Clausius-Mossotti eşitliği

Elektromanyetizmada Clausius-Mossotti eşitliği, bir malzemenin bağıl geçirgenliğini o malzemeyi oluşturan atom veya moleküllerin kutuplanabilirliği ile ilişkilendirir. İsmini Ottaviano-Fabrizio Mossotti ve Rudolf Clausius'lerden almaktadır. Eşitlik,

$\frac{{\epsilon }_{\mathrm{r}}-1}{{\epsilon }_{\mathrm{r}}+2}=\frac{N\alpha }{3{\epsilon }_0}$

şeklinde yazılabilir. Bu formülde,

• ${\epsilon }_r=ϵ/{ϵ}_0$ ortamın bağıl geçirgenliğini,
• ${\epsilon }_0$ is the yalıtkanlık sabitini,
• $N$ molekül yoğunluğunu (kübik metre başına düşen molekül sayısını) ve
• $\alpha$ ise malzemenin moleküler kutuplanabilirliğini (SI birimi: C·m²/V) ifade eder.

Homojen olmayan malzemeler için formül,

$\frac{{\epsilon }_{\mathrm{r}}-1}{{\epsilon }_{\mathrm{r}}+2}=\sum _i\frac{N_i{\alpha }_i}{3{\epsilon }_0}$

şeklinde ifade edilebilir. CGS birim sistemi için yazıldığında ise moleküler kutuplabilirlik ${\alpha }^{\prime }=\alpha /(4\pi {\epsilon }_0)$ (m³) şeklinde normalize edilerek yazılır. Eşitliğin kırılma indisi için uyarlanmış hali ise Lorentz-Lorenz eşitliği olarak bilinmektedir:

$\frac{n^2-1}{n^2+2}=\frac{4\pi }{3}N{\alpha }_{\mathrm{m}}\text{ (CGS birimleri)}$

Bu eşitlik, Ludvig Lorenz ile Hendrik Lorentz tarafından bağımsız olarak 1869 ve 1878 yıllarında türetilmiştir.

Ayrıca bakınız

• Beer-Lambert yasası