Kümülant

testwiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Olasılık kuramı ve istatistik bilim dallarında bir rassal değişken Xin μ = E(X) olarak ifade edilen beklenen değeri ve σ² = E((X - μ)²) olarak ifade edilen varyansı bulunur. Bunlar ilk iki kümülant olarak belirlenirler; yani

κ1 = μ ve κ² = σ².

n tane kümülant κn bir 'kümülant üreten fonksiyon tarafından belirlenir; bu fonksiyon g(t) olarak şöyle ifade edilebilir:

g(t)=log(E(etX))=n=1κntnn!=μt+σ2t22+.

Bu fonksiyonun türevleri var olduğu kabul edilirse, kümülantlar g(t) fonksiyonunun (sıfırda) türevleri ile şöyle verilir:

κ1 = μ = g' (0),
κ2 = σ² = g' '(0),
κn = g(n) (0).

κn kümülantlari verilmiş olan bir olasılık dağılımı Edgeworth serileri açılımı suretiyle yaklaşık olarak bulunabilir.

Tarihçe

Kümülant kavramı 1889'da Danimarkalı matematikçi ve istatistikçi Thorvald N. Thiele (1838 - 1910) tarafından yarı-değişmezler adı altında ortaya atılmıştır. Kümülant adı ilk defa İngiliz istatistikçisi Ronald Fisher tarafından ortaya atılıp sonradan bu kavram Fisher ve İngiliz istatistikçi Wishart tarafından geliştirilmiştir.[1]

Momentler ve kümülantlar

Bir olasılık dağılımı için kümülantlar o dağılımın momentleri ile yakından ilişkilidir. Kümülant kavramının geliştirilmesi ve bunların momentler kavramına pratik kullanımda tercih edilmesi nedeni bağımsız iki rassal değişken X ve Y için şu ifadenin bulunmasına bağlıdır;

gX+Y(t)=log(E(et(X+Y)))=log(E(etX)E(etY))=log(E(etX))+log(E(etY))=gX(t)+gY(t).

Böylece her kümülant daha önce toplam olarak elde edilmiş karşıt kümülantların toplamının bir toplamı olur.

Moment üreten fonksiyon şöyle verilir:

1+n=1μ'ntnn!=exp(n=1κntnn!)=exp(g(t)).

Böylece kümülant üreten fonksiyon moment üreten fonksiyonun logaritmasıdır.

Birinci kümülant beklenen değer; ikinci kümülant varyans ve ikinci ve üçüncü kümülant merkezsel momentler olur. Ancak daha yüksek derecede kümülantlar ne momentler ne de merkezsel momentlere karşıttırlar.

Kümülantlar momentlere şu (yineleme) formülü ile bağlıdırlar:

κn=μ'nk=1n1(n1k1)κkμnk.

ninci moment μ′n ilk n kümülant ile kurulmuş ninci derece bir polinomdur; yani (Bunun katsayıları hep pozitif olur ve Faà di Bruno'nin formülünde bulunan katsayılardır.)

μ'1=κ1
μ'2=κ2+κ12
μ'3=κ3+3κ2κ1+κ13
μ'4=κ4+4κ3κ1+3κ22+6κ2κ12+κ14
μ'5=κ5+5κ4κ1+10κ3κ2+10κ3κ12+15κ22κ1+10κ2κ13+κ15
μ'6=κ6+6κ5κ1+15κ4κ2+15κ4κ12+10κ32+60κ3κ2κ1+20κ3κ13+15κ23+45κ22κ12+15κ2κ14+κ16.

Merkezsel momentler olan μn (DIKKAT μ′n DEĞIL) ile kümülant bağlılığı şöyledir:

μ1=0
μ2=κ2
μ3=κ3
μ4=κ4+3κ22
μ5=κ5+10κ3κ2
μ6=κ6+15κ4κ2+10κ32+15κ23.

Karakteristik fonksiyon ve kümülantlar

Bazı istatistikçiler kümülant üreten fonksiyonu başka bir yol kullanarak karakteristik fonksiyonlar yoluyla şöyle tanımlamayı tercih ederler.[2][3]

h(t)=log(E(eitX))=n=1κn(it)nn!=μitσ2t22+.

Bu türlü tanımlamanın avantajı eğer daha yüksek derecelerde momentler bulunmasa bile uygun kümülantlarin elde edilmesini sağlamasıdır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Şablon:Kaynakça

Dış bağlantılar

Şablon:Olasılık Dağılımlar Kuramı

  1. Fisher 1929'da ilk defa Harold Hotellinge yazdığı bir mektupta bu kavramı kumulatif moment fonksiyonu adi ile kullanmıştır. İlk kümülant adı olarak kullanılması R. Fisher ve J.Wishart (1931) "The derivation of the pattern formulae of two-way partitions from those of simpler patterns", Proceedings of the London Mathematical Society, 2. Seri C. 33 say. 195-208 makalesindedir.
  2. Kendall, M.G., Stuart, A. (1969) The Advanced Theory of Statistics, Volume 1 (3rd Edition). Griffin, London. (Section 3.12)
  3. Lukacs, E. (1970) Characteristic Functions (2nd Edition). Griffin, London. (Page 27)