Mie saçılması

testwiki sitesinden
13.15, 22 Aralık 2024 tarihinde imported>Sabırsızsinek tarafından oluşturulmuş 457 numaralı sürüm (growthexperiments-addlink-summary-summary:2|1|0)
(fark) ← Önceki sürüm | Güncel sürüm (fark) | Sonraki sürüm → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Mie saçılmasının şeması

Mie saçılması veya Mie teorisi, düzlem bir elektromanyetik dalganın (ışık) homojen bir küre tarafından saçılmasını ifade eder. Maxwell denklemlerinin Lorenz–Mie–Debye çözümü olarak da bilinmektedir. Denklemlerin çözümü sonsuz bir vektör küresel harmonik serisi şeklinde yazılır. Saçılma ismini fizikçi Gustav Mie'den almaktadır; analitik çözümü ilk kez 1908 yılında yayınlanmıştır.Şablon:Sfn

"Mie saçılması" terimi aynı zamanda ışığın dalga boyunun kürenin yarıçapı ile yaklaşık eşit olduğu saçılma durumları için de kullanılmaktadır; bu saçılma özellikle atmosferde görülür. Genel Mie saçılmasının teknik olarak bir boyut limiti yoktur: saçılma sonuçları kürenin dalga boyundan küçük olduğunu durumlarda Rayleigh saçılmasına, büyük olduğu özel durumlarda ise geometrik optiğe yakınsar. Mie saçılması ve tesir kesitinin hesaplanması için birçok kod bulunmaktadır; Mie teorisinin konsentrik küreler, sonsuz silindir ve küre kümelerine uygulandığı kodlar da mevcuttur.

Teori

Elektrik ve manyetik vektör küresel harmoniklerinin açısal kısımları. Kırmızı ve yeşil oklar alanın yönünü göstermektedir.

Mie saçılmasında çarpan ve saçılan elektrik alanlar vektör küresel harmonikleri olarak yazılır. Helmholtz denkleminin küresel koordinat sisteminde değişkenlerin ayrımı ile çözülmesi ile elde edilir. Kürenin yüzeyinde elektromanyetik sınır koşulları sağlanarak saçılan dalga farklı katsayılarda çok kutuplu harmonikler cinsinden gösterilir. Işık saçılma oranı genellikle optik tesir kesiti ile ifade edilir ve bu katsayı Mie saçılması ile elde edilebilir.Şablon:SfnŞablon:Sfn Teori kullanarak Mie rezonansları ve saçılma katsayıları da bulunabilmektedir.Şablon:Sfn

Işığın dalga boyunun kürenin yarıçapına oranına ve malzeme özelliklerine göre farklı yaklaşım ve tanımlamalarda bulunulabilir. Rayleigh saçılması dalga boyundan çok daha küçük parçacıklardaki ışık saçılmasını belirtir.Şablon:Sfn Bu dalga boyları için yarı-statik yaklaşım kullanılarak Laplace denklemi de çözülebilir.Şablon:Sfn Rayleigh–Gans yaklaşımı ve ayrıksı kırınım teorisi (van de Hulst yaklaşımı) parçacığın kırılma indisinin bulunduğu ortamınkine çok yakın olduğu durumlarda kullanılabilir. Yaklaşımlar her ne kadar birçok uygulamada iş görse de atmosferdeki su damlacıklarındaki, hücrelerdeki ve emülsiyonlardaki saçılmaların hesaplanması için tam teorinin kullanılması esastır.Şablon:Sfn

Matematiksel temeller

Mie saçılmasının türetilmesi

z-ekseninde hareket eden ve x-ekseninde polarize olmuş bir düzlem dalganın saçılması. Kürenün yarıçapı aŞablon:'dır.

Mie saçılmasının standart analitik çözümü genelde z-ekseninde hareket eden ve x-ekseninde polarize olmuş bir düzlem dalga için yapılır. Parçacığın yalıtkanlık sabiti ve manyetik geçirgenliği ε1 ve μ1 ile gösterilirken, parçacığın bulunduğu ortamdaki değerler ε ve μ ile gösterilir.Şablon:Sfn

Saçılma probleminin çözümü için öncelikle vektör Helmholtz denklemi küresel koordinatlarda yazılır. Helmholtz denklemi, elektrik ve manyetik alanlar için şu şekilde gösterilir:Şablon:Sfn

2𝐄+k2𝐄=0,    2𝐇+k2𝐇=0

Helmholtz denklemi dışında, alanların 𝐄=𝐇=0, ×𝐄=iωμ𝐇 ve ×𝐇=iωε𝐄 koşullarını sağlaması gerekir. Daha sonra 𝐌 ve 𝐍 küresel harmoniklerinin üreten fonksiyonu olarak kabul edebileceğimiz skalar ψ fonksiyonu denkleme eklenir; vektör küresel harmonikler gerekli koşulları sağlamaktadır.

Küresel koordinatlarda açılan dalga denklemi şu şekilde ifade edilebilir:

1r2r(r2ψr)+1r2sinθθ(sinθψθ)+1r2sinθ(2ψϕ2)+k2ψ=0

Bu denklem değişkenlerin ayrımı yöntemi ile çözülür. Denklemin çözümüne göre üreten fonksiyonunu sağlayan vektör küresel harmonikler şu şekilde ifade edilir:

𝐌eomn=×(𝐫ψeomn) — manyetik harmonikler (TE)
𝐍eomn=×𝐌eomn𝐤 — elektrik harmonikler (TM)

ve

ψemn=cosmφPnm(cosϑ)zn(kr)
ψomn=sinmφPnm(cosϑ)zn(kr)

Pnm(cosθ) Asosiye Legendre polinomlarını ve zn(kr) ise küresel Bessel fonksiyonlarını gösterir.

Daha sonrasında küreye çarpan düzlem dalga vektör küresel harmonikler cinsinden açılır:Şablon:Sfn

𝐄inc=E0eikrcosθ𝐞x=E0n=1in2n+1n(n+1)(𝐌o1n(1)(k,𝐫)i𝐍e1n(1)(k,𝐫))
𝐇inc=kωμE0n=1in2n+1n(n+1)(𝐌e1n(1)(k,𝐫)+i𝐍o1n(1)(k,𝐫))

Buradaki (1) üst-imi ψeomn fonksiyonun radyal kısmının küresel Bessel fonksiyonu olduğunu belirtir. Açılım katsayıları ise şu integraller ile elde edilir:

02π0π𝐄inc𝐌eomn(1)sinθdθdφ02π0π|𝐌eomn(1)|2sinθdθdφ

m1'ı sağlayan tüm katsayılar 0'dır.

Sonrasında şu koşullar çözümde göz önünde bulundurulur:

  1. Kürenin yüzeyinde elektromanyetik sınır koşulları sağlanmalıdır.
  1. Saçılma probleminin çözümü orijinde sınırlandırılmalıdır: bu nedenle kürenin içindeki alanların üreten fonksiyonu olarak küresel Bessel fonksiyonları seçilir.
  1. Saçılan alan, orijinden sonsuza doğru hareket etmelidir; bunun için birinci tip Hankel fonksiyonları seçilir.

Saçılan alanlar, daha sonra vektör harmonik açılımla şu şekilde yazılır:

𝐄s=n=1En(ian𝐍e1n(3)(k,𝐫)bn𝐌o1n(3)(k,𝐫))
𝐇s=kωμn=1En(an𝐌e1n(3)(k,𝐫)+ibn𝐍o1n(3)(k,𝐫))

Bu denklemlerde (3) üst-imi ψeomn fonksiyonun radyal kısmının küresel Hankel fonksiyonu olduğunu belirtir.

Kürenin içindeki alanlar ise şu şekilde açılabilir:

𝐄1=n=1En(idn𝐍e1n(1)(k1,𝐫)+cn𝐌o1n(1)(k1,𝐫))
𝐇1=k1ωμ1n=1En(dn𝐌e1n(1)(k1,𝐫)+icn𝐍o1n(1)(k1,𝐫))

k=ωcn ve k1=ωcn1 küre dışındaki ve içindeki dalga vektörünü ifade eder. Kürenin dışı ve içindeki kırılma indisleri n ve n1 ile gösterilir.

Sınır koşulları denklemlere uygulandıktan sonra Mie katsayıları elde edilir:

cn(ω)=μ1[ρhn(ρ)]jn(ρ)μ1[ρjn(ρ)]hn(ρ)μ1[ρhn(ρ)]jn(ρ1)μ[ρ1jn(ρ1)]hn(ρ)
dn(ω)=μ1n1n[ρhn(ρ)]jn(ρ)μ1n1n[ρjn(ρ)]hn(ρ)μn12[ρhn(ρ)]jn(ρ1)μ1n2[ρ1jn(ρ1)]hn(ρ),
bn(ω)=μ1[ρjn(ρ)]jn(ρ1)μ[ρ1jn(ρ1)]jn(ρ)μ1[ρhn(ρ)]jn(ρ1)μ[ρ1jn(ρ1)]hn(ρ)
an(ω)=μn12[ρjn(ρ)]jn(ρ1)μ1n2[ρ1jn(ρ1)]jn(ρ)μn12[ρhn(ρ)]jn(ρ1)μ1n2[ρ1jn(ρ1)]hn(ρ),
ρ=ka
ρ1=k1a

Bu katsayılarda a kürenin yarıçapına, jn ile hn fonksiyonları da sırasıyla birince tip küresel Bessel ve Hankel fonksiyonlarına tekabül eder.

Mie saçılması nümerik olarak hesaplanırken sonsuz seri toplamının bir yerden sonra kesilmesi gerekir. Bununla ilgili en yaygın kriterlerden biri Wiscombe'un kriteridir ve Lmax=x+4x1/3+2 terimlerin doğruya yakın sonuçlar için yeterli olduğunu belirtir. Bu denklem de x, ρ ile eştir.[1]

Saçılma ve yok olma tesir kesitleri

100 nm yarıçaplı bir altın nanoküresinin dalga boyuna göre saçılma tesir kesiti spektrumu

Mie teorisinde ve saçılmada etkinlik katsayıları sıklıkla kullanılan parametrelerdendir. Bu katsayılar yok olma (Qe), saçılma (Qs) ve soğurma (Qa) için tanımlanabilir.[2][3] Bu katsayılar ilgili tesir kesitlerinin ışığın saçıldığı kürenin kesit alanına oranıdır. Örnek olarak, bir Mie saçılmasında saçılma etkinlik katsayısı Qs=σsπa2 formülü ile hesaplanabilir; bu denklemde σs saçılma tesir kesiti ve a da parçacık yarıçapıdır.

Yok olma kesiti, Mie teorisinde şu şekilde tanımlanır:

σe=σs+σa and Qe=Qs+Qa

Gene Mie teorisine göre, saçılma ve yok olma katsayıları sonsuz bir seri ile gösterilebilir:

Qs=2πk2n=1(2n+1)(|an|2+|bn|2)
Qe=2πk2n=1(2n+1)(an+bn)

Uygulamalar

Mükemmel iletken bir metal kürenin dalga boyuna göre Mie radar kesiti grafiği

Mie teorisi, atmosfer biliminde bulut ve tozlardaki ışık saçılmasının incelenmesi için sıkça kullanılmaktadır. Teorinin diğer kullanım alanları arasında biyomedikal sistemler ile radarlar bulunmaktadır. Mie saçılımı aynı zamanda bazı metamateryal ve plazmonik yapıların teorisinde yer edinmiştir.Şablon:Sfn[4][5]

Kaynakça

Şablon:Kaynakça

Kitap kaynakları

Dış bağlantılar