Rattus rattus
Rattus rattus, Rattus cinsine bağlı bir türdür.
Taksonomi
- Regnum(Âlem): Animalia
- Phylum(Şube): Chordata
- Classis(Sınıf): Mammalia
- Ordo(Takım): Rodentia
- Familia(Familya): Muridae
- Genus(Cins): Rattus[1][2]
Fiziksel özellikleri
Genel morfolojisi
- Orta büyüklükte bir sıçandır.
- Kulaklar: Nispeten büyüktür.
- Kuyruk: Vücuttan neredeyse her zaman daha uzundur.
Boyutu ve ağırlığı
- Ağırlığı 70 ila 300 gram arasında değişmekle beraber ortalama 200 gramdır.
- Baş ve vücut uzunluğu 16 ila 22 cm.
- Kuyruk uzunluğu 19 cm veya daha uzun.
- Erkekler, dişilerden daha uzun ve daha ağırdır.[1]
Anatomik özellikleri
- Kafatası nispeten dardır.
- Burun kemikleri ince yapıdadır.[1]
Diğer türlerden ayırt edici özellikleri
- R. rattus ile R. norvegicus arasındaki farklar:
- Daha ince bir kıl örtüsü.
- Daha hafif bir kafatası.
- Üst ilk azı dişinin (İng. molars) şekli farklıdır.
Üreme ve yaşamları
Sosyal yapı
- R. rattus'un sosyal grupları genellikle birden fazla erkek ve dişiden oluşur.
- Bir erkek baskın durumdadır ve erkekler arasında bir hiyerarşi oluşabilir.
- 2-3 dişi, genellikle baskın erkek dışında tüm diğer bireylerden daha baskındır.[1]
- Dişiler, genelde erkeklerden daha agresiftir.
- Tür çok eşlidir ve genellikle baskın erkek en başarılı üreyendir.
- Birden fazla erkek ve dişinin olduğu çok eşli gruplar halinde yaşama eğilimindedir.[1]
Üreme
- Çevresel koşullar izin verirse tüm yıl boyunca başarılı üreme meydana gelebilir.
- En yoğun üreme mevsimleri yaz ve sonbahardır.[1]
- Gebelik süresi 21 ila 29 gün arasındadır.
- Doğum başına yavru sayısı 6-12 arasında olmakla birlikte ortalama yavru sayısı 7,3'tür.
- Dişiler bir yılda 5 defa yavrulayabilir.[1]
Gelişme
- Yenidoğanlar çoğu kemirgen gibi bakıma muhtaçtır.
- Gözleri 15 günlük olana kadar açılmaz.[1]
- Sütten kesilme ve anneden bağımsızlaşma 3-4 haftalıkken gerçekleşir.
- Emzirme dönemlerinde genellikle kılsızdırlar.
- Genç sıçanlar doğumlarından 3 ila 5 ay sonra üreyebilirler.[1]
Ömür Uzunluğu
Vahşi yaşamda 1 yıl yaşayabilen Rattus rattus esaret altındayken ortalama 4 yıl yaşar.[1]
Davranış
- Gececidir.
- Çubuklardan ve yapraklardan yuva yapar.
- Habitat'a bağlı olarak ağaçlarda veya toprakta yaşayabilir.[1]
- Genellikle meyve, tahıllar, tohumlar ve diğer bitkilerle beslense de hepçildir ve gerektiğinde böcek ve diğer omurgasızlarla da belsenir.
- Günlük olarak yaklaşık 15 gr besin ve 15 mL su tüketir.[1]
Avcıları:
Kentsel alanlarda ev kedileri Rattus rattus türünü avlarken daha az insan nüfusunun olduğu alanlarda kuşlar ve diğer etçiller bu rolü üstlenir.[2]
Habitat
Rattus rattus'un habitatı ormanlar, çalılıklar, çayırlar, iç kesimlerde bulunan sulak alanlar ve insanların oluşturduğu karasal habitatlardır.[2]
Doğal yaşam alanı Hindistan ve Pakistan bölgesi olsa da Avrupa ve Asya kıtalarının büyük kısımlarına yayılmıştır.[2]
Olumsuz etkileri
- Mahsullere, çiftliklere ve meyve ağaçlarına ciddi şekilde zarar verir.
- Sadece ürünlerle beslenmekle kalmaz, tüketemediklerini de yok eder.
- Yiyeceklerin üzerine idrar yaparak ve dışkı bırakarak tahıl, hububat ve diğer gıda kaynaklarını kullanılamaz hâle getirir.
- Orta Çağ'da milyonlarca insanın ölümüne yol açan veba (Yersinia pestis) hastalığının yayılmasında önemli rol oynamıştır.
Bu sıçanlar üzerinde yaşayan pireler:
- Veba dahil insanlara ciddi zarar verebilecek birçok hastalık taşır.[3]
- Çiftlik hayvanlarını ve diğer hayvanları etkileyen hastalıklara neden olabilir.
Hastalık etkenleri
- Hantavirüs: Bu virüs, insanlarda hantavirüs pulmoner sendromu ve hemorajik ateş gibi ciddi hastalıklara neden olabilir. Enfekte kemiricilerin idrar, dışkı ve tükürüklerinde virüs mevcuttur.
- Leptospiroz: Leptospira bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, insanlarda grip benzeri semptomlardan böbrek ve karaciğer yetmezliğine kadar değişen ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Enfekte kemiricilerin idrarlarında mevcuttur.
- Fare tifüsü: Rickettsia typhi bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, pireler aracılığıyla insanlara bulaşır ve yüksek ateş, baş ağrısı ve döküntü gibi semptomlara neden olur.
- Veba: Yersinia pestis bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, pireler aracılığıyla insanlara bulaşır ve tarih boyunca büyük salgınlara yol açmıştır.
- Çalı tifüsü: Orientia tsutsugamushi bakterisi tarafından neden olunan bu hastalık, akarlar aracılığıyla insanlara bulaşır ve yüksek ateş, baş ağrısı ve döküntü gibi semptomlara neden olur.[4][5]
Korunma yöntemleri
Fiziksel yöntemler
- Sıçanların girebileceği deliklerin harçlı cam ve kömür tozu ile kapatılması.
- Besin ve su kaynaklarının sıçanların ulaşamayacağı şekilde kapalı ve dayanıklı kaplarda saklanması.[6]
- Mekanik tuzaklar (fare kapanları) kullanarak sıçanların yakalanması
- Ultrasonik cihazlar kullanarak sıçanların uzaklaştırılması.[7]
Rodentisitler
Halk arasında fare zehri olarak da bilinen rodentisitler kemirgenlerle mücadelede kullanılan kimyasal maddeler sınıfıdır. Sadece fareler değil insanlara da zarar verebileceklerinden dikkatli kullanılmalıdırlar.[8]
- Brodifakum güçlü bir antikoagülan (kan sulandırıcı) olduğundan sıçanların kan pıhtılaşmasını engelleyerek ölümlerine neden olur. Brodifakum içeren yemler, geniş alanlarda etkili bir şekilde kullanılabilir. Klerat® ve Final® bu maddeyi içeren yem blokları olarak çok sayıda sıçan bulunan yerlerde kullanılabilir.[9]
- Bromadiolon ve difenakum benzer şekilde sıçanların kan pıhtılaşmasını engeller ve etkili birer rodentisittir.[10]
- Çinko fosfür, kimyasal tepkimesine göre sıçanların mide asidi ile reaksiyona girerek zehirli fosfin gazı üretir ve hızlı bir şekilde ölümlerine neden olur.[10]
Uygulama sonrası izleme
Yem istasyonlarının düzenli olarak kontrol edilmesi ve yemlerin yenilenmesi önemlidir. Sıçan popülasyonunun yoğunluğuna ve alanın özelliklerine göre uyarlanmalıdır.[11] Ayrıca kimyasal mücadele uygulamalarının etkinliğini değerlendirmek için düzenli izleme yapılmalıdır. Bu, sıçan popülasyonunun azalmasını ve yeniden artmasını önlemek için gereklidir.[10]
Dış bağlantılar
Kaynakça
Şablon:Kaynakça Şablon:Taksonçubuğu Şablon:Otorite kontrolü
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Şablon:Web kaynağı
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Şablon:Akademik dergi kaynağı
- ↑ Şablon:Dergi kaynağı
- ↑ Şablon:Akademik dergi kaynağı
- ↑ Şablon:Akademik dergi kaynağı
- ↑ Şablon:Web kaynağı
- ↑ Şablon:Kitap kaynağı
- ↑ Şablon:Web kaynağı
- ↑ Şablon:Web kaynağı
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Şablon:Akademik dergi kaynağı
- ↑ Şablon:Akademik dergi kaynağı