Geiger-Nuttall kanunu
Geiger-Nuttall kanunu veya Geiger-Nuttall kuralı, radyoaktif izotopların yarı ömürleri kısaldıkça daha yüksek enerjili alfa parçacıkları yayacaklarını ifade eden kanundur. 1911 yılında Hans Geiger ile John Mitchell Nuttall tarafından formüllendirilmiştir:[1][2]
Buradaki λ ile bozunma sabiti (λ = ln2/yarı ömür), Z ile atom numarası, E ile toplam kinetik enerji (alfa parçacığı ile ortaya çıkan atom çekirdeğinin toplamı), a1 ve a2 ile sabitler ifade edilir.