}} 340 - Yunanistan, [[İskenderiyeli Pappus|İskenderiyeli Pappos]], altıgen teoremini ve ağırlık merkez teoremini belirtir.
* 350 - 415 - Bizans İmparatorluğu, [[Hypatia]]
* {{yaklaşık}} 400 - Hindistan, [[Bakhshali el yazması]] Jaina matematikçileri tarafından yazılmıştır; farklı sonsuzluk seviyelerini içeren sonsuz teorisini tanımlar, endekslerin anlaşıldığını ve ayrıca 2 tabanına göre [[logaritma]]ları gösterir ve bir milyon kadar [[büyük sayılar]]ın kareköklerini en az 11 ondalık basamağa kadar doğru hesaplar.
* 300 ila 500 - [[Sun Tzu]] tarafından [[Çin kalan teoremi]] geliştirilmiştir.
* 300 ila 500 - Çin, [[Sun Tzu]] tarafından [[çubuk hesabı]]nın bir açıklaması yazılmıştır.
* 412 - 485 - Yunanistan, [[Proklos]]
* 420 - 480 - Yunanistan, [[Larissalı Domninus]]
* d. 440 - Yunanistan, [[Neapolisli Marinus]] "Keşke her şey matematik olsaydı."
* 450 - Çin, [[Zu Chongzhi]] {{pi}}'yi yedi ondalık basamağa kadar hesaplar. Bu hesaplama, yaklaşık bin yıl boyunca en doğru hesaplama olmaya devam ediyor.
* {{yaklaşık}} 474 - 558 - Yunanistan, [[Anthemios (matematikçi)|Trallesli Anthemius]] 
* 500 - Hindistan, [[Aryabhata]] ilk önce [[trigonometrik fonksiyonlar]]ı ve bunların yaklaşık sayısal değerlerini hesaplama yöntemlerini tanıtan ''Aryabhata-Siddhanta''{{'}}yı yazdı. [[Sinüs (matematik)|Sinüs]] ve [[kosinüs]] kavramlarını tanımlar ve ayrıca sinüs ve kosinüs değerlerinin en eski tablolarını içerir (0 ila 90 derece açılar arasında 3,75 derecelik aralıklarla).
* 480 - 540 - Yunanistan, [[Ascalonlu Eutocius|Askalonlu Eutokios]]
* 490 - 560 - Yunanistan, [[Kilikyalı Simplicius|Kilikyalı Simplikios]]
* 6. yüzyıl - [[Aryabhata]], [[güneş tutulması]] ve [[ay tutulması]] gibi astronomik sabitler için doğru hesaplamalar verir, {{pi}}'yi dört ondalık basamağa kadar hesaplar ve modern yönteme eşdeğer bir yöntemle doğrusal denklemlere tam sayı çözümler elde eder.
* 505 - 587 - Hindistan, [[Varāhamihira]]
* 6. yüzyıl - Hindistan, [[Yativṛṣabha]]
* 535 - 566 - Çin, [[Zhen Luan]]
* 550 - Hindu matematikçiler, konumsal gösterimde [[Hint rakam sistemi]]nde sıfıra sayısal bir temsil verdi.
* 7. yüzyıl - Hindistan, [[Bhaskara I]] sinüs fonksiyonunun rasyonel bir yaklaşımını verir.
* 7. yüzyıl - Hindistan, [[Brahmagupta]], ikinci dereceden belirsiz denklemleri çözme yöntemini icat etti ve astronomik problemleri çözmek için cebri kullanan ilk kişi oldu. Ayrıca çeşitli gezegenlerin hareketleri ve yerlerinin hesaplanması, bunların doğuşu ve batışı, birleşimleri ve güneş ve ay tutulmalarının hesaplanması için yöntemler geliştirdi.
* 628 - Brahmagupta, sıfırın net biçimde açıklandığı ve modern basamak değerli Hint rakam sisteminin tamamen geliştirildiği ''Brahma-sphuta-siddhanta''{{'}}yı yazdı. Aynı zamanda hem negatif hem de pozitif sayıları işlemek için kurallar, karekök hesaplama yöntemleri, [[Doğrusal denklem|doğrusal]] ve [[ikinci dereceden denklemler]]i çözme yöntemleri ve serileri toplama kuralları, [[Brahmagupta özdeşliği]] ve [[Brahmagupta teoremi]] verir.
* 602 - 670 - Çin, [[Li Chunfeng]]
* 8. yüzyıl - Hindistan, [[Virasena]], [[Fibonacci dizisi]] için açık kurallar verir, sonsuz bir prosedür kullanarak kesik bir piramidin hacminin türetilmesini verir ve ayrıca 2 tabanına göre logaritma ile ilgilenir ve yasalarını bilir.
* 8. yüzyıl - Hindistan, [[Shridhara]], bir kürenin hacmini bulma kuralını ve ayrıca ikinci dereceden denklemleri çözme formülünü verir.
* 773 - Irak, [[Kanka]] [[Brahmagupta]]'nın ''Brahma-sphuta-siddhanta''{{'}}sını Hindistan'ın aritmetik astronomi sistemini ve Hint sayısal sistemini açıklamak için Bağdat'a getirdi.
* 773 - [[Muhammed bin İbrahim el-Fezari]], ''Brahma-sphuta-siddhanta''{{'}}yı Abbasi Kral Halife [[Mansûr|El-Mansur]]'un isteği üzerine Arapçaya çevirdi.
* 9. yüzyıl - Hindistan, [[Govindsvamin]], [[Newton-Gauss interpolasyon formülü]]nü keşfeder ve [[Aryabhata]]'nın sinüsler tablosunun kesirli kısımlarını verir.
* 810 - [[Beyt'ül Hikmet|Beyt'ül Hikmet (Bilgelik Evi)]], Yunanca ve Sanskritçe matematik çalışmalarının Arapçaya çevrilmesi için Bağdat'ta inşa edildi.
* 820 - [[Hârizmî|El-Harizmi]] - Cebir'in babası olan İranlı matematikçi, daha sonra ''Cebir (Algebra)'' olarak çevrilen ve [[Doğrusal denklem|doğrusal]] ve [[ikinci dereceden denklemler]]i çözmek için sistematik cebirsel teknikleri tanıtan ''Al-Jabr''’i yazdı. Aritmetik hakkındaki kitabının çevirileri, 12. yüzyılda Batı dünyasına Hindu-Arapça ondalık sayı sistemini tanıtacak. Algoritma terimi de adını ondan almıştır.
* 820 - İran, [[Mâhânî]], [[Delos problemi|küpü iki katlına çıkarma]] gibi geometrik problemleri cebirdeki problemlere indirgeme fikrini tasarladı.
* {{yaklaşık}} 850 - Irak, [[Kindî|El-Kindi]] [[kriptografi]] üzerine yazdığı kitabında [[kriptanaliz]] ve [[frekans analizi]]ne öncülük etti.
* {{yaklaşık}} 850 - Hindistan, [[Mahavira (matematikçi)|Mahāvīra]], bir kesri birim kesirlerin toplamı olarak ifade etmek için sistematik kurallar veren ''Ganita Sara Samgraha'' olarak da bilinen ''Gaṇitasārasan̄graha''{{'}}yı yazdı.
* 895 - Suriye, [[Sabit bin Kurre|Sabit ibn Kurra]]: Orijinal çalışmasının hayatta kalan tek parçası, [[Üçüncü dereceden denklemler|kübik denklemler]]in çözümü ve özellikleri üzerine bir bölüm içeriyor. Ayrıca [[Pisagor teoremi]]ni genelleştirdi ve [[Arkadaş sayılar|dost sayı çiftleri]]nin bulunabileceği teoremi keşfetti (yani, her biri diğerinin uygun bölenlerinin toplamı olacak şekilde iki sayı).
* {{yaklaşık}} 900 - Mısır, Ebu Kamil Şuca <math>x^n \cdot x^m = x^{m+n}</math> olarak sembollere ne yazacağımızı anlamaya başlamıştı.
* 940 - İran, [[Ebu'l-Vefâ el-Bûzcânî|Ebu'l-Vefa el-Buzcani]], Hint rakam sistemini kullanarak kökleri alır.
* 953 - Hint-Arap sayı sisteminin aritmetiği ilk başta bir toz tahtası ({{Dil|en|dust board}}: bir tür elde tutulan yazı tahtası) kullanımını gerektiriyordu çünkü "yöntemler, hesaplamada sayıların hareket ettirilmesini ve hesaplama ilerledikçe bazılarının silip çıkarılmasını gerektiriyordu." [[El-Uklidisi|Ebu'l-Hasan el-Uklidisi]], bu yöntemleri kalem ve kağıt kullanımı için değiştirdi. Sonunda, ondalık sistemin sağladığı ilerlemeler, bölge ve dünya genelinde standart olarak kullanımına yol açtı.
* 953 - İran, [[El-Kerecî|El-Kereci]] "cebri geometrik işlemlerden tamamen kurtaran ve bunları bugün cebrin merkezinde yer alan aritmetik işlem türleriyle değiştiren ilk kişidir. <math>x</math>, <math>x^2</math>, <math>x^3</math>, ... ve <math>1/x</math>, <math>1/x^2</math>, <math>1/x^3</math>, ... tek terimlilerini ilk tanımlayan ve bunlardan herhangi ikisinin çarpımları için kurallar veren kişidir. Yüzlerce yıldır gelişen bir cebir okulu başlattı." Ayrıca, "ondalık sisteme dayalı sayısal analizin geliştirilmesinde önemli bir faktör olan tam sayı üsleri" için [[Binom açılımı|binom teoremi]]ni keşfetti.
* 975 - Mezopotamya, [[El-Battânî|El-Battani]] Hint sinüs ve kosinüs kavramlarını, [[tanjant]], [[sekant]] ve bunların [[Ters trigonometrik fonksiyonlar|ters fonksiyonlar]]ı gibi diğer trigonometrik oranlara genişletti. Aşağıdaki formülleri türetti:<math> \sin \alpha = \tan \alpha / \sqrt{1+\tan^2 \alpha} </math> ve <math> \cos \alpha = 1 / \sqrt{1 + \tan^2 \alpha}</math>

== Sembolik dönem ==

=== 1000–1500 ===

* {{yaklaşık}} 1000 - [[Kuhi|Ebû Sehl Veycen (Vîcen) bin Rüstem el-Kûhî]] (Kuhi) [[İkinci dereceden denklemler|ikinci dereceden]] daha yüksek dereceli [[denklem]]leri çözdü.
* {{yaklaşık}} 1000 - [[Hucendî|Ebu Mahmud Hamid bin el-Hıdr el-Hucendî]], ilk defa[[Fermat'nın son teoremi|Fermat'ın Son Teoreminin]] özel bir durumunu belirtti.
* {{yaklaşık}} 1000 - [[Sinüs teoremi|Sinüs kanunu]], [[Orta Çağ İslam matematiği|Müslüman matematikçiler]] tarafından keşfedildi, ancak bunu [[Hucendî|el-Hucendi]], [[Ebu Nasr Mansur]] ve [[Ebu'l-Vefâ el-Bûzcânî|el-Buzcani]] arasında ilk kimin keşfettiği kesin değildir.
* {{yaklaşık}} 1000 - [[Papa II. Silvester]], [[Hint-Arap rakam sistemi]]ni kullanarak Avrupa'ya [[abaküs]]ü tanıttı.
* 1000 - [[El-Kerecî|El-Kereci]], [[matematiksel tümevarım]] yoluyla bilinen ilk [[Matematiksel ispat|ispatları]] içeren bir kitap yazdı. Bunu [[Binom açılımı|binom teoremini]], [[Pascal üçgeni]]ni ve [[Tam sayı|integral]] [[Küp (cebir)|küplerin]] toplamını ispatlamak için kullandı.<ref>Victor J. Katz (1998). ''History of Mathematics: An Introduction'', s. 255–259. [[Addison-Wesley]]. {{ISBN|0-321-01618-1}}.</ref> "[[Cebir]]sel [[kalkülüs]] teorisini ortaya atan ilk [[Kalkülüs|kişiydi]]".<ref>F. Woepcke (1853). ''Extrait du Fakhri, traité d'Algèbre par Abou Bekr Mohammed Ben Alhacan Alkarkhi''. Paris.</ref>
* {{yaklaşık}} 1000 - [[İbn Tahir el-Bağdadi]] [[Arkadaş sayılar|dost sayılar]] üzerine [[Sabit bin Kurre|Sabit ibn Kurra'nın]] teoreminin hafif bir varyantını inceledi ve ondalık sistemde de iyileştirmeler yaptı.
* 1020 - [[Ebu'l-Vefâ el-Bûzcânî|Ebu'l Vefa el-Buzcani]] şu formülü verdi: sin (α + β) = sin α cos β + sin β cos α. Ayrıca [[parabol]]ün kuadratürü ve paraboloidin hacmini tartıştı.
* 1021 - [[İbn-i Heysem]], [[Heysem problemi|Heysem (Alhazen) problemi]]ni geometrik olarak formüle etti ve çözdü.
* 1030 - [[Ebü’l-Hasen Alî b. Ahmed en-Nesevî]], [[Onlu sayı sistemi|ondalık]] ve altmışlık sayı sistemleri konusunda bir risale yazdı. Aritmetiği, kesirlerin bölünmesini ve kare ile küp köklerin (57.342'nin karekökü; 3.652.296'un küp kökü) çıkarılmasını neredeyse modern bir şekilde açıkladı.<ref>{{MacTutor Biography|id=Al-Nasawi|title=Abu l'Hasan Ali ibn Ahmad Al-Nasawi}}</ref> 
* 1070 - [[Ömer Hayyam|Ömer Hayyám]] ''Cebir Problemlerinin Gösterimi Üzerine İnceleme (Treatise on Demonstration of Problems of Algebra)'' adlı eserini yazmaya başladı ve [[Üçüncü dereceden denklemler|kübik denklemler]]i sınıflandırdı.
* {{yaklaşık}} 1100 - Ömer Hayyám "geometrik çözümleri kesişen [[Konikler|konik kesitler]] aracılığıyla bulunan [[Üçüncü dereceden denklemler|kübik denklemler]]in eksiksiz bir sınıflandırmasını verdi". Kübik denklemlerin genel [[geometri]]k çözümlerini bulan ilk kişi oldu ve [[analitik geometri]]nin ve [[Öklit dışı geometri|Öklid dışı]] [[Analitik geometri|geometri]]nin gelişiminin temellerini attı. Ayrıca ondalık sistemi (Hint-Arap sayı sistemi) kullanarak [[Kök (matematik)|kökleri]] aldı.
* 12. yüzyıl - [[Hint-Arap rakam sistemi|Hint rakamları]], Arap matematikçiler tarafından modern [[Arap rakamları|Arap rakam]] sistemini oluşturmak için değiştirildi (modern dünyada evrensel olarak kullanılmaktadır).
* 12. yüzyıl - Arap rakam sistemi [[Araplar]] aracılığıyla Avrupa'ya ulaştı.
* 12. yüzyıl - [[II. Bhāskara|Bhaskara Acharya]], tanımlar, aritmetik terimler, faiz hesaplaması, aritmetik ve geometrik ilerlemeler, düzlem geometri, katı geometri, [[gnomon]] gölgesi, belirsiz denklemleri çözme yöntemleri ve [[kombinasyon]]ları içeren ''Lilavati''{{'}}yi yazdı.
* 12. yüzyıl - [[II. Bhāskara|Bhāskara II]] (Bhaskara Acharya), pozitif bir sayının iki kare köke sahip olduğunu fark eden ilk metin olan ''Bijaganita'yı ([[Cebir]])'' yazdı.
* 12. yüzyıl - [[II. Bhāskara|Bhaskara Acharya]], [[Diferansiyel kalkülüs|diferansiyel hesabı]] tasarladı ve ayrıca Rolle teoremini, [[Pisagor teoremi]]'nin bir kanıtı olan Pell denklemini geliştirdi, sıfıra bölmenin sonsuz olduğunu kanıtlar, [[Pi sayısı|{{pi}}]]'yi 5 ondalık basamağına kadar ve dünyanın güneşin yörüngesinde dönmesi için geçen zamanı 9 ondalık basamağa kadar hesapladı.
* 1130 - [[Ebû Nasr es-Semev’el bin Yahyâ bin Abbâs el-Mağribî]] cebrin bir tanımını verdi: "Tıpkı aritmetiğin bilinenler üzerinde çalışması gibi, tüm aritmetik araçları kullanarak bilinmeyenler üzerinde işlem yapmakla ilgilidir."<ref name=MacTutor/>
* 1135 - [[Şerafeddin el-Tusî|Şerafeddin el-Tusi]], Hayyam'ın cebri geometriye uygulamasını takip etti ve kübik denklemler üzerine "denklemler aracılığıyla eğrileri incelemeyi amaçlayan ve böylece cebirsel geometrinin başlangıcını oluşturan başka bir cebire önemli bir katkıyı temsil eden" bir inceleme yazdı.<ref name=MacTutor>{{MacTutor Biography|class=HistTopics|id=Arabic_mathematics|title=Arabic mathematics : forgotten brilliance?}}</ref>
* 1202 - [[Leonardo Fibonacci]], Liber Abaci (''Abaküs Kitabı'') adlı eserinde [[Arap rakamları|Hint-Arap rakamlarının]] faydasını göstermektedir.
* 1247 - Qin Jiushao, ''Shùshū Jiǔzhāng (Mathematical Treatise in Nine Sections, Dokuz Bölümde Matematiksel İnceleme)'' eserini yayınladı.
* 1248 - Li Ye, çoğunlukla tian yuan shu yöntemini kullanan polinom denklemlerle çözülen 170 formül ve 696 problem içeren 12 ciltlik matematiksel bir inceleme olan ''Ceyuan haijing''{{'}}i yazdı.
* 1260 - [[Kemaleddin el-Farisi]], [[çarpanlara ayırma]] ve [[Kombinatorik|kombinatoryal]] yöntemlerle ilgili önemli yeni fikirleri tanıtarak Sabit ibn Kurra'nın teoreminin yeni bir kanıtını verdi. Ayrıca [[Pierre de Fermat|Fermat]] ve Sabit ibn Kurra'ya ortak atfedilen 17296 ve 18416 [[Arkadaş sayılar|dost sayı]] çiftini de verdi.<ref name="Various AP Lists and Statistics">{{Web kaynağı|url=http://amicable.homepage.dk/apstat.htm#discoverer|başlık=Various AP Lists and Statistics|arşivurl=https://web.archive.org/web/20120728163824/http://amicable.homepage.dk/apstat.htm#discoverer |arşivtarihi=28 Temmuz 2012}}</ref>
* {{yaklaşık}} 1250 - [[Nasîrüddin Tûsî|Nasirüddin el-Tusi]], [[Öklit dışı geometri|Öklid dışı bir geometri]] geliştirmeye çalıştı.
* 1303 - [[Zhu Shijie]], bir üçgende binom katsayılarını düzenlemenin eski bir yöntemini içeren ''Dört Elementin Değerli Aynası (Precious Mirror of the Four Elements)'' adlı eseri yayınladı.
* 14. yüzyıl - [[Madhava]], {{pi}}, sinüs ve kosinüs fonksiyonları için üstel seriler üzerinde çalışan [[matematiksel analiz]]in babası olarak kabul edilir ve diğer Kerala okulu matematikçileriyle birlikte, [[kalkülüs]]ün önemli kavramlarını kurmuştur.
* 14. yüzyıl - Bir Kerala okulu matematikçisi olan Parameshvara, [[Taylor serisi]] genişlemesine eşdeğer bir dizi [[Sinüs (matematik)|sinüs fonksiyonu]] formu sunar, diferansiyel hesabın [[ortalama değer teoremi]]ni belirtir ve aynı zamanda yazıtlı [[kirişler dörtgeni]] ile daire yarıçapını veren ilk matematikçidir.

==== 15. yüzyıl ====

* 1400 - [[Madhava]] ters tanjant fonksiyonu için seri genişlemeyi, arktan ve sin için sonsuz seriyi ve çemberin çevresini hesaplamak için birçok yöntemi keşfetti ve bunları {{pi}}'yi 11 ondalık basamağa kadar doğru şekilde hesaplamak için kullandı.
* {{yaklaşık}} 1400 - [[Gıyaseddin Cemşid|Gıyaseddin Cemşid el-Kaşi]] "sadece [[cebirsel sayılar]]ı yaklaştırmak için değil, aynı zamanda {{pi}} gibi [[Reel sayılar|gerçek sayılar]] için de [[Onlu sayı sistemi|ondalık kesirlerin]] geliştirilmesine katkıda bulunmuştur. Ondalık kesirlere katkısı o kadar büyük ki yıllarca onların mucidi olarak kabul edildi. Bunu ilk yapan olmasa da, el-Kaşi n'inci kökleri hesaplamak için bir algoritma verdi; bu, yüzyıllar sonra [Paolo] Ruffini ve [William George] Horner tarafından verilen yöntemlerin özel bir örneğidir." Ayrıca [[aritmetik]] ve [[Arap rakamları]]nda [[Ondalık işareti|ondalık nokta]] gösterimini kullanan ilk kişidir. Çalışmaları arasında ''Aritmetiğin Anahtarı (The Key of arithmetics)'', ''Matematikte keşifler (Discoveries in mathematics)'', ''Ondalık nokta (The Decimal point)'' ve ''Sıfırın faydaları (Benefits of the Zero)'' bulunmaktadır. ''Sıfırın faydaları''’nın içeriği bir girişten sonra gelen beş denemedir: ''Tam sayı aritmetiği üzerine (On whole number arithmetic)'', ''Kesirli aritmetik üzerine (On fractional arithmetic)'', ''Astroloji üzerine (On astrology)'', ''Alanlar hakkında (On areas)'' ve ''Bilinmeyenleri bulma [bilinmeyen değişkenler] (On finding the unknowns [unknown variables])''. Ayrıca ''Sinüs ve kiriş üzerine tez (Thesis on the sine and the chord)'' ve ''Birinci derece sinüs bulma üzerine tez (Thesis on finding the first degree sine)'' adlı eserleri yazdı.
* 15. yüzyıl - [[İbnü’l-Benna el-Merraküşi]] ve [[el-Kalasadi]], cebir ve genel olarak matematik için [[Matematiksel gösterim|sembolik gösterimi]] tanıttı.<ref name=MacTutor/>
* 15. yüzyıl - [[Nilakantha Somayaji]], Kerala okulu matematikçisi, sonsuz seriler, cebir problemleri ve küresel geometri üzerine çalışmalar içeren ''Aryabhatiya Bhasya'yı'' yazdı.
* 1424 - [[Gıyaseddin Cemşid|Gıyaseddin Cemşid el-Kaşi]], iç teğet ve çevrel çokgenleri kullanarak {{pi}}'yi on altı ondalık basamağa kadar hesaplar.
* 1427 - [[Gıyaseddin Cemşid|El-Kaşi]], ondalık kesirler üzerinde büyük derinlikli çalışmalar içeren ''Aritmetiğin Anahtarı (The Key to Arithmetic)'' adlı eserini tamamladı. Birkaç geometrik problem de dahil olmak üzere çeşitli problemlerin çözümüne aritmetik ve cebirsel yöntemler uyguladı.
* 1464 - [[Regiomontanus]], trigonometriyi matematiğin ayrı bir dalı olarak ele alan en eski metinlerden biri olan ''De Triangulis omnimodus''’u yazdı.
* 1478 - İsimsiz bir yazar ''Treviso Arithmetic'' adlı eseri yazdı.
* 1494 - [[Luca Pacioli]] ''Summa de arithmetica, geometria, proportioni et proportionalità'' adlı eseri yazdı; bilinmeyen için "co" (cosa) kullanarak ilkel sembolik cebri tanıttı.

=== Modern dönem===

==== 16. yüzyıl ====

* 1501 - [[Nilakantha Somayaji]] ''Tantrasamgraha''{{'}}yı yazdı.
* 1520 - [[Scipione dal Ferro]], "depresif" kübik denklemleri (x<sup>2</sup> terimi olmayan kübik denklemler) çözmek için bir yöntem geliştirdi, ancak yayınlamadı.
* 1522 - [[Adam Ries]], Arap rakamlarının kullanımını ve Roma rakamlarına göre avantajlarını anlattı.
* 1535 - [[Niccolò Tartaglia]], bağımsız olarak depresif kübik denklemleri çözmek için bağımsız olarak bir yöntem geliştirdi, ancak o da yayınlamadı.
* 1539 - [[Gerolamo Cardano]], Tartaglia'nın depresif kübik çözme yöntemini öğrenir ve kübikleri depresif hale dönüştürmek için bir yöntem keşfeder, böylece tüm kübik denklemleri çözmek için bir yöntem geliştirir.
* 1540 - [[Lodovico Ferrari]] dördüncü dereceden denklemi çözdü.
* 1544 - [[Michael Stifel]], ''Arithmetica integra''{{'}}yı yayınladı.
* 1545 - [[Gerolamo Cardano]], [[karmaşık sayı]]lar fikrini tasarladı.
* 1550 - Bir Kerala okul matematikçisi olan [[Jyeshtadeva]], birçok matematik teoreminin ve formülünün detaylı türetimlerini veren dünyanın ilk [[kalkülüs]] metni olan ''Yuktibhāṣā''{{'}}yı yazdı.
* 1572 - [[Rafael Bombelli]] ''Cebir (Algebra)'' tezini yazıyor ve kübik denklemleri çözmek için [[Karmaşık sayılar|imajiner sayılar]]ı kullanıyor.
* 1584 - [[Zhu Zaiyu]] eşit tamperaman hesaplar.
* 1596 - [[Ludolf van Ceulen]], iç teğet ve çevrel çokgenleri kullanarak {{pi}}'yi yirmi ondalık basamağa kadar hesapladı.

==== 17. yüzyıl ====

* 1614 - [[John Napier]], ''Mirifici Logarithmorum Canonis Descriptio'' adlı eserinde Napierian [[logaritma]]yı anlattı.
* 1617 - [[Henry Briggs]], ''Logarithmorum Chilias Prima adlı eserinde'' ondalık logaritmaları tartıştı.
* 1618 - [[John Napier]], [[logaritma]]lar üzerine bir çalışmada ''[[E sayısı|e]]'' sayısına ilk referansları yayınladı.
* 1619 - [[René Descartes]] [[analitik geometri]]yi keşfetti ([[Pierre de Fermat]] da bağımsız olarak onu keşfettiğini iddia etti).
* 1619 - [[Johannes Kepler]], [[Kepler-Poinsot çok yüzlüleri]]nden iki tanesini keşfetti.
* 1629 - [[Pierre de Fermat]] temel bir [[diferansiyel kalkülüs]] geliştirdi.
* 1634 - [[Gilles de Roberval]], bir sikloidin altındaki alanın, oluşturduğu dairenin alanının üç katı olduğunu gösterdi.
* 1636 - [[Muhammed Bakır Yazdi]], [[René Descartes|Descartes]] (1636) ile birlikte ortaklaşa 9.363.584 ve 9.437.056 [[Arkadaş sayılar|dost sayı]] çiftini keşfetti.<ref name="Various AP Lists and Statistics"/>
* 1637 - [[Pierre de Fermat]], [[Diophantus]]'un ''Arithmetica'' adlı eserinin kopyasının bir sayfasının kenarına düştüğü küçük notta [[Fermat'nın son teoremi]]ni kanıtladığını iddia etti.
* 1637 - [[René Descartes]] tarafından [[Sanal sayılar|imajiner sayı]] teriminin ilk kullanımı; aşağılayıcı olması gerekiyordu.
* 1643 - [[René Descartes]], [[Descartes teoremi]]ni geliştirdi.
* 1654 - [[Blaise Pascal]] ve Pierre de Fermat [[olasılık]] teorisini yarattı.
* 1655 - [[John Wallis]], ''Arithmetica Infinitorum'u'' yazdı.
* 1658 - [[Christopher Wren]], bir sikloidin uzunluğunun, oluşturduğu dairenin çapının dört katı olduğunu gösterdi.
* 1665 - [[Isaac Newton]], [[Hesabın temel teoremi|kalkülüsün temel teoremi]] üzerinde çalıştı ve kendi [[Kalkülüs|sonsuz küçükler hesabı]] versiyonunu geliştirdi.
* 1668 - [[Nicholas Mercator]] ve [[William Brouncker]], bir hiperbolik eğri parçası altındaki alanı hesaplamaya çalışırken logaritma için [[Seri|sonsuz bir seri]] keşfetti.
* 1671 - [[James Gregory]], ters [[Trigonometrik fonksiyonlar|tanjant]] fonksiyonu için bir dizi genişletme geliştirdi (orijinal olarak Madhava tarafından keşfedildi).
* 1671 - [[James Gregory]], [[Taylor teoremi|Taylor Teoremini]] keşfetti.
* 1673 - [[Gottfried Leibniz]] da ayrıca kendi sonsuz küçükler hesabı versiyonunu geliştirdi.
* 1675 - [[Isaac Newton]], fonksiyonel köklerin hesaplanması için bir algoritma icat etti.
* 1680'ler - Gottfried Leibniz sembolik mantık üzerine çalıştı.
* 1683 - [[Seki Takakazu]], kalan (resultant) ve [[determinant]]'ı keşfetti.
* 1683 - [[Seki Takakazu]], [[eleme teorisi]]ni geliştirdi.
* 1691 - [[Gottfried Leibniz]], adi [[diferansiyel denklem]]ler için değişkenleri ayırma tekniğini keşfetti.
* 1693 - [[Edmond Halley|Edmund Halley]], ölüm oranını yaşla istatistiksel olarak ilişkilendiren ilk ölüm tablolarını hazırladı.
* 1696 - [[Guillaume de l'Hôpital|Guillaume de L'Hôpital]], belirli [[limit]]lerin hesaplanması için[[L'Hopital kuralı|kendi kuralını]] belirtti.
* 1696 - [[Jakob Bernoulli]] ve [[Johann Bernoulli]], varyasyonlar hesabındaki ilk sonuç olan [[Brakistokron eğrisi|brachistochrone problemi]]ni çözdü.
* 1699 - Abraham Sharp, {{pi}}'nin 72 basamağını hesapladı, ancak yalnızca 71'i doğruydu.

==== 18. yüzyıl ====

* 1706 - [[John Machin]], {{pi}} için hızla yakınsayan ters tanjant serisi geliştirdi ve {{pi}}'yi 100 ondalık basamağa kadar hesapladı.
* 1708 - [[Seki Takakazu]], [[Bernoulli sayısı|Bernoulli sayılarını]] keşfetti. Sayıların adını aldığı [[Jakob Bernoulli|Jacob Bernoulli'nin]], Takakazu'dan kısa bir süre sonra bağımsız olarak bu sayıları keşfettiğine inanılmaktadır.
* 1712 - [[Brook Taylor]], [[Taylor serisi]]ni geliştirdi.
* 1722 - [[Abraham de Moivre]], [[trigonometrik fonksiyonlar]]ı ve [[karmaşık sayı]]ları birbirine bağlayan [[de Moivre formülü]]nü ifade etti.
* 1722 - [[Takebe Kenko]], [[Richardson ekstrapolasyonu]]nu tanıttı.
* 1724 - [[Abraham De Moivre]], ''Annuities on Lives''{{'}}da ölüm istatistikleri ve yıllık gelirler teorisinin temelini inceledi.
* 1730 - [[James Stirling (matematikçi)|James Stirling]], ''The Differential Method''{{'}}u yayınladı.
* 1733 - [[Giovanni Girolamo Saccheri]], [[Öklid]]'in beşinci varsayımı, [[Paralel#Paralel aksiyomu|paralel önermesi]] yanlış olsaydı geometrinin nasıl olacağını araştırdı.
* 1733 - [[Abraham de Moivre]], olasılıktaki [[binom dağılımı]]na yaklaşmak için [[normal dağılım]]ı tanıttı.
* 1734 - [[Leonhard Euler]], birinci dereceden adi [[diferansiyel denklem]]leri çözmek için [[integrasyon çarpanları metodu]]nu tanıttı.
* 1735 - [[Leonhard Euler]], sonsuz bir seriyi {{pi}} ile ilişkilendirerek [[Basel problemi]]ni çözdü.
* 1736 - [[Leonhard Euler]], aslında [[Çizge teorisi|çizge (graf) teorisini]] yaratarak, [[Königsberg'in yedi köprüsü]] problemini çözdü.
* 1739 - [[Leonhard Euler]], genel homojen doğrusal adi diferansiyel denklemi sabit katsayılarla çözdü.
* 1742 - [[Christian Goldbach]], ikiden büyük her çift sayının iki asal sayının toplamı olarak ifade edilebileceğini varsaydı, bu şimdi [[Goldbach hipotezi|Goldbach varsayımı]] olarak biliniyor.
* 1747 - [[Jean le Rond d'Alembert]] titreşimli sicim problemini (tek boyutlu [[dalga denklemi]]) çözdü.<ref>D'Alembert (1747) [[iarchive:bub gb lJQDAAAAMAAJ/page/n244|"Recherches sur la courbe que forme une corde tenduë mise en vibration"]] (Researches on the curve that a tense cord [string] forms [when] set into vibration), ''Histoire de l'académie royale des sciences et belles lettres de Berlin'', vol. 3, pages 214-219.</ref>
* 1748 - [[Maria Gaetana Agnesi]], ''Instituzioni Analitiche ve Uso della Gioventu Italiana'' adlı eserlerinde analizi tartıştı.
* 1761 - [[Thomas Bayes]], [[Bayes teoremi]]ni kanıtladı.
* 1761 - [[Johann Heinrich Lambert]], {{pi}}'nin irrasyonel olduğunu kanıtladı.
* 1762 - [[Joseph-Louis Lagrange|Joseph Louis Lagrange]], [[diverjans teoremi]]ni keşfetti.
* 1789 - [[Jurij Vega]], Machin'in formülünü geliştirdi ve 136'sı doğru olmak üzere π ile 140 ondalık basamağı hesapladı.
* 1794 - [[Jurij Vega]], ''Thesaurus Logarithmorum Completus'' adlı eserini yayınladı.
* 1796 - [[Carl Friedrich Gauss]], düzgün [[Onyedigen|17'gen]]in yalnızca bir [[Pergel ve çizgilik çizimleri|pergel ve cetvel]] kullanılarak çizilebileceğini kanıtladı.
* 1796 - [[Adrien-Marie Legendre]], asal sayı teoremini varsaydı.
* 1797 - [[Caspar Wessel]], vektörleri karmaşık sayılarla ilişkilendirdi ve karmaşık sayı işlemlerini geometrik terimlerle inceldi.
* 1799 - [[Carl Friedrich Gauss]], [[cebirin temel teoremi]]ni kanıtladı (her polinom denkleminin karmaşık sayılar arasında bir çözümü vardır).
* 1799 - [[Paolo Ruffini]], beşinci dereceden veya daha yüksek denklemlerin genel bir formülle çözülemeyeceği ifade eden [[Abel teoremi|Abel-Ruffini teoremini]] kısmen kanıtladı.

==== 19. yüzyıl ====

* 1801 - [[Carl Friedrich Gauss]]'un [[sayılar teorisi]] incelemesi ''[[Disquisitiones Arithmeticae]]'', Latince olarak yayımlandı.
* 1805 - [[Adrien-Marie Legendre]], belirli bir gözlem kümesine bir eğri uydurmak için [[en küçük kareler yöntemi]]ni tanıttı.
* 1806 - [[Louis Poinsot]], kalan iki [[Kepler-Poinsot çok yüzlüleri|Kepler-Poinsot çok yüzlüsü]]nü keşfetti.
* 1806 - [[Jean-Robert Argand]], [[Cebirin temel teoremi]] ve [[Argand diagramı|Argand diyagramı]]nın kanıtını yayınladı.
* 1807 - [[Jean-Baptiste Joseph Fourier|Joseph Fourier]], fonksiyonların trigonometrik ayrışımı hakkındaki keşiflerini açıkladı.
* 1811 - [[Carl Friedrich Gauss]] karmaşık limitli integrallerin anlamını tartıştı ve bu tür integrallerin seçilen entegrasyon yoluna olan bağımlılığını kısaca incedi.
* 1815 - [[Siméon Denis Poisson]], karmaşık düzlemdeki yollar boyunca entegrasyonlar gerçekleştirdi.
* 1817 - [[Bernard Bolzano]], ara değer teoremini sundu - bir noktada negatif ve başka bir noktada pozitif olan sürekli bir fonksiyon, arada en az bir nokta için sıfır olmalıdır. Bolzano, limitin ilk resmi (ε, δ) tanımını verir.
* 1821 - [[Augustin Louis Cauchy|Augustin-Louis Cauchy]], sürekli fonksiyonların noktasal limitinin sürekli olduğuna dair hatalı bir "kanıt" içerdiği iddia edilen ''Cours d'Analyse''{{'}}i yayınladı.
* 1822 - Augustin-Louis Cauchy, [[karmaşık düzlem]]de bir dikdörtgenin sınırı etrafında entegrasyon için [[Cauchy integral teoremi]]ni sundu.
* 1822 - [[Irisawa Shintarō Hiroatsu]], bir Sangaku'da [[Soddy altıgeni]]ni analiz etti.
* 1823 - [[Sophie Germain Teoremi]], Adrien-Marie Legendre'nin ''Essai sur la théorie des nombres'' adlı eserinin ikinci baskısında yayınlandı.<ref>{{Web kaynağı |url=https://www.agnesscott.edu/lriddle/women/germain-FLT/SGandFLT.htm |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=31 Ekim 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20160806201311/https://www.agnesscott.edu/lriddle/women/germain-flt/sgandflt.htm |arşivtarihi=6 Ağustos 2016 |ölüurl=hayır }}</ref>
* 1824 - [[Niels Henrik Abel]], [[Abel-Ruffini teoremi]]ni, genel beşinci dereceden veya daha yüksek dereceli denklemlerin yalnızca aritmetik işlemler ve kökleri içeren genel bir formülle çözülemeyeceğini kısmen kanıtladı.
* 1825 - Augustin-Louis Cauchy, genel entegrasyon yolları için Cauchy integral teoremini sundu - entegre edilen fonksiyonun sürekli bir türevi olduğunu varsaydı ve karmaşık analizde [[Kalıntı teoremi|rezidü (kalıntı) teorisi]]ni sundu.
* 1825 - [[Peter Gustav Lejeune Dirichlet]] ve [[Adrien-Marie Legendre]], n=5 için [[Fermat'nın son teoremi]]ni kanıtladı.
* 1825 - [[Andre Marie Ampere|André-Marie Ampère]], [[Stokes teoremi]]ni keşfetti.
* 1826 - Niels Henrik Abel, Augustin-Louis Cauchy'nin sürekli fonksiyonların noktasal limitinin sürekli olduğuna dair sözde “kanıtı”na karşı örnekler verdi.
* 1828 - [[George Green (matematikçi)|George Green]], [[Green teoremi]]ni kanıtladı.
* 1829 - [[János Bolyai]], [[Carl Friedrich Gauss|Gauss]] ve [[Nikolay Lobaçevski|Lobachevsky]] hiperbolik [[Öklit dışı geometri|Öklid dışı geometri]]yi icat etti.
* 1831 - [[Mikhail Vasilievich Ostrogradsky]], [[Joseph-Louis Lagrange|Lagrange]], [[Carl Friedrich Gauss|Gauss]] ve [[George Green|Green]] tarafından daha önce açıklanan [[ıraksama teoremi]]nin ilk kanıtını yeniden keşfetti ve verdi.
* 1832 - [[Évariste Galois]], cebirsel denklemlerin çözülebilirliği için genel bir koşul sundu, böylece esasen [[grup teorisi]]ni ve [[Galois teorisi]]ni kurdu.
* 1832 - [[Peter Gustav Lejeune Dirichlet|Lejeune Dirichlet]], n=14 için [[Fermat'nın son teoremi|Fermat'ın Son Teoremi]]ni kanıtladı.
* 1835 - [[Peter Gustav Lejeune Dirichlet|Lejeune Dirichlet]], aritmetik ilerlemelerde asal sayılar hakkındaki [[Dirichlet teoremi]]ni kanıtladı.
* 1837 - [[Pierre Wantzel]], [[Delos problemi|Küpü iki katına çıkarma]]nın ve [[Açıyı üçe bölme]]nin sadece bir [[Pergel ve çizgilik çizimleri|pergel ve düz kenar cetvel]] ile gerçekleştirilmesi ve düzgün çokgenlerin çizilebilirliği probleminin tam anlamıyla tamamlanmasıyla imkansız olduğunu kanıtladı.
* 1837 - [[Peter Gustav Lejeune Dirichlet]] [[Analitik sayı teorisi]]ni geliştirdi.
* 1838 - [[Christoph Gudermann]]'ın yazdığı bir makalede tek tip yakınsamadan ilk kez bahsedildi; daha sonra [[Karl Weierstrass]] tarafından resmileştirildi. [[Augustin Louis Cauchy|Augustin-Louis Cauchy]]'nin sürekli fonksiyonların noktasal limitinin Cauchy'nin 1821'de yayımlanan ''Cours d'Analyse''{{'}}sinden itibaren sürekli olduğuna dair hatalı "kanıtını" düzeltmek için tek tip yakınsama gereklidir.
* 1841 - [[Karl Weierstrass]], [[Laurent genişleme teoremi]]ni keşfetti ancak yayınlamadı.
* 1843 - [[Pierre-Alphonse Laurent]], [[Laurent genişleme teoremi]]ni keşfetti ve sundu.
* 1843 - [[William Hamilton (matematikçi)|William Hamilton]] kuaterniyonlar kalkülüsünü keşfetti ve değişmez olduklarını çıkardı.
* 1847 - [[George Boole]], artık [[Boole cebiri]] olarak adlandırılan şeyi tanımlayarak, ''Mantığın Matematiksel Analizi (The Mathematical Analysis of Logic)'' adlı eserinde sembolik mantığı resmîleştirdi.
* 1849 - [[George Gabriel Stokes]], solitary dalgaların periyodik dalgaların bir kombinasyonundan kaynaklanabileceğini gösterdi.
* 1850 - [[Victor Alexandre Puiseux]], kutuplar ve dallanma noktaları arasında ayrım yaptı ve temel tekil noktalar kavramını sundu.
* 1850 - [[George Gabriel Stokes]], [[Stokes teoremi]]ni yeniden keşfetti ve kanıtladı.
* 1854 - [[Bernhard Riemann]], [[Riemann geometrisi]]ni tanıttı.
* 1854 - [[Arthur Cayley]], dört boyutlu uzaydaki dönüşleri temsil etmek için [[kuaterniyon]]ların kullanılabileceğini gösterdi.
* 1858 - [[August Ferdinand Möbius]], [[Möbius şeridi]]ni icat etti.
* 1858 - [[Charles Hermite]] eliptik ve modüler fonksiyonlarla genel beşinci derece denklemi çözdü.
* 1859 - [[Bernhard Riemann]], asal sayıların dağılımı hakkında güçlü çıkarımları olan [[Riemann hipotezi]]ni formüle etti.
* 1868 - [[Eugenio Beltrami]], [[Öklid]]'in [[paralellik postülatı]]nın [[Öklid geometrisi]]nin diğer aksiyomlarından bağımsızlığını gösterdi.
* 1870 - [[Felix Klein]], [[Nikolay Lobaçevski|Lobachevski]]'nin geometrisi için bir analitik geometri inşa etti ve böylece kendi tutarlılığını ve Öklid'in beşinci postulatının mantıksal bağımsızlığını tesis etti.
* 1872 - [[Richard Dedekind]], irrasyonel sayıları tanımlamak için şimdi "Dedekind kesimi (Dedekind Cut)" olarak adlandırılan ve gerçeküstü sayıları tanımlamak için kullanılan şeyi icat etti.
* 1873 - [[Charles Hermite]], [[E sayısı|e]]'nin [[Aşkın sayı|aşkın]] olduğunu kanıtladı.
* 1873 - [[Georg Frobenius]], düzenli tekil noktalı doğrusal diferansiyel denklemlere seri çözümler bulma yöntemini sundu.
* 1874 - [[Georg Cantor]], tüm gerçek sayılar kümesinin sayılamayacak kadar sonsuz olduğunu ancak tüm gerçek cebirsel sayıların kümesinin sayılabilecek şekilde sonsuz olduğunu kanıtladı. Kanıtı, 1891'de yayınladığı [[Cantor'un köşegen yöntemi|köşegen argümanı]]nı kullanmıyor.
* 1882 - [[Ferdinand von Lindemann]], {{pi}}'nin [[Aşkın sayı|aşkın]] olduğunu ve bu nedenle bir pergel ve cetvelle çemberin kareleştirilemeyeceğini kanıtladı.
* 1882 - [[Felix Klein]], [[Klein şişesi]]ni icat etti.
* 1895 - [[Diederik Korteweg]] ve [[Gustav de Vries]], dikdörtgen kesitli bir kanaldaki uzun tek su dalgalarının gelişimini tanımlamak için [[Korteweg-de Vries denklemi]]ni türetti.
* 1895 - [[Georg Cantor]], [[sonsuz kardinal sayılar]]ın aritmetiğini ve [[süreklilik hipotezi]]ni içeren [[Kümeler teorisi|küme teorisi]] hakkında bir kitap yayınladı.
* 1895 - [[Henri Poincaré]], modern [[topoloji]]yi başlatan "''Analysis Situs''" makalesini yayınladı.
* 1896 - [[Jacques Hadamard]] ve [[Charles Jean de la Vallée-Poussin]] bağımsız olarak [[asal sayı teoremi]]ni ispatladı.
* 1896 - [[Hermann Minkowski]] ''Geometry of numbers'' adlı eserini sundu.
* 1899 - [[Georg Cantor]], [[Kümeler teorisi|küme teorisi]]nde bir çelişki keşfetti.
* 1899 - [[David Hilbert]], ''Foundations of Geometry'' adlı eserinde kendi kendine tutarlı bir dizi geometrik aksiyom sundu.
* 1900 - [[David Hilbert]], bazı matematiksel çalışmaların nerede gerekli olduğunu gösteren [[Hilbert problemleri|23 problem listesi]]ni açıkladı.

=== Çağdaş dönem ===

==== 20. yüzyıl ====
<ref>Paul Benacerraf and Hilary Putnam, Cambridge University Press, ''Philosophy of Mathematics: Selected Readings, {{ISBN|0-521-29648-X}}''</ref>

* 1901 - [[Élie Cartan]], [[dış türevi]] geliştirdi.
* 1901 - [[Henri Léon Lebesgue|Henri Lebesgue]], [[Lebesgue integrali]] üzerine yayın yaptı.
* 1903 - [[Carl David Tolmé Runge]], [[Hızlı Fourier dönüşümü|hızlı bir Fourier dönüşüm]] algoritması sundu.<ref>Heideman, Michael T., et al. “Gauss and the History of the Fast Fourier Transform.” ''Archive for History of Exact Sciences'', vol. 34, no. 3, 1985, ss. 265–277. ''JSTOR'', www.jstor.org/stable/41133773.</ref>
* 1903 - [[Edmund Georg Hermann Landau]], [[Asal sayılar teoremi|asal sayı teoremi]]nin oldukça basit kanıtını verdi.
* 1908 - [[Ernst Zermelo]], [[Kümeler teorisi|küme teorisi]]ni aksiyomlaştırdı, böylece [[Cantor paradoksu|Cantor'un çelişkileri]]nden kaçındı.
* 1908 - [[Josip Plemelj]], belirli bir monodromik grupla bir diferansiyel denklemin varlığı hakkındaki [[Riemann problemi]]ni çözdü ve [[Sokhotsky-Plemelj formülleri]]ni kullandı.
* 1912 - [[Luitzen Egbertus Jan Brouwer]], [[Brouwer sabit nokta teoremi]]ni sundu.
* 1912 - [[Josip Plemelj]], üs n=5 için [[Fermat'nın son teoremi|Fermat'ın Son Teoremi]] için basitleştirilmiş kanıt yayınladı.
* 1915 - [[Emmy Noether]], fizikteki her simetriye karşılık gelen bir koruma yasasına sahip olduğunu gösteren kendi simetri teoremini kanıtladı.
* 1916 - [[Srinivasa Aiyangar Ramanujan|Srinivasa Ramanujan]], [[Ramanujan varsayımı]]nı ortaya attı. Bu varsayım daha sonra [[Hans Petersson]] tarafından genelleştirildi.
* 1919 - [[Viggo Brun]], [[Brun sabiti]] ''B''<sub>2</sub>'yi [[ikiz asal sayılar]] için tanımladı.
* 1921 - [[Emmy Noether]], değişmeli halkanın ilk genel tanımını yaptı.
* 1928 - [[John von Neumann]], [[oyun teorisi]]nin ilkelerini tasarlamaya başladı ve [[minimax teoremi]]ni kanıtladı.
* 1929 - Emmy Noether, grupların ve cebirlerin ilk genel temsil teorisini tanıttı.
* 1930 - [[Casimir Kuratowski]], [[üç kulübe problemi]]nin çözümü olmadığını gösterdi.
* 1931 - [[Kurt Gödel]], matematik için her aksiyomatik sistemin eksik veya tutarsız olduğunu gösteren [[eksiklik teoremi]]ni kanıtladı.
* 1931 - [[Georges de Rham]], [[kohomoloji]] ve karakteristik sınıflarda teoremler geliştirdi.
* 1933 - [[Karol Borsuk]] ve [[Stanislaw Ulam]], [[Borsuk-Ulam ters nokta teoremi]]ni sundu.
* 1933 - [[Andrey Kolmogorov|Andrey Nikolaevich Kolmogorov]], ölçü teorisine dayalı olasılık aksiyomatizasyonunu içeren ''Olasılık hesabının Temel Kavramları'' (''Basic notions of the calculus of probability, Grundbegriffe der Wahrscheinlichkeitsrechnung'') adlı kitabını yayınladı.
* 1938 - [[Tadeusz Banachiewicz]], LU ayrıştırmasını başlattı.
* 1936 - [[Alonzo Church]] ve [[Alan Turing]] sırasıyla [[Lambda kalkülüs|λ-kalkülüsü]] ve [[Turing makinesi]]ni yaratarak hesaplama ve hesaplanabilirlik kavramlarını resmîleştirdiler.
* 1940 - [[Kurt Gödel]], ne [[süreklilik hipotezi]]nin ne de [[seçim aksiyomu]]nun [[Kümeler teorisi|küme teorisi]]nin standart aksiyomlarından kanıtlanamayacağını gösterdi.
* 1942 - [[G.C. Danielson]] ve [[Cornelius Lanczos]], [[Hızlı Fourier dönüşümü|hızlı bir Fourier dönüşüm]] algoritması geliştirdi.
* 1943 - [[Kenneth Levenberg]], doğrusal olmayan en küçük kareler uydurma için bir yöntem önerdi.
* 1945 - [[Stephen Cole Kleene]] gerçekleştirilebilirliği tanıttı.
* 1945 - [[Saunders Mac Lane]] ve [[Samuel Eilenberg]] [[kategori teorisi]]ne başladı.
* 1945 - [[Norman Steenrod]] ve [[Samuel Eilenberg]] (ko-)homoloji için [[Eilenberg-Steenrod aksiyomları]]nı verdi.
* 1946 - [[Jean Leray]], [[Spectral dizisi]]ni tanıttı.
* 1947 - [[George Dantzig]] doğrusal programlama için [[simpleks yöntem]]i yayınladı.
* 1948 - [[John von Neumann]] kendi kendini yeniden üreten makineleri matematiksel olarak inceledi.
* 1948 - [[Atle Selberg]] ve [[Paul Erdős]] birbirinden bağımsız bir şekilde [[Asal sayılar teoremi|asal sayı teoremi]]ni basit bir şekilde kanıtladı.
* 1949 - [[John Wrench (matematikçi)|John Wrench]] ve [[L.R. Smith]], [[ENIAC]] adlı bilgisayarı kullanarak {{pi}}'yi 2037 ondalık basamağa kadar hesapladı.
* 1949 - [[Claude Elwood Shannon|Claude Shannon]], [[Bilgi teorisi|Bilgi Teorisi]] kavramını geliştirdi.
* 1950 - [[Stanisław Ulam]] ve [[John von Neumann]] hücresel otomata dinamik sistemlerini sundu.
* 1953 - [[Nicholas Metropolis]], termodinamik [[benzetilmiş tavlama]] algoritmaları fikrini ortaya attı.
* 1955 - [[Harold Scott MacDonald Coxeter|H. S. M. Coxeter]] vd. tekdüze çok yüzlülerin tam listesini yayınladı.
* 1955 - [[Enrico Fermi]], [[John Pasta]], [[Stanisław Ulam]] ve [[Mary Tsingou]] sayısal olarak doğrusal olmayan bir ısı iletimi yay modelini inceledi ve solitary dalga tipi davranışını keşfetti.
* 1956 - [[Noam Chomsky]] bir [[resmi diller hiyerarşisi]] tanımladı.
* 1956 - [[John Milnor]], yedi boyutta bir [[Egzotik küre]]nin varlığını keşfederek [[diferansiyel topoloji]] alanını başlattı.
* 1957 - [[Kiyosi Itô]], [[Itô kalkülüsü]]nü geliştirdi.
* 1957 - [[Stephen Smale]], kırışıksız küre eversiyonu (ters çevrilmesi) için varoluş kanıtı sağladı.
* 1958 - [[Alexander Grothendieck]]'in [[Grothendieck-Riemann-Roch teoremi]]nin kanıtı yayınlandı.
* 1959 - [[Kenkichi Iwasawa]], [[Iwasawa teorisi]]ni yarattı.
* 1960 - [[Tony Hoare|C.A. R. Hoare]], [[hızlı sıralama algoritması]]nı icat etti.
* 1960 - [[Irving Stoy Reed|Irving S. Reed]] ve [[Gustave Solomon]], [[Reed-Solomon hata düzeltme kodu]]nu sundu.
* 1961 - [[Daniel Shanks]] ve [[John Wrench (matematikçi)|John Wrench]], ters teğet bir özdeşlik ve bir [[IBM 7090/94 IBSYS|IBM-7090]] bilgisayarı kullanarak {{pi}}'yi 100.000 ondalık basamağa kadar hesapladı.
* 1961 - [[John G. F. Francis]] ve [[Vera Kublanovskaya]], bir [[matrisin özdeğerleri]]ni ve [[özvektör]]lerini hesaplamak için bağımsız olarak [[QR algoritması]]nı geliştirdiler.
* 1961 - [[Stephen Smale]], [[Poincaré hipotezi|Poincaré varsayımı]]nı 5'ten büyük veya 5'e eşit tüm boyutlar için kanıtladı.
* 1962 - [[Donald Marquardt]], [[Levenberg-Marquardt doğrusal olmayan en küçük kareler uydurma algoritması]]nı önerdi.
* 1963 - [[Paul Cohen]], ne [[süreklilik hipotezi]]nin ne de [[seçim aksiyomu]]nun [[Kümeler teorisi|küme teorisi]]nin standart aksiyomlarından kanıtlanamayacağını göstermek için [[zorlama tekniği]]ni kullandı.
* 1963 - [[Martin Kruskal]] ve [[Norman Zabusky]], süreklilik limitindeki Fermi-Pasta-Ulam-Tsingou ısı iletimi problemini analitik olarak incelediler ve KdV denkleminin bu sistemi yönettiğini buldular.
* 1963 - Meteorolog ve matematikçi [[Edward Norton Lorenz]] atmosferik türbülansın basitleştirilmiş matematiksel modeli için çözümler yayınladı - genellikle kaotik davranış ve garip çekiciler veya Lorenz Attractor ayrıca [[Kelebek etkisi|Kelebek Etkisi]] olarak bilinir.
* 1965 - İranlı matematikçi [[Lotfi Asker Zadeh]], klasik küme kavramının bir uzantısı olarak [[bulanık küme teorisi]]ni kurdu ve [[Bulanık matematik|Bulanık Matematik]] alanını kurdu.
* 1965 - [[Martin Kruskal]] ve [[Norman Zabusky]], plazmalardaki çarpışan tekil dalgaları sayısal olarak inceledi ve çarpışmalardan sonra dağılmadıklarını buldular.
* 1965 - [[James Cooley]] ve [[John Tukey]] etkili bir [[Hızlı Fourier dönüşümü|hızlı Fourier dönüşüm]] algoritması sundu.
* 1966 - [[E. J. Putzer]], bir matrisin üstelini bu matristeki bir polinom cinsinden hesaplamak için iki yöntem sundu.
* 1966 - [[Abraham Robinson]] standart olmayan bir analiz sundu.
* 1967 - [[Robert Langlands]], sayı teorisi ve temsil teorisi ile ilgili etkili Langlands varsayım programını formüle etti.
* 1968 - [[Michael Atiyah]] ve [[Isidore Singer|Isadore Singer]], eliptik operatörlerin indeksi hakkındaki [[Atiyah-Singer indeks teoremi]]ni kanıtladı.
* 1973 - [[Lütfi Zade|Lotfi Zadeh]] [[bulanık mantık]] alanını kurdu.
* 1974 - [[Pierre Deligne]], [[Grothendieck programı]]nı tamamlayarak [[Weil varsayımları]]nın en son ve en derinini çözdü.
* 1975 - [[Benoit Mandelbrot|Benoît Mandelbrot]], ''Les objets fractals, forme, hasard et dimension'' adlı eserini yayınladı.
* 1976 - [[Kenneth Appel]] ve [[Wolfgang Haken]], [[Dört renk teoremi]]ni kanıtlamak için bir bilgisayar kullandı.
* 1981 - [[Richard Feynman]], ''"Bilgisayarlarla Fiziği Simüle Etmek (Simulating Physics with Computers)"'' adlı etkileyici bir konuşma yaptı (1980'de [[Yuri Manin]], (Rusça olarak) ''"Hesaplanabilir ve Hesaplanamaz (Computable and Uncomputable)"'' da kuantum hesaplama hakkında aynı fikri önerdi).
* 1983 - [[Gerd Faltings]], [[Mordell varsayımı]]nı kanıtladı ve böylece [[Fermat'nın son teoremi|Fermat'ın Son Teoremi]]nin her bir üssü için yalnızca sonlu sayıda tam sayı çözümü olduğunu gösterdi.
* 1984 - [[Vaughan Jones]] düğüm teorisinde [[Jones polinomu]]nu keşfetti, bu da diğer yeni düğüm polinomlarının yanı sıra düğüm teorisi ve diğer alanlar arasındaki bağlantılara yol açtı.
* 1985 - [[Louis de Branges de Bourcia]], [[Bieberbach varsayımı]]nı kanıtladı.
* 1986 - [[Ken Ribet]], [[Ribet teoremi]]ni kanıtladı.
* 1987 - [[Yasumasa Kanada]], [[David Bailey]], [[Jonathan Borwein]] ve [[Peter Borwein]], eliptik integrallere yinelemeli modüler denklem yaklaşımları ve bir [[NEC SX-2]] süper bilgisayarı kullanarak {{pi}}'yi 134 milyon ondalık basamağına kadar hesapladılar.
* 1991 - [[Alain Connes]] ve [[John W. Lott]] [[değişmeli olmayan geometri]]yi geliştirdi.
* 1992 - [[David Deutsch]] ve [[Richard Jozsa]], herhangi bir olası deterministik klasik algoritmadan üstel olarak daha hızlı olan kuantum algoritmasının ilk örneklerinden biri olan [[Deutsch-Jozsa algoritması]]nı geliştirdi.
* 1994 - [[Andrew Wiles]], [[Taniyama-Shimura varsayımı]]nın bir parçasını ve böylece [[Fermat'nın son teoremi|Fermat'ın Son Teoremi]]ni kanıtladı.
* 1994 - [[Peter Shor]], tam sayı çarpanlara ayırma için bir kuantum algoritması olan [[Shor algoritması]]nı formüle etti.
* 1995 - [[Simon Plouffe]], {{pi}}'nin n'inci ikili basamağını bulabilen [[Bailey- Borwein-Plouffe formülü]]nü keşfetti.
* 1998 - [[Thomas Callister Hales]] (neredeyse kesin olarak) [[Kepler varsayımı]]nı kanıtladı.
* 1999 - Tam [[Taniyama-Shimura varsayımı]] kanıtlandı.
* 2000 - [[Clay Matematik Enstitüsü]] çözülmemiş önemli klasik matematik sorularının yedi [[Milenyum Ödül Problemi]]ni önerdi.

==== 21. yüzyıl ====

* 2002 - [[IIT Kanpur]]'dan [[Manindra Agrawal]], [[Nitin Saxena]] ve [[Neeraj Kayal]], belirli bir sayının [[Asal sayı|asal]] olup olmadığını belirlemek için koşulsuz deterministik bir polinom zaman algoritması sundu ([[AKS asallık testi]]).
* 2002 - [[Preda Mihăilescu]], [[Katalan varsayımı]]nı kanıtladı.
* 2003 - [[Grigori Perelman]], [[Poincaré hipotezi|Poincaré varsayımını]] kanıtladı.
* 2004 - Yüz kadar matematikçiyi içeren ve elli yılı kapsayan ortak bir çalışma olan [[sonlu basit grupların sınıflandırılması]] tamamlandı.
* 2004 - [[Ben Green]] ve [[Terence Tao]], [[Green-Tao teoremi]]ni kanıtladı.
<!--* 2007 - Kuzey Amerika ve Avrupa'daki bir araştırma ekibi, E<sub>8</sub>'i haritalamak için bilgisayar ağlarını kullandı.<ref>{{Kaynak|yazar=Elizabeth A. Thompsonæyayıncı=MIT News Office|çalışma=''Math research team maps E8''|url=http://www.huliq.com/15695/mathematicians-map-e8|başlık=Mathematicians Map E8|arşivurl=https://web.archive.org/web/20070328195638/http://www.huliq.com/15695/mathematicians-map-e8 |arşivtarihi=28 Mart 2007 |yazar=Harminka|erişimtarihi=20 Mart 2007}}</ref>-->
* 2009 - Temel lemma ([[Langlands programı]]) [[Ngô Bảo Châu]] tarafından [[Matematiksel ispat|kanıt]]lanmıştır.<ref>{{kaynak|ad1=G.|soyadı1=Laumon|ad2=B. C.|soyadı2=Ngô|arxiv=math/0404454|yıl=2004|başlık=Le lemme fondamental pour les groupes unitaires|bibcode=2004math......4454L}}</ref>
* 2010 - [[Larry Guth]] ve [[Nets Hawk Katz]], [[Erdös'ün farklı mesafeler problemi]]ni çözdü.
* 2013 - [[Yitang Zhang]], asal sayılar arasındaki boşluklarda ilk sonlu sınırı kanıtladı.<ref>{{Web kaynağı | başlık = UNH Mathematician's Proof Is Breakthrough Toward Centuries-Old Problem | url = http://www.unh.edu/news/releases/2013/may/bp16zhang.cfm | yayıncı = [[University of New Hampshire]] | erişimtarihi = 20 Mayıs 2013 | tarih = 1 Mayıs 2013 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20130607144227/http://www.unh.edu/news/releases/2013/may/bp16zhang.cfm | arşivtarihi = 7 Haziran 2013}}</ref>
* 2014 - [[Flyspeck Projesi]],<ref>{{Web kaynağı|url=https://code.google.com/p/flyspeck/wiki/AnnouncingCompletion|başlık= Announcement of Completion|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150911113054/https://code.google.com/p/flyspeck/wiki/AnnouncingCompletion |arşivtarihi=11 Eylül 2015|çalışma=Project Flyspeck|yayıncı=[[Google Code]]}}</ref> [[Kepler varsayımı]]nın kanıtını tamamladığını duyurdu.<ref>{{Web kaynağı|url=http://phys.org/news/2014-08-team-formal-computer-verified-proof-kepler.html|başlık=Team announces construction of a formal computer-verified proof of the Kepler conjecture|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150821055129/http://phys.org/news/2014-08-team-formal-computer-verified-proof-kepler.html |arşivtarihi=21 Ağustos 2015|erişimtarihi=13 Ağustos 2014|yazar=Bob Yirk}}</ref><ref>{{Web kaynağı|url=https://www.newscientist.com/article/dn26041-proof-confirmed-of-400-year-old-fruit-stacking-problem/|başlık=Proof confirmed of 400-year-old fruit-stacking problem|arşivurl=https://web.archive.org/web/20180420163259/https://www.newscientist.com/article/dn26041-proof-confirmed-of-400-year-old-fruit-stacking-problem/ |arşivtarihi=20 Nisan 2018|erişimtarihi=12 Ağustos 2014|dergi=[[New Scientist]]}}</ref><ref>{{Web kaynağı|url=https://arxiv.org/abs/1501.02155|başlık=A formal proof of the Kepler conjecture|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170917213749/https://arxiv.org/abs/1501.02155 |arşivtarihi=17 Eylül 2017|yayıncı=[[arXiv]]}}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://pnews.sky.com/story/1317501/solved-400-year-old-maths-theory-finally-proven | başlık = Solved: 400-Year-Old Maths Theory Finally Proven | ölüurl = evet | yayıncı = [[Sky News]] | alıntı = 16:39, UK | erişimtarihi = 12 Ağustos 2014 | arşivengelli = evet}}</ref>
* 2015 - [[Terence Tao]], [[Erdös Tutarsızlık Problemi]]ni çözdü.
* 2015 - [[László Babai]], kuasipolinomiyal karmaşıklık algoritmasının [[Graf izomorfizm problemi]]ni çözeceğini buldu.
* 2016 - [[Maryna Viazovska]], [[küre paketleme]] problemini 8. boyutta çözdü. Bunun üzerine inşa edilen sonraki çalışmalar 24. boyut için bir çözüme yol açtı.

== Ayrıca bakınız ==
* [[Matematiksel gösterimlerin tarihi]]

== Kaynakça ==
{{Kaynakça|3}}

== Konuyla ilgili yayınlar ==
* [[David Eugene Smith]], 1929 & 1959, ''A Source Book in Mathematics'', [[Dover Publications]]. {{ISBN|0-486-64690-4}}.

== Dış bağlantılar ==
* {{MacTutor Biography|class=Chronology|id=full|title=A Mathematical Chronology}}
* {{Web kaynağı|url=https://tr.mathigon.org/timeline/|başlık=Mathigon Matematiğin Zaman Çizelgesi|arşivurl=https://web.archive.org/web/20201024202419/https://tr.mathigon.org/timeline/ |arşivtarihi=24 Ekim 2020 }}
* {{Web kaynağı|url=http://www.math.wichita.edu/~richardson/timeline.html|başlık=A Time-line for the History of Mathematics|arşivurl=https://web.archive.org/web/20201114001737/http://www.math.wichita.edu/~richardson/timeline.html |arşivtarihi=14 Kasım 2020 }}

{{Otorite kontrolü}}
{{Matematik tarihi}}

[[Kategori:Matematik zaman çizelgeleri| ]]