Sonsuz maymun teoremi sayfasının kaynağını görüntüle

{{Seçkin madde}}
[[Dosya:monkey-typing.jpg|küçükresim|upright=1.14|Daktilo tuşlarına gelişigüzel basan bir [[şempanze]], yeterli süre verildiğinde, bu çabasının bir bölümünde Shakespeare'in tüm oyunlarını [[neredeyse kesin]] olarak yazabilir.]]

'''Sonsuz maymun teoremi''', bir [[daktilo]]nun tuşlarına sonsuz bir süre boyunca gelişigüzel basan bir [[maymun]]un belirli bir metni (örneğin [[William Shakespeare]]'in tüm yapıtlarını) [[neredeyse kesin]] olarak yazabileceğini ortaya koyan matematik teoremidir.

Bu bağlamda, "neredeyse kesin" söz öbeği matematiksel bir terimdir ve "maymun" da gerçek bir maymundan çok, rastgele harflerden oluşan bir [[rastgele dizi|diziyi]] sonsuza dek üreten soyut bir aygıtı ifade eder. Teorem, çok büyük ama sonlu bir sayı hayal ederek sonsuzluk hakkında akıl yürütmenin risklerine dikkat çekmektedir. Bir maymunun [[Shakespeare]]'in ''[[Hamlet]]''{{'}}i gibi bir yapıtı tümüyle aynı biçimde yazabilme [[olasılık|olasılığı]] o denli küçüktür ki, bu durumun [[evrenin yaşı]] ölçeğindeki bir sürede gerçekleşme şansı önemsizdir ama sıfır değildir.

Teoremin çok ya da sonsuz sayıda yazıcı içeren uyarlamaları olduğu gibi, hedef metnin büyüklüğü de bütün bir kütüphane ile tek bir cümle arasında değişebilmektedir. Teoremin kökleri [[Aristoteles]]'in ''Oluş ve Bozuluş Üzerine'' ve [[Cicero]]'nun ''Tanrıların Doğası'' adlı yapıtlarıyla [[Blaise Pascal]] ve [[Jonathan Swift]]'in düşüncelerine dayanmaktadır. [[Émile Borel]] ve [[Arthur Eddington]] 20. yüzyılda teoremi, [[istatistiksel mekanik|istatistiksel mekaniğin]] gizli zaman cetvelini ortaya koymak amacıyla kullanmışlardır. Birçok [[Hristiyan apolojist]] ve [[Richard Dawkins]], [[evrim]] için kullanılan maymun benzetmesinin uygunluğu konusunda farklı görüşler ileri sürmüşlerdir.

Yazı yazan maymunlara olan popüler ilgi yazın, televizyon, radyo, müzik ve İnternet'teki birçok örnekte görülebilmektedir. 2003 yılında altı [[sorguçlu kara şebek]]le (''Macaca nigra'') bir deney gerçekleştirilmiştir ancak ortaya konan yazınsal katkı, 'S' harfinin çoğunlukta olduğu beş sayfalık bir belgedir.<ref name="BBC News">{{Haber kaynağı | başlık= Maymunların davranışını açıklamak olanaksız | tarih= 9 Mayıs 2003 | yayımcı= BBC News | url= http://news.bbc.co.uk/2/hi/3013959.stm | erişimtarihi= 26 Mart 2014 |arşivurl= https://web.archive.org/web/20140327234422/http://news.bbc.co.uk/2/hi/3013959.stm |arşivtarihi= 27 Mart 2014 | ölüurl=hayır}}</ref>

== Çözüm ==
=== Kanıt ===
Teoremin oldukça anlaşılabilir bir kanıtı bulunmaktadır. İki olay [[İstatistiksel bağımsızlık|istatistiksel olarak bağımsızsa]] (olaylar birbirinin sonucunu etkilemiyorsa), bu iki olayın birlikte gerçekleşme [[olasılık|olasılığı]], bu olayların ayrı ayrı gerçekleşme olasılıklarının çarpımına eşittir. Örneğin, Sidney'in yağmurlu bir gün geçirme olasılığı 0.3 ve San Francisco'da o gün bir deprem olma olasılığı 0.008 ise bu iki olayın birlikte gerçekleşme olasılığı 0.3 × 0.008 = 0.0024'e eşit olacaktır.

[[Daktilo]]da 50 tuş olduğu ve yazılacak sözcüğün "[[wikt:maymun|maymun]]" olduğu varsayılsın. Tuşlara rastgele basıldığı göz önüne alınırsa, yazılan ilk harfin ''m'' olma olasılığı 1/50'dir. Benzer biçimde, ikinci harfin ''a'' olma olasılığı da 1/50'ye eşit olacaktır. Art arda yazılan harfler birbirinden bağımsız olaylar oluşturduğundan, ilk altı harfin "maymun" sözcüğünü oluşturma olasılığı

: {{Kayma|1=(1/50) × (1/50) × (1/50) × (1/50) × (1/50) × (1/50) = (1/50)<sup>6</sup> = 1/15.625.000.000}}

olarak hesaplanır; bu sayı 15 milyarda birden küçüktür. Aynı nedenle, yazılacak sonraki altı harfin "maymun" sözcüğünü oluşturma olasılığı da (1/50)<sup>6</sup>'ya eşit olacak ve bu böyle devam edecektir.

Yukarıdaki akıl yürütmeye göre "maymun" sözcüğünün ''oluşmama'' olasılığı ise {{Kayma|1 − (1/50)<sup>6</sup>}}'ya eşittir. Yazı denemeleri bağımsız olaylar olduğundan ilk ''n'' denemede "maymun" sözcüğünün oluşmama olasılığı

: <math>X_n=\left(1-\frac{1}{50^6}\right)^n</math>

olur.

''n'' arttıkça ''X<sub>n</sub>'' azalmaktadır:
* ''n'' = 1.000.000 için ''X''<sub>''n''</sub> ≈ 0.9999 (≈ %99.99),
* ''n'' = 10.000.000.000 için ''X''<sub>''n''</sub> ≈ 0.53 (≈ %53) ve
* ''n'' = 100.000.000.000 için de ''X''<sub>''n''</sub> ≈ 0.0017 (≈ %0.17)'dir.
''n'' sonsuza yaklaştıkça ''X''<sub>''n''</sub> sıfıra [[limit|yaklaşmaktadır]]. Böylece, ''n'' yeterince büyük seçilerek ''X''<sub>''n''</sub> istenildiği ölçüde azaltılabilir<ref>{{Kitap kaynağı|son=Isaac |ilk=Richard E. |başlık=The Pleasures of Probability |url=https://archive.org/details/pleasuresofproba0000isaa |yıl=1995 |yayımcı=Springer | isbn = 038794415X |sayfalar=[https://archive.org/details/pleasuresofproba0000isaa/page/48 48]-50}}</ref><ref group=not>Bu, önceden tanımlanmış ve birbiriyle çakışmayan altı harflik kalıplardan en az birinin "maymun" sözcüğünü içerme olasılığının 1'e yaklaştığını göstermektedir. Sözcüğün iki kalıba yayılmış olabileceği de düşünülürse, verilen olasılık tahmini gerçekte karşılaşılacak olandan küçüktür.</ref> ve "maymun" yazma olasılığı %100'e yaklaşır.

Aynı mantık, sonsuz sayıda maymundan en az birinin bir metni, daktiloyu neredeyse hatasız kullanan bir insanla aynı sürede yazabileceğini de gösterir. Bu durumda

: <math>X_n=\left(1-\frac{1}{50^6}\right)^n</math>

eşitliğindeki ''X''<sub>''n''</sub>, ilk ''n'' maymundan hiçbirinin "maymun" sözcüğünü ilk denemede yazamama olasılığını belirtmektedir. Bu olasılık 100 milyar maymun için %0.17'ye düşmekte ve ''n'' sonsuza gidecek şekilde arttıkça da ''X''<sub>''n''</sub> sıfıra yaklaşacak şekilde azalmaktadır.

Ne var ki, fiziksel bakımdan anlamlı sayıda maymunun fiziksel bakımdan anlamlı bir süre boyunca yazma denemesi yaptığı düşünüldüğünde, sonuç yukarıda elde edilenin tam tersidir. Maymun sayısı [[gözlemlenebilir evren]]deki parçacık sayısına (10<sup>80</sup>) eşit olsa ve her maymun evrenin yaşının (10<sup>20</sup> saniye) 100 katı süre boyunca saniyede 1000 harf yazabilse, elde edilen metnin kısa bir kitabın bile birebir aynısı olma olasılığı sıfıra yakındır.

=== Sonsuz dizgiler ===
Yukarıda açıklanan iki sonuç, sonlu bir alfabeden seçilen karakterlerin dizisi olan [[dizgi]]ler bağlamında daha genel ve basit bir şekilde ifade edilebilir:
* Her karakterinin [[tekdüze dağılım (ayrık)|tekdüze rastgelelikle]] seçildiği sonsuz bir dizgide, herhangi bir sonlu dizginin bir pozisyonda bir alt dizgi olarak bulunması neredeyse kesindir.
* Her dizgideki her karakterin tekdüze rastgelelikle seçildiği sonsuz dizgilerden oluşan bir sonsuz dizide, herhangi bir sonlu dizginin bu sonsuz dizgilerden birinin ön eki olması neredeyse kesindir.
Bu çıkarımlar ikinci [[Borel–Cantelli önermesi]]ne dayanmaktadır.
İkinci kuram için; ''E<sub>k</sub>'', ''k.'' dizginin belli bir metinle başlaması [[olay (olasılık kuramı)|olay]]ı olarak tanımlanırsa,
* bu olayın sıfırdan farklı ve sabit bir ''p'' gerçekleşme olasılığının olması,
* ''E<sub>k</sub>''{{'}}ların bağımsız olması
ve
* <math>\sum_{i=1}^\infty P(E_k) = \sum_{i=1}^\infty p = \infty</math> &nbsp;&nbsp;toplamının ıraksıyor olması
nedeniyle, sonsuz sayıdaki ''E<sub>k</sub>''{{'}}nın gerçekleşme olasılığı 1'dir.

İlk kuram da buna benzer biçimde kanıtlanabilir. Rastgele dizgi, hedef metnin büyüklüğüne eşit ve birbiriyle örtüşmeyen bölmelere ayrılabilir ve ''E<sub>k</sub>'' da ''k.'' bölmenin hedef dizgiye eşit olması olayı olarak tanımlanabilir.<ref group=not>İlk kuramın benzer ancak daha dolaylı bir kanıtı için bakınız: {{Kitap kaynağı|son=Gut |ilk=Allan |başlık=Probability: A Graduate Course |url=https://archive.org/details/probabilitygradu00guta_209 |yıl=2005 |yayımcı=Springer |isbn=0387228330 |sayfalar=[https://archive.org/details/probabilitygradu00guta_209/page/n115 97]-100}}</ref>

=== Olasılıklar ===
[[Noktalama işaretleri|Noktalama imleri]], boşluk ve büyük-küçük harf kullanımı göz ardı edilirse, bir maymunun [[Hamlet]]'in ilk harfini doğru yazma olasılığı 26'da 1, ilk iki harfini doğru yazma olasılığı ise 676 (26 × 26)'da 1'dir. Olasılık [[üstel büyüme|üstel]] olarak küçüldüğü için, ilk 20 harfin doğru yazılma olasılığı
: {{Kayma|1=26<sup>20</sup> = 19.928.148.895.209.409.152.340.197.376'da (yaklaşık 2 × 10<sup>28</sup>'de) 1'e}} düşürmektedir.
Hamlet'in tümü düşünüldüğünde olasılıklar o denli azalmaktadır ki, bu değerleri sıfırdan ayırabilmek oldukça güçleşmektedir. Hamlet'in metni, yaklaşık 130.000 harften oluşmaktadır.<ref group=not>[http://www.gutenberg.org/dirs/etext99/1ws2611.txt Project Gutenberg'den ulaşılabilecek "Hamlet" metni] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20120920172023/http://www.gutenberg.org/dirs/etext99/1ws2611.txt |tarih=20 Eylül 2012 }}, 132.680'i alfabetik harf olmak üzere, toplam 199.749 karakterden oluşmaktadır.</ref> Dolayısıyla, bu metni ilk denemede doğru yazma olasılığı {{Kayma|3.4 × 10<sup>183.946</sup>'da 1'dir}}. Doğru metnin ortaya çıkması için gerekli ortalama harf sayısı da 3.4 × 10<sup>183.946</sup>'dır.<ref group=not>a'dan z'ye tüm harfleri içerecek şekilde 130.000 harften oluşan herhangi bir dizgiyi yazmak için gerekli ortalama harf sayısı yaklaşık 3.4 × 10<sup>183.946</sup>'dır. Ancak, söz konusu dizginin tüm harfleri aynıysa, bu sayı ortalama %4 artar ve 3.6 × 10<sup>183.946</sup> olur. Bu durumda, doğru dizginin belirli bir konumdan başlayamaması olasılığı, bir doğru dizginin hemen sonraki konumdan başlaması olasılığının %4'ü oranında azalmaktadır (yani, çakışan konumlarda doğru dizgilerin bulunması olayları bağımsız değildir; bu durumda da iki doğru arasında pozitif korelasyon vardır ki, bir yanlıştan sonra bir doğru gelmesi olasılığı, genel doğruluk olasılığından daha azdır). {{Kayma|3.4 × 10<sup>183,946</sup>}} ifadesi, {{Kayma|1=''n'' = 26<sup>130000</sup>}} eşitliğinin her iki yanında logaritma alma işlemi uygulanarak elde edilmektedir: {{Kayma|1=log<sub>10</sub>''(n)'' = 1300000×log<sub>10</sub>(26) = 183946.5352}}. Buradan da {{Kayma|1=''n'' = 10<sup>0.5352</sup> × 10<sup>183946</sup> = 3.429 × 10<sup>183946</sup>}}.</ref>
Noktalama imleri göz önüne alındığında bu sayı 4.4 × 10<sup>360.783</sup>'e çıkmaktadır.<ref group=not>{{Kayma|1=26 × 2 (büyük-küçük harfler) + 12 (noktalama imleri) = 64 karakter}} ve buradan, {{Kayma|1=199749 × log<sub>10</sub>(64) = 4.4 × 10<sup>360.783</sup>}}</ref>

Tüm evren ezelden beri yazmakta olan maymunlarla doldurulsa bile ''Hamlet'' adlı yapıtın ortaya çıkma olasılığı 10<sup>183.800</sup>'de 1'den düşük olacaktır. [[Charles Kittel|Kittel]] ve [[Herbert Kroemer|Kroemer]]'ın deyişiyle "''Hamlet''<nowiki>'</nowiki>i yazma olasılığı, bir olayın işlemsel anlamı bağlamında, sıfırdır" ve maymunların bu işi eninde sonunda başaracaklarına ilişkin ifade "çok büyük sayılar hakkında yanlış sonuçlara varılmasına yol açmaktadır."<ref name="KK">{{Kitap kaynağı| yazar=[[Charles Kittel|Kittel, Charles]] & [[Herbert Kroemer]] | başlık=Thermal Physics (2. basım) | url=https://archive.org/details/thermalphysics0000kitt | yayımcı=W. H. Freeman Company | yıl=1980 | isbn=0-7167-1088-9 |sayfalar=[https://archive.org/details/thermalphysics0000kitt/page/53 53]}}</ref>

== Geçmiş ==

=== İstatistiksel mekanik ===
"Daktilografik" (yazıcı) maymunları ([[Fransızca]]: singes dactylographes, Fransızca ''singe'' sözcüğü [[maymun]] ve [[insansılar]]ı kapsamaktadır) temel alan kuram biçimi [[Émile Borel]]'in 1913 yılında yazdığı "''Mécanique Statistique et Irréversibilité''" (''[[İstatistiksel mekanik]] ve tersinmezlik'')<ref>{{Dergi kaynağı| yazar=Émile Borel | başlık=''Mécanique Statistique et Irréversibilité'' | dergi=J. Phys. 5e série | cilt=3 | yıl=1913 | sayfalar=189-196}}</ref> adlı makalesi ve 1914'te yayımlanan "Le Hasard" adlı kitabında yer almaktadır. Burada kullanılan "maymunlar" gerçek varlıkları temsil etmekten çok büyük bir [[rastgele dizi|rastgele harf dizisi]] oluşturabilmek için kullanılan imgesel bir yöntemi belirtmektedir. Borel'e göre, bir milyon maymunun günde on saat boyunca yazı yazması durumunda bile dünyanın en varsıl kütüphanesinde bulunan kitapların birebir kopyalanması neredeyse olanaksızdır.

[[Arthur Eddington]], ''The Nature of the Physical World'' (1928) adlı kitabında Borel'i şöyle desteklemiştir:

{{quote|Parmaklarımı bir daktilonun tuşları üzerinde gezdirsem ürettiğim uzun sözcük dizisi anlaşılabilir bir tümce oluşturabilir. Bir maymun ordusu daktilolara yüklense British Museum'daki tüm kitapları yazabilirler. Bu olasılık bir kap içerisindeki moleküllerin bir yanda toplanması olasılığından kesinlikle yüksektir.<ref>{{Kitap kaynağı| yazar=Arthur Eddington | başlık=The Nature of the Physical World: The Gifford Lectures | url=https://archive.org/details/natureofphysical00eddi | yayımcı=Macmillan | yer=New York | yıl=1928 | sayfalar=[https://archive.org/details/natureofphysical00eddi/page/72 72]| isbn=0-8414-3885-4}}</ref>}}

Bu yorumlar çok büyük olmasına karşın sonlu sayıdaki maymunun önemli bir iş üretmesinin inanılmaz derecede düşük olasılığının belirli fiziksel olayların gerçekleşme olasılıklarıyla karşılaştırılmasını gündeme taşımaktadır. Maymunların başarılı denemesinden daha az olası fiziksel olayların uygulamada olanaksız olduğu kesinlikle söylenebilir.<ref name="KK" />

=== Temeller ve "Eksiksiz Kütüphane" ===
Arjantinli yazar [[Jorge Luis Borges]] 1939 yılında yazdığı "The Total Library" (Eksiksiz kütüphane) adlı makalesinde sonsuz maymun kavramını [[Aristoteles]]'in ''Metafizik'' adlı yapıtıyla temellendirmektedir. Dünyanın [[atom]]ların rastgele konumlanmalarından doğduğunu düşünen [[Lefkippos]]'un görüşlerini genişleten Aristoteles, atomların homojen olduklarını ve oluşturdukları birleşimin yalnızca biçim, konum ve sıralamaya bağlı değiştiğini vurgulamaktadır. Yunan filozof bu durumu ''De Generatione et Corruptione'' (''Oluş ve Bozuluş Üzerine'') adlı yapıtında trajedi ile komedinin de aynı atomlardan, yani harflerden oluşması ile karşılaştırmıştır.<ref>Aristoteles, ''De Generatione et Corruptione'', 315b14</ref> [[Cicero]]'nun üç yüzyıl sonra yayımladığı ''De natura deorum'' (''Tanrıların Doğası'') bu atomcu görüşe karşı çıkmaktadır:

{{quote|Bu görüşü savunan biri şunu da kabul etmek zorunda kalacaktır: Altından ya da herhangi bir maddeden yapılmış çok sayıda harf ortaya dökülürse bu harfler öyle bir dizilişe sahip olabilirler ki Ennius'un ''yıllıkları'' ile birebir eşlenebilirler. Şansın bu dizelerin birini bile oluşturabilmesi düşüncesine kuşkuyla bakarım.<ref>Marcus Tullius Cicero, ''De natura deorum'', 2.37. ''Cicero's Tusculan Disputations, Treatises On The Nature Of The Gods, And On The Commonwealth'' C. D. Yonge, New York, Harper & Brothers Publishers, Franklin Square (1877) adlı yapıttan İngilizce'ye çeviri ([http://www.gutenberg.org/etext/14988 indirilebilir metin] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20070929122153/http://www.gutenberg.org/etext/14988 |tarih=29 Eylül 2007 }})</ref>}}

Borges bu görüşü [[Blaise Pascal]] ve [[Jonathan Swift]]'te de izlemiş ve yaşadığı dönemde kullanılan ifade biçiminin değiştiğini gözlemlemiştir. 1939 artık egemen deyim "tümü daktiloya sahip yarım düzine maymunun British Museum'daki tüm kitapları birkaç sonsuzluk zaman diliminde yazabilecekleriydi." (Borges, "bir ölümsüz maymunun bu iş için yeterli olacağını" eklemiştir) Bunun ardından Borges böyle bir girişimin sonuna kadar gerşekleştirilmesi durumunda meydana getirilebilecek "Eksiksiz Kütüphane"nin içeriğini düşlemeye başlamıştır:

{{quote|Bu kütüphanede her şey yer alırdı. Her şey... Geleceğin ayrıntılı geçmişi, [[Eshilos]]'un ''Mısırlılar'' adlı oyunu, Ganj sularında bir şahin uçuşunun tam olarak kaç kere yansıdığının sayısı, Roma'nın gizli ve gerçek doğası, Novalis'in yazmayı planladığı ansiklopedinin tam sürümü, 14 Ağustos 1934 şafağında gördüğüm düşler, [[Pierre Fermat]] teoreminin kanıtı, ''[[Edwin Drood]]''{{'}}un yazılmamış bölümleri, bu bölümlerin [[Garamantlar|Garamant]] dilindeki karşılığı, Berkeley'in Zamana ilişkin kurguladığı ancak yayımlamadığı çatışkılar, Urizen'in demir kitapları, [[Stephen Dedalus]]'un olgunlaşmamış [[epifani (duygu)|epifani]] duyguları -ki aradan bin yıl geçmeden anlamsız kalacaktır-, kutsal [[Basilides İncili]], deniz kızlarının söylediği şarkı, bu kütüphanedeki kitapların tam listesi, bu listenin doğru olmadığının kanıtı. Her şey; ama anlaşılır her sözcük için milyonlarca kakışım, karmakarışık söz ve laf kalabalığı. Her şey; başdöndürücü raflar önünde insanlığın geçirebileceği nesiller boyu zaman ancak katlanılabilir bir sayfa ile ödüllenecektir - o raflar ki gün ışığını yok edecek, üstlerinde karmaşa yatacak.<ref>[[Jorge Luis Borges|Borges, Jorge Luis]]. "''[[The Total Library|La biblioteca total]]''" (The Total Library), ''Sur'' No. 59, Ağustos 1939. Çevirmen: [[Eliot Weinberger]]. ''Selected Non-Fictions'' (Penguin: 1999), ISBN 0-670-84947-2.</ref>}}

Borges'nin Eksiksiz Kütüphane kavramı yazarın 1941 tarihli çok okunan "[[Babil Kütüphanesi]]" adlı öyküsünün ana hatlarını oluşturmaktadır. Öykü, birbirine bağlı altıgen bölmelerden oluşan ve alfabenin tüm harfleri ile bazı noktalama imlerinin birlikte oluşturduğu kümeden elde edilebilecek tüm yapıtları içeren dev bir kütüphaneyi konu almaktadır.

== Uygulamalar ve eleştiriler ==

=== Evrim ===
[[Dosya:Thomas Henry Huxley - Project Gutenberg eText 16935.jpg|küçükresim|sağ|upright=0.91|[[Thomas Huxley]], adı geçen teoremin farklı bir uyarlamasını [[Samuel Wilberforce]]'la yaptığı tartışmalarda ortaya atmakla zaman zaman yanlış biçimde ilişkilendirilmektedir.]]
Eddington'ın rakibi [[James Hopwood Jeans|James Jeans]] 1931 yılında yayımlanan ''Gizemli Evren'' adlı kitabında maymun öyküsünü büyük bir olasılıkla [[Thomas Henry Huxley]]'i kastederek bir "Huxley"ye atfetmiştir. Bu atfın yanlışlığı açıktır.<ref>{{Dergi kaynağı|ad=Thanu |soyadı=Padmanabhan |başlık=The dark side of astronomy |dergi=Nature |cilt=435 |sayfalar=20-21|yıl=2005 |doi=10.1038/435020a}}</ref><ref>{{Kitap kaynağı|yazar=Platt, Suzy|başlık=Respectfully quoted: a dictionary of quotations |url=https://archive.org/details/respectfullyquot00suzy|yıl=1993 |yayımcı=Barnes & Noble |isbn=0880297689 |sayfalar=[https://archive.org/details/respectfullyquot00suzy/page/388 388]-389}}</ref> Günümüzde de zaman zaman dile getirilen görüş, 30 Haziran 1860 tarihinde Oxford'da [[Britanya Bilimsel İlerleme Kurumu]] tarafından düzenlenen bir toplantıda Huxley'in Oxford Anglikan Piskoposu ile [[Charles Darwin]]'in ''[[Türlerin Kökeni]]'' adlı yapıtı üzerinde yaptığı [[1860 Oxford evrim tartışması|tartışmada]] teoremi örneklendirdiği savıdır. Ne var ki, herhangi bir sağlam temele dayanmayan bu görüş 1860 yılında daktilonun henüz ortaya çıkmamış olduğu da göz önüne alındığında geçersiz kılınmaktadır.<ref>{{Kitap kaynağı|ilk=Nicholas |son=Rescher |başlık=Studies in the Philosophy of Science |yıl=2006 |yayımcı=Ontos Verlag |isbn=3938793201 |sayfalar=103}}</ref> Maymunların türlü nedenlerle önemli konulardan olduğu ortamda Huxley-Wilberforce tartışması insansılara ilişkin konuşmalara da tanıklık etmiştir. Piskopos, Huxley'e büyükanne ya da büyükbabasının insansılardan gelip gelmediğini sormuş ve Huxley, piskopos gibi ikiyüzlü birinin soyundan gelmektense bir insansıdan gelmiş olmayı yeğleyeceğini söylemiştir.<ref>{{Dergi kaynağı|ad=J. R. |soyadı=Lucas |başlık=Wilberforce and Huxley: A Legendary Encounter |url=https://archive.org/details/sim_historical-journal_1979-06_22_2/page/313 |dergi=The Historical Journal |cilt=22 |sayı=2 |ay=Haziran |yıl=1979 |sayfalar=313-330}} Makaleye [http://users.ox.ac.uk/~jrlucas/legend.html bu] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20110410081122/http://users.ox.ac.uk/%7Ejrlucas/legend.html |tarih=10 Nisan 2011 }} adresten de ulaşılabilir. Erişim tarihi: 07.03.2007</ref>

Başlangıçtaki karışıklığa karşın maymun ve daktilo görüşleri günümüzde evrim üzerinde yapılan tartışmalarda aynı biçimde ifade edilmektedir. Örneğin, bir [[Hristiyan apolojist]] olarak öne çıkan Doug Powell, bir maymunun ''Hamlet''<nowiki>'</nowiki>i şans eseri yazmış olsa bile bu yapıtı üretmiş olamayacağını, bunun nedeninin ise maymunun iletişim niyetine sahip olmaması olduğunu öne sürmüştür. Düşünürün kastettiği, doğal yasaların da [[DNA]] bünyesinde saklanan bilgiyi üretemeyeceğiydi.<ref>{{Kitap kaynağı|son=Powell |ilk=Doug |başlık=Holman Quicksource Guide to Christian Apologetics |yıl=2006 |yayımcı=Broadman & Holman | isbn = 080549460X |sayfalar=60, 63}}</ref> Daha yaygın biçimde seslendirilen görüş ise Aziz [[John F. MacArthur]]'un bir amibi tenyaya dönüştürmek için gerekli mutasyonların oluşma olasılığının bir maymunun Hamlet'in monoloğunu yazma olasılığı kadar düşük olduğuna ilişkin savıdır. Dolayısıyla yaşamın evrimleşmeme [[Olasılıklar oranı|olasılık oranının]] üstesinden gelmek olanaksızdır.<ref>{{Kitap kaynağı|ilk=John |son=MacArthur |başlık=Think Biblically!: Recovering a Christian Worldview |url=https://archive.org/details/thinkbiblicallyr0000unse |yıl=2003 |yayımcı=Crossway Books |isbn=1581344120 |sayfalar=[https://archive.org/details/thinkbiblicallyr0000unse/page/n81 78]-79}}</ref>

[[Evrimsel biyoloji|Evrimsel biyolog]] [[Richard Dawkins]] yazı yazan maymun kavramını 1986'da yayımlanan ''[[Kör Saatçi]]'' adlı kitabında kullanmış ve [[doğal seçilim]]in gelişigüzel [[mutasyon]]larla biyolojik [[karmaşıklık]] oluşturma yeteneğini göstermiştir. Dawkins kendi ürettiği [[gelincik programı]]nı kullanarak Hamlet metninde geçen ''METHINKS IT IS LIKE A WEASEL'' ("Bence gelinciğe benziyor") hedef tümcesini oluşturmayı başarmıştır. Program, rastgele harflerden oluşan bir "ata" harf dizisi ile başlıyor, bu dizinin kopyaları oluşturuluyor, kopyalarda "mutasyonlar" yaratılarak rastgele değişiklikler yapılıyor, bu "yavru" diziler birbirleriyle "çiftleştiriliyor", meydana gelen yeni dizilerden hedef cümleye en yakın olanı seçilip bu süreç yeni bir "nesil" için tekrarlanıyordu. Bu yöntemle hedef cümleye büyük bir hızla (verilen bir örnekte, 43 "nesil" içinde) ulaşılabilmektedir. Rastgele seçimler ham bilgi üretirken seçimlerin birikimi asıl bilgiyi açığa çıkarmaktadır.<ref>{{Kitap kaynağı|son=Dawkins |ilk=Richard |yıl=1986 |başlık=The Blind Watchmaker |yayımcı=Oxford UP}}</ref>

Evrim ve sınır tanımaksızın yazı yazmasına izin verilen maymun arasında kurulan benzetmedeki bir diğer hata ise maymunun karakterleri tek tek ve birbirinden bağımsız biçimde yazmasıdır. Biyolojik evrimden çok düşünce evrimine odaklanan Hugh Petrie daha karmaşık bir kuruluma gerek olduğunu savunmaktadır:

:Kavramlar arasındaki benzetmeyi tam olarak kurabilmek için maymuna daha karmaşık bir daktilo sunmamız gerekir. Bu daktilo Kraliçe Elizabeth dönemi tümcelerini, düşüncelerini, insan eylem biçimlerine ilişkin inançlarını ve bunların nedenlerini, Elizabeth ahlâkını ve bilimini ve bunları ifade etmeye yarayan dil araçlarını içermelidir. Bu daktilonun, Elizabeth döneminin bir kişisi olarak Shakespeare'in inanç sistemini biçimlendiren deneyimlere sahip olması da beklenebilir. Tüm bunların ardından daktiloyla oynamasına izin verilen maymunun Shakespeare'in yapıtlarından birini yazmasının imkânsızlığı artık o kadar bariz olmayacaktır. Değişen şey halihazırda kazanılmış bilgi birikimidir.<ref>{{Kitap kaynağı|ilk=James |son=Blachowicz |başlık=Of Two Minds: Nature of Inquiry |url=https://archive.org/details/oftwomindsnature0000blac |yıl=1998 |yayımcı=SUNY Press |isbn=0791436411 |sayfalar=[https://archive.org/details/oftwomindsnature0000blac/page/n128 109]}}</ref>

Maymunlara verilen klasik görevin olanaksız olduğunu kabul eden [[James W. Valentine]], yazılı İngilizce ve [[Gerçek dokusu olan hayvanlar|Metazoa]] genomu arasında kayda değer bir diğer benzerlik bulunduğunu bulmuştur: ikisinin de alfabe düzeyindeki bileşim sayısını azaltan kombinatoryal ve hiyerarşik yapılar içermesidir.<ref>{{Kitap kaynağı|ilk=James |son=Valentine |başlık=On the Origin of Phyla |url=https://archive.org/details/onoriginofphyla0000vale |yıl=2004 |yayımcı=University of Chicago Press |isbn=0226845486 |sayfalar=[https://archive.org/details/onoriginofphyla0000vale/page/77 77]-80}}</ref>

=== Yazın kuramı ===
[[R. G. Collingwood]] 1938'de sanatın şans eseri üretilemeyeceğini öne sürmüş, kendisini eleştirenleri iğneleyici bir biçimde,

:Kimileri bu önermeyi geri çeviriyor ve bir maymuna daktilo verilirse onun Shakespeare'in tüm yapıtlarını yazabileceği görüşünü öne çıkarıyorlar. Boş zamanı olan biri bu olasılığı hesaplayıp bunun üzerinde tartışılmaya değer olup olmadığını anlayabilir. Önermedeki ilginç nokta, Shakespeare'in 'yapıtlarını' bir kitapta basılı karakterler olarak ayırt edebilen birinin zihinsel durumunun ortaya konmasıdır…<ref>{{Dergi kaynağı|ad=Richard J. |soyadı=Sclafani |başlık=The logical primitiveness of the concept of a work of art |url=https://archive.org/details/sim_british-journal-of-aesthetics_winter-1975_15_1/page/14 |dergi=British Journal of Aesthetics |yıl=1975 |cilt=15 |sayı=1 |doi=10.1093/bjaesthetics/15.1.14 |sayfalar=14}}</ref>

[[Nelson Goodman]], Catherine Elgin'le birlikte, karşıt görüşü benimsemiş ve Borges'nin "[[Don Kişot'un Yazarı Pierre Menard]]" adlı yapıtından örnek vererek görüşünü açıklamıştır:

:Menard'ın yazdığı, metnin farklı biçimdeki kaydından başka bir şey değil. Bunu herhangi birimiz de yapabilir, bir yazıcı veya bir fotokopi makinası da başarabilir. Hatta, bize söylenen, sonsuz sayıda maymun … bunlardan birinin belirli bir metni birebir üretebileceğidir. İddia ediyoruz ki, bu kopya Cervantes'in özgün metni, Menard'ın yapıtı ve kitabın geçmişte yazılmış ya da gelecekte yazılacak olan herhangi bir kopyası kadar, ''Don Kişot'' eserinin bir örneği olacaktır.<ref>{{Kitap kaynağı|yazar=John, Eileen & Dominic Lopes |başlık=The Philosophy of Literature: Contemporary and Classic Readings: An Anthology |yıl=2004 |yayımcı=Blackwell |isbn=1-4051-1208-5 |sayfalar=96}}</ref>

Goodman bir başka yazıda "maymunun yapıtı rastgele yazmış oluşu bir şeyi değiştirmeyecektir. Metnin aynıdır, bu nedenle özgün metne ilişkin yorumlar bu kopyaya birebir uygulanabilir" diye açıklamıştır. [[Gérard Genette]], Goodman'ın bu görüşünü reddeder, onun, kanıtlanacak görüşün baştan doğru varsayma [[Petitio principii|hatasına]] düştüğünü belirtir.<ref>{{Kitap kaynağı|ilk=Gérard |son= Genette |başlık=The Work of Art: Immanence and Transcendence |url=https://archive.org/details/workofart00gene |yıl=1997 |yayımcı=Cornell UP |isbn=0801482720}}</ref>

[[Jorge J. E. Gracia]] elde edilen metinlerin birebir aynı oluşunun bir [[yazar]] sorunu oluşturduğunu düşünmektedir. Herhangi bir anlamlandırma amacı gütmeyen bir maymun ''Hamlet'' ölçeğinde bir yapıtı birebir yazabiliyorsa metinlerin yazarlara olan gereksinimi ortadan kalkacaktır. Olası çözümler, ya metni bulan ve onu ''Hamlet'' olarak tanıyanın onun yazarı olması ya da Shakespeare'in yazar, maymunun yardımcı, bulan kişi ise metnin kullanıcısı olmasıdır. Ne var ki, bu çözümlerin bazı sorunları bulunmaktadır, metin ile bu diğer kişilerin varlıkları birbirinden bağımsızdır: maymunun yapıtı Shakespeare doğmadan önce yazmış olabilir, Shakespeare'in hiç doğmamış olabilir ya da maymunun ürettiği metin hiçbir zaman bulunmamış olabilir.<ref>{{Kitap kaynağı|son=Gracia |ilk=Jorge |başlık=Texts: Ontological Status, Identity, Author, Audience |url=https://archive.org/details/textsontological0000grac |yıl=1996 |yayımcı=SUNY Press |isbn=0-7914-2901-6 |sayfalar=[https://archive.org/details/textsontological0000grac/page/n12 1]-2, 122-125}}</ref>

=== Rastgele sayı üretimi ===
Teorem, zaman ve kaynak bakımından uygulanması olanaksız olan bir [[düşünce deneyi]]ni konu edinse de sonlu rastgele metin üretimine yönelik çeşitli çabalara ilham vermiştir.

''[[The New Yorker]]''{{'}}da yer alan bir yazıya göre; Scottsdale, Arizona'dan bir araştırmacı olan Dan Oliver'ın çalıştırdığı bir bilgisayar programı bünyesindeki sanal maymun grubu 42.162.500.000 milyar milyar maymun yılı boyunca çalıştıktan sonra, 4 Ağustos 2004'te grubun bir üyesi
: <tt>VALENTINE. Cease toIdor:eFLP0FRjWK78aXzVOwm)-‘;8.t</tt>
yazısını üretmiştir. Bu dizinin ilk 19 harfi, "Veronalı İki Adam" adlı kitapta yer almaktadır. Başka "maymun" ekipleri ise "Atina Dümeni"nden 18, "Troilus ve Cressida"dan 17, "II. Richard"dan 16 karakteri birebir yazabilmişlerdir.<ref>[http://www.newyorker.com/arts/critics/books/2007/04/09/070409crbo_books_acocella?currentPage=all "''The Typing Life: How writers used to write''"] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20070929165400/http://www.newyorker.com/arts/critics/books/2007/04/09/070409crbo_books_acocella?currentPage=all |tarih=29 Eylül 2007 }}, Joan Acocella, [[The New Yorker]], 09.04.2007: Darren Wershler-Henry'nin ''The Iron Whim: A Fragmented History of Typewriting'' (Cornell, 2007) adlı yapıtına ilişkin bir inceleme.</ref>

"Maymun Shakespeare Simülatörü" adıyla 1 Temmuz 2003 tarihinde açılan Web sitesi, rastgele metinler üreten büyük bir maymun topluluğunu taklit eden bir [[Java uygulaması]] içermekteydi (bu site ortadan kalkmıştır ama program mevcuttur<ref>{{Web kaynağı | url = http://mathforum.org/library/view/63649.html | başlık = The Monkey Shakespeare Simulator | erişimtarihi = 4 Kasım 2009 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20150912181227/http://mathforum.org/library/view/63649.html | arşivtarihi = 12 Eylül 2015 | ölüurl = evet }}</ref>). Uygulamanın amacı, sanal maymunların Shakespeare'in herhangi bir yapıtını ne kadar sürede yazabileceklerini ortaya çıkarmaktı. Bir örnek olarak, bu uygulamanın ilk 24 harfi ''[[IV. Henry, Bölüm 2]]'' adlı oyunda yer alan
: <tt>RUMOUR. Open your ears; 9r"5j5&?OWTY Z0d...</tt>
satırını üretmesi "2.737.850 milyon milyar milyar milyar maymun yılı" sürmüştür.
Kısıtlı işlem gücü nedeniyle program, rastgele bir metin üretip bunu Shakespeare'in yapıtlarıyla karşılaştırmak yerine, bir [[rastgele sayı üreteci]] (RSÜ) yardımıyla olasıcı bir model kullanmaktadır. Simülatör bir "eşleşme" bulduğunda (yani, RSÜ belirli bir değer ya da belirli bir aralıkta yer alan herhangi bir değer ürettiğinde) eşlenen metni üretmekte ve eşleşmeyi bu yolla gerçekleştirmektedir.

İdeal bir maymunun belirli dizileri hangi sıklıkla yazması gerektiğini ele alan istatistiklere ilişkin sorular rastgele sayı üreteçleri için yapılan uygulamalı deneyleri de tetikleyebilmektedir. En basitten "oldukça karmaşığa" dek uzanan bu deneyleri, bilgisayar bilimleri profesörleri [[George Marsaglia]] ve [[Arif Zaman]], verdikleri derslerde "çakışan m-[[Çoklu|li]] testler" olarak adlandırılmaktaydılar çünkü bunlar rastgele bir dizide ardışık elemanların örtüşen m-lileri hakkındadır. Ne var ki, bunların "maymun testleri" olarak adlandırılmasının öğrencilerin konuya olan ilgilerini artırdığını fark etmişlerdir. Bu araştırmacılar farklı RSÜ'ler için test sınıfları ve sonuçlarına ilişkin 1993'te bir rapor yayımlamışlardır.<ref>{{Kaynak| başlık = Monkey tests for random number generators | yazarlar = Marsaglia G. & Zaman A. | dergi = Computers & mathematics with applications |issn= 0898-1221 | yıl = 1993 | cilt = 26 | sayfalar =1-10| yayıncı = Elsevier, Oxford}}</ref>

== Gerçek maymunlar ==
Primat davranışçıları Cheney ve Seyfarth gerçek maymunların ''[[Romeo ve Juliet]]'' adlı yapıtı yazabilmeleri için şansa gerek duyduklarını belirtmektedir. [[İnsansılar]] ve [[şempanze]]lerden farklı olarak maymunlar bir [[zihin kuramı]]na sahip olmamakta ve kendi bilgi, duygu ve inançlarıyla başkalarınınkiler arasında bir ayrım yapamamaktadırlar. Bir maymun oyun yazmayı öğrense ve kurguladığı karakterlerin davranışlarını betimleyebilse bile bu karakterlerin zihinlerini ortaya koyamayacak ve ironik bir trajedi yaratamayacaktır.<ref>{{Kitap kaynağı|yazar=Cheney, Dorothy L. & Robert M. Seyfarth |başlık=How Monkeys See the World: Inside the Mind of Another Species |yayımcı=University of Chicago Press |yıl=1992 |isbn=0-226-10246-7 |sayfalar=253-255}}</ref>

[[Plymouth Üniversitesi]] öğretim üyeleri ve öğrencilerinden oluşan bir çalışma öbeği 2003 yılında gerçek maymunların yazınsal üretimini araştırmak üzere [[sanat konseyi]]nden 2000 sterlinlik bir ödenek almıştır. Araştırmacılar [[Devon]], [[İngiltere]]'deki [[Paignton Hayvanat Bahçesi]]'nde bulunan altı [[sorguçlu kara şebek|sorguçlu kara şebeğin]] önüne bir klavye bırakmış ve sonuçları bir web sitesi üzerinde yayınlayabilmek için bir radyo bağlantısı kurmuşlardır. Takım üyelerinden Mike Phillips yapılan harcamanın gerçek TV'den daha ucuz ve yine de "heyecan verici ve sürükleyici bir izlence" olduğunu savunmuştur.<ref name="BBC News" />

Maymunlar, çoğunluğu [[S]] harfinden oluşan ve yalnızca beş sayfa uzunluğunda bir üretim yapmakla kalmamış,<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.vivaria.net/experiments/notes/publication/NOTES_EN.pdf | başlık = Notes Towards the Complete Works of Shakespeare | erişimtarihi = 13 Haziran 2006 | yayımcı = vivaria.net | yıl = 2002 | biçim = PDF | arşivurl = https://web.archive.org/web/20130925190423/http://www.vivaria.net/experiments/notes/publication/NOTES_EN.pdf | arşivtarihi = 25 Eylül 2013 | ölüurl =evet}}</ref> önce baba maymun klavyeyi bir taşla ezmiş, diğer maymunlar çiş ve kakalarını klavye üzerine yaparak onu izlemiştir. Hayvanat bahçesi fen müdürü bu deneyin "bilimsel geçerliliğinin olmadığı ve 'sonsuz maymun' teoreminin hatalı olduğunu göstermekten başka bir değeri olmadığını" belirtmiştir. Philips, sanat camiası tarafından desteklenen bu projenin temelde bir gösteri sanatı olduğunu ve bundan çok şey öğrendiklerini söylemiştir. Araştırmacı sözlerini şöyle sürdürmüştür: "Maymunlar rastgele üreteç değiller, daha karmaşıklar… Ekranla ilgilendiler ve klavyenin tuşuna bastıklarında bir şeyin değiştiğini gözlemleyebildiler. Belirli bir niyetleri var gibiydi."<ref name="BBC News" /><ref>{{Haber kaynağı |url=http://www.wired.com/news/culture/0,1284,58790,00.html |başlık=Monkeys Don't Write Shakespeare |yazar=Associated Press |yayımcı=Wired News |tarih=9 Mayıs 2003 |erişimtarihi=2 Mart 2007 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20070218142842/http://www.wired.com/news/culture/0%2C1284%2C58790%2C00.html |arşivtarihi=18 Şubat 2007 |ölüurl=hayır }}</ref>

== Popüler kültür ==
{{Ana|Popüler kültürde sonsuz maymun teoremi}}
Sonsuz maymun teoremi ve oluşturduğu imge olasılık matematiğinin [[Popüler kültür|popüler]] ve [[deyim]]sel bir ifadesi olarak kabul edilmektedir. Kavramın kamuoyunca yaygın olarak tanınmasını sağlayan temel etken, onun okul yerine [[popüler kültür]] aracılığıyla yayılmasıdır.<ref group=not>Teoremin ünlü olarak tanımlandığı bazı yapıtlar şunlardır:
* ''Why Creativity Is Not like the Proverbial Typing Monkey'' (Yaratıcılık neden daktiloyla yazan ünlü maymun gibi değildir). Jonathan W. Schooler, Sonya Dougal, ''Psychological Inquiry'', 10. Cilt, 4. Sayı (1999)
* ''The Case of the Midwife Toad'' (Ebe kurbağa vakası). [[Arthur Koestler]], New York, 1972, sayfa 30: ''"Yeni Darwinizm ondokuzuncu yüzyıl maddeciliğini en uca taşımakta ve bir daktilonun tuşlarına tümüyle gelişigüzel dokunan bir maymunun Shakespeare'in oyunlarından birini yazabileceğini öne sürmektedir."''
İkinci metin, teoreme çeşitli biçimlerde atıfta bulunmuş tarihi kaynakları derleyen bir seçki olan [http://www.angelfire.com/in/hypnosonic/Parable_of_the_Monkeys.html ''Parable of the Monkeys'' (Maymunların Öyküsü)] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20100406021543/http://www.angelfire.com/in/hypnosonic/Parable_of_the_Monkeys.html |tarih=6 Nisan 2010 }}'nden alınmıştır.</ref>

Teoreme [[Douglas Adams]]'ın ''Otostopçunun Galaksi Rehberi'' adlı romanında (biraz değiştirilerek) bir şaka olarak değinilmiştir.

İlk kez 11 Mart 1993 tarihinde yayınlanan Amerikan çizgi dizisi ''[[Simpsonlar]]''<nowiki>'</nowiki>ın "[[Last Exit to Springfield]]" adlı bölümünde Bay Burns şöyle konuşmaktadır: "İşte bin daktiloda yazı yazmakta olan bin maymun. Yakında şu ana dek yazılmış en iyi romanı kaleme almış olacaklar. Bakalım. ''(okur)'' '[[İki Şehrin Hikayesi|It was the best of times, it was the]] "blurst" of times'! Seni aptal maymun!" Teoreme ilişkin bilgi birikiminin dayanıklı, yaygın ve popüler doğası 2001 yılında yayımlanan "Maymunlar, Daktilolar ve Ağlar: Kaza Eseri Elde Edilen Mükemmellik Kuramı Işığında İnternet" (Hoffmann & Hofmann) adlı bir makalenin girişinde belirtilmiştir.<ref>[http://skylla.wz-berlin.de/pdf/2002/ii02-101.pdf Maymunlar, Daktilolar ve Ağlar] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20080513012236/http://skylla.wz-berlin.de/pdf/2002/ii02-101.pdf |tarih=13 Mayıs 2008 }}, Ute Hoffmann & Jeanette Hofmann, Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung gGmbH (WZB), 2001</ref> ''[[Washington Post]] ''adlı Amerikan gazetesinin 2002 tarihli bir sayısında şöyle denilmektedir: "Birçok kişi sonsuz sayıda maymunun sonsuz sayıda daktilo kullanarak sonsuz bir zaman dilimi içinde Shakespeare'in yapıtlarını elde edeceğine ilişkin ünlü teoremle eğlendi."<ref>[http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A28521-2002Oct27?language=printer "Hello? This is Bob"] {{Webarşiv|url=https://archive.today/20121216132208/www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A28521-2002Oct27?language=printer |tarih=16 Aralık 2012 }}, Ken Ringle, ''Washington Post'', 28.10.2002, s. C01</ref> [[İngiltere Sanat Konseyi]] tarafından desteklenen ve 2003 yılında gerçek maymunlarla gerçekleştirilen deney basından büyük ilgi görmüştür.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.vivaria.net/experiments/notes/documentation/press/ |başlık=Shakespeare'in Tüm Yapıtlarına İlişkin Notlar |erişimtarihi=23 Eylül 2009 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20070716153346/http://www.vivaria.net/experiments/notes/documentation/press/ |arşivtarihi=16 Temmuz 2007 |ölüurl=evet }}</ref> Teorem 2007 yılında [[Wired (dergi)|Wired]] dergisi tarafından sekiz klasik [[düşünce deneyi]]nden biri olarak listelenmiştir.<ref>[http://www.wired.com/science/discoveries/magazine/15-06/st_best The Best Thought Experiments: Schrödinger's Cat, Borel's Monkeys] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20090908225445/http://www.wired.com/science/discoveries/magazine/15-06/st_best |tarih=8 Eylül 2009 }}, Greta Lorge, Wired Magazine: Sayı 15.06, Mayıs 2007</ref>

Çizer [[Ruben Bolling]], düşünce deneyini ''[[Tom the Dancing Bug]]'' adlı çizgi filmde bir maymuna söylettiği şu sözlerle taşlamıştır: "Hamlet'in öcünü beşinci perdeye dek nasıl geciktirebilirim?"<ref>[http://www.salon.com/comics/boll/2008/07/10/boll/ Tom the Dancing Bug], Salon.com, 17.07.2008 {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20090501114603/http://www.salon.com/comics/boll/2008/07/10/boll/ |tarih=1 Mayıs 2009 }}</ref>

[[David Ives]]'ın 1987'de yazmış olduğu ''[[Basitleştirilmiş Konuşma Denemeleri]]'' adlı kısa oyun, sonsuz maymun teoremin deneyinde kullanılan üç maymun arasında geçen konuşmaları ele almaktadır. Oyun, maymunlardan birinin Hamlet'in ilk satırlarını yazarken diğer ikisinin rastgele metinler üretmesiyle sonlanır.

== Notlar ==
{{kaynakça|2|group=not}}

== Kaynakça ==
{{kaynakça}}

== Dış bağlantılar ==
* {{Haber kaynağı
| başlık= Bir Maymun Shakespeare Olabilir mi?
| url= http://www.matematikdunyasi.org/arsiv/makaleler/oyun_birmaymun.pdf
| yazar= [[Ali Nesin]]
| yayımcı= Matematik Dünyası
| tarih= 
| erişimtarihi= 5 Ekim 2009
|arşivurl= https://web.archive.org/web/20100705231419/http://www.matematikdunyasi.org/arsiv/makaleler/oyun_birmaymun.pdf
|arşivtarihi= 5 Temmuz 2010
| ölüurl=hayır}}
* [https://web.archive.org/web/20090116222144/http://www.baltimoreexaminer.com/opinion/The_million_monkey_room.html Milyon Maymun Odası], Ekim 2008, D.R. Belz'den bir taşlama
* [https://web.archive.org/web/20080719075206/http://vlab.infotech.monash.edu.au/simulations/evolution/richard-dawkin-weasel/ Sonsuz Maymun / Dawkins'in Samur Uygulaması] (Monash Üniversitesi Sanal Laboratuvarı)
* [http://www.ietf.org/rfc/rfc2795.txt RFC 2795] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20090923015701/http://www.ietf.org/rfc/rfc2795.txt |tarih=23 Eylül 2009 }} - Sonsuz Maymun İletişim Kuralı Dizini
* [http://www.pixelmonkeys.org PixelMonkeys.org]{{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20120101103908/http://www.pixelmonkeys.org/ |tarih=1 Ocak 2012 }} - Sanatçı Matt Kane'in sonsuz maymun teoremini kullanarak resim oluşturma yolları

[[Kategori:Biyolojik evrim]]
[[Kategori:Sonsuzluk]]
[[Kategori:Edebiyat teorisi]]
[[Kategori:Matematik teoremleri]]
[[Kategori:Olasılık teorisi]]
[[Kategori:Rastlantısallık]]
[[Kategori:Düşünce deneyleri]]