Rattus rattus

testwiki sitesinden
20.26, 22 Şubat 2025 tarihinde imported>InternetArchiveBot tarafından oluşturulmuş 1487 numaralı sürüm (2 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.9.5)
(fark) ← Önceki sürüm | Güncel sürüm (fark) | Sonraki sürüm → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Şablon:Otomatik taksonkutu

Rattus rattus, Rattus cinsine bağlı bir türdür.

Taksonomi

  • Regnum(Âlem): Animalia
  • Phylum(Şube): Chordata
  • Classis(Sınıf): Mammalia
  • Ordo(Takım): Rodentia
  • Familia(Familya): Muridae
  • Genus(Cins): Rattus[1][2]

Fiziksel özellikleri

Genel morfolojisi
  • Orta büyüklükte bir sıçandır.
  • Kulaklar: Nispeten büyüktür.
  • Kuyruk: Vücuttan neredeyse her zaman daha uzundur.
Boyutu ve ağırlığı
  • Ağırlığı 70 ila 300 gram arasında değişmekle beraber ortalama 200 gramdır.
  • Baş ve vücut uzunluğu 16 ila 22 cm.
  • Kuyruk uzunluğu 19 cm veya daha uzun.
  • Erkekler, dişilerden daha uzun ve daha ağırdır.[1]
Anatomik özellikleri
  • Kafatası nispeten dardır.
  • Burun kemikleri ince yapıdadır.[1]
Diğer türlerden ayırt edici özellikleri

Üreme ve yaşamları

Sosyal yapı
  • R. rattus'un sosyal grupları genellikle birden fazla erkek ve dişiden oluşur.
  • Bir erkek baskın durumdadır ve erkekler arasında bir hiyerarşi oluşabilir.
  • 2-3 dişi, genellikle baskın erkek dışında tüm diğer bireylerden daha baskındır.[1]
  • Dişiler, genelde erkeklerden daha agresiftir.
  • Tür çok eşlidir ve genellikle baskın erkek en başarılı üreyendir.
  • Birden fazla erkek ve dişinin olduğu çok eşli gruplar halinde yaşama eğilimindedir.[1]

Üreme

  • Çevresel koşullar izin verirse tüm yıl boyunca başarılı üreme meydana gelebilir.
  • En yoğun üreme mevsimleri yaz ve sonbahardır.[1]
  • Gebelik süresi 21 ila 29 gün arasındadır.
  • Doğum başına yavru sayısı 6-12 arasında olmakla birlikte ortalama yavru sayısı 7,3'tür.
  • Dişiler bir yılda 5 defa yavrulayabilir.[1]

Gelişme

  • Yenidoğanlar çoğu kemirgen gibi bakıma muhtaçtır.
  • Gözleri 15 günlük olana kadar açılmaz.[1]
  • Sütten kesilme ve anneden bağımsızlaşma 3-4 haftalıkken gerçekleşir.
  • Emzirme dönemlerinde genellikle kılsızdırlar.
  • Genç sıçanlar doğumlarından 3 ila 5 ay sonra üreyebilirler.[1]

Ömür Uzunluğu

Vahşi yaşamda 1 yıl yaşayabilen Rattus rattus esaret altındayken ortalama 4 yıl yaşar.[1]

Davranış

  • Gececidir.
  • Çubuklardan ve yapraklardan yuva yapar.
  • Habitat'a bağlı olarak ağaçlarda veya toprakta yaşayabilir.[1]
  • Genellikle meyve, tahıllar, tohumlar ve diğer bitkilerle beslense de hepçildir ve gerektiğinde böcek ve diğer omurgasızlarla da belsenir.
  • Günlük olarak yaklaşık 15 gr besin ve 15 mL su tüketir.[1]

Avcıları:

Kentsel alanlarda ev kedileri Rattus rattus türünü avlarken daha az insan nüfusunun olduğu alanlarda kuşlar ve diğer etçiller bu rolü üstlenir.[2]

Habitat

Rattus rattus'un habitatı ormanlar, çalılıklar, çayırlar, iç kesimlerde bulunan sulak alanlar ve insanların oluşturduğu karasal habitatlardır.[2]

Doğal yaşam alanı Hindistan ve Pakistan bölgesi olsa da Avrupa ve Asya kıtalarının büyük kısımlarına yayılmıştır.[2]

Olumsuz etkileri

  • Mahsullere, çiftliklere ve meyve ağaçlarına ciddi şekilde zarar verir.
  • Sadece ürünlerle beslenmekle kalmaz, tüketemediklerini de yok eder.
  • Yiyeceklerin üzerine idrar yaparak ve dışkı bırakarak tahıl, hububat ve diğer gıda kaynaklarını kullanılamaz hâle getirir.
  • Orta Çağ'da milyonlarca insanın ölümüne yol açan veba (Yersinia pestis) hastalığının yayılmasında önemli rol oynamıştır.
Bu sıçanlar üzerinde yaşayan pireler:
  • Veba dahil insanlara ciddi zarar verebilecek birçok hastalık taşır.[3]
  • Çiftlik hayvanlarını ve diğer hayvanları etkileyen hastalıklara neden olabilir.

Hastalık etkenleri

  • Hantavirüs: Bu virüs, insanlarda hantavirüs pulmoner sendromu ve hemorajik ateş gibi ciddi hastalıklara neden olabilir. Enfekte kemiricilerin idrar, dışkı ve tükürüklerinde virüs mevcuttur.
  • Leptospiroz: Leptospira bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, insanlarda grip benzeri semptomlardan böbrek ve karaciğer yetmezliğine kadar değişen ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Enfekte kemiricilerin idrarlarında mevcuttur.
  • Fare tifüsü: Rickettsia typhi bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, pireler aracılığıyla insanlara bulaşır ve yüksek ateş, baş ağrısı ve döküntü gibi semptomlara neden olur.
  • Veba: Yersinia pestis bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, pireler aracılığıyla insanlara bulaşır ve tarih boyunca büyük salgınlara yol açmıştır.
  • Çalı tifüsü: Orientia tsutsugamushi bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, akarlar aracılığıyla insanlara bulaşır ve yüksek ateş, baş ağrısı ve döküntü gibi semptomlara neden olur.[4][5]

Korunma yöntemleri

Fiziksel yöntemler

  • Sıçanların girebileceği deliklerin harçlı cam ve kömür tozu ile kapatılması.
  • Besin ve su kaynaklarının sıçanların ulaşamayacağı şekilde kapalı ve dayanıklı kaplarda saklanması.[6]
  • Mekanik tuzaklar (fare kapanları) kullanarak sıçanların yakalanması
  • Ultrasonik cihazlar kullanarak sıçanların uzaklaştırılması.[7]

Rodentisitler

Halk arasında fare zehri olarak da bilinen rodentisitler kemirgenlerle mücadelede kullanılan kimyasal maddeler sınıfıdır. Sadece fareler değil insanlara da zarar verebileceklerinden dikkatli kullanılmalıdırlar.[8]

  • Brodifakum güçlü bir antikoagülan (kan sulandırıcı) olduğundan sıçanların kan pıhtılaşmasını engelleyerek ölümlerine neden olur. Brodifakum içeren yemler, geniş alanlarda etkili bir şekilde kullanılabilir. Klerat® ve Final® bu maddeyi içeren yem blokları olarak çok sayıda sıçan bulunan yerlerde kullanılabilir.[9]
  • Bromadiolon ve difenakum benzer şekilde sıçanların kan pıhtılaşmasını engeller ve etkili birer rodentisittir.[10]
  • Çinko fosfür, ZnA3PA2+6HCl2PHA3+3ZnClA2 kimyasal tepkimesine göre sıçanların mide asidi ile reaksiyona girerek zehirli fosfin gazı üretir ve hızlı bir şekilde ölümlerine neden olur.[10]

Uygulama sonrası izleme

Yem istasyonlarının düzenli olarak kontrol edilmesi ve yemlerin yenilenmesi önemlidir. Sıçan popülasyonunun yoğunluğuna ve alanın özelliklerine göre uyarlanmalıdır.[11] Ayrıca kimyasal mücadele uygulamalarının etkinliğini değerlendirmek için düzenli izleme yapılmalıdır. Bu, sıçan popülasyonunun azalmasını ve yeniden artmasını önlemek için gereklidir.[10]

Dış bağlantılar

Kaynakça

Şablon:Kaynakça Şablon:Taksonçubuğu Şablon:Otorite kontrolü