Bergman uzayı

testwiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Matematiğin bir alt dalı olan karmaşık analizde, Bergman uzayı kompleks koordinat uzayının bir D bölgesinde tanımlı holomorf fonksiyonlardan oluşan bir fonksiyon uzayıdır. Uzay, Stefan Bergman'ın adını taşımaktadır. Daha matematiksel bir ifadeyle, Bergman uzayı olan Ap(D), D üzerinde tanımlı ve p-normu sonlu olan holomorf fonksiyonlardan oluşmaktadır.

Gösterim hakkında

Bergman uzaylarının gösterimi hakkında bir uzlaşım yoktur. Karmaşık düzlemdeki analitik fonksiyonlar çalışıldığında Lαp(D) ya da Lap(D) gösterimi yaygındır; buradaki, α ya da a harfi fonksiyonun analitik (holomorf fonksiyonların analitikliği maddesine bakınız) olduğunu simgelemek için eklenmiştir. Alt ve üst indekslerin başka özellikler için kullanılması gerektiği durumlarda, kullanımının zorluk çıkarmayacağı düşünülerek Ap(D) veya 𝒜p(D) de kullanılmaktadır. Yine, Lαp(D) kullanımına paralel olarak Lp,h(D) kullanımı da vardır ve h harfi fonksiyonun holomorf olduğunu simgeler.

Tanımı

Dn açık küme, dV ise D üzerindeki Öklid hacim formu olsun. D üzerinde tanımlı holomorf fonksiyonlar uzayı H(D) ile gösterilsin. 0<p< için, Lp(D) ise Lebesgue uzayı olsun. Bu gösterimler altında,

Ap(D):=Lp(D)H(D)

şeklinde tanımlanan ve Lp(D) uzayının normunu alan uzaya D üzerinde tanımlı Bergman uzayı denir. Diğer deyişle, f fonksiyonunun Bergman uzayında olması için,

  • f inin holomorf olması
  • Aşağıdaki gibi tanımlı Lp(D)'de olma koşulunu sağlaması gerekir:
fAp(D)=(D|f(z)|pdV(z))1/p<.

p=2 olmadığı durumlarda, bazen bu duruma vurgu yapmak için p-Bergman uzayı ifadesi de kullanılır.

Özellikler

  • Yukarıda verilen Ap(D) tanımı ancak p1 ise gerçek bir normdur.
  • p1 ise, Bergman uzayları Banach uzayıdır. Bu sonuç, D'nin tıkız bir K altkümesi üzerindeki şu kestirimin bir sonucu olarak elde edilebilir:
supzK|f(z)|CKfLp(D).
Bu yüzden, Lp(D)'deki holomorf fonksiyonlar dizisinin yakınsaklığı ayrıca bu dizinin tıkız yakınsak olduğunu verir. Böylece, limit fonksiyonu da holomorftur.
  • p=2 olduğu durumlarda uzay üzerinde iç çarpım şu şekilde belirlenebilir:
f,g:=Df(z)g(z)dV(z).
O zaman A2(D) bir doğuran çekirdekli Hilbert uzayıdır ve çekirdeği de Bergman çekirdeği tarafından belirlenir. Gerçekten de,
  • Uzay, tanımı gereği yine bir Hilbert uzayı olan L2(D)nin doğrusal bir altuzayıdır.
  • Aynı zamanda, Bergman uzayı, L2(D) içinde kapalıdır. Bu yüzden, kendi başına da tam bir metrik uzaydır. Bu uzayın kapalı olmasının sebebi Dnin her tıkız alt kümesi için supzK|f(z)|CKfL2(D) eşitsizliğinin sağlanmasıdır. Bu halde, bir holomorf fonksiyon dizisinin L2(D) içindeki yakınsaklığı tıkız kümeler üzerindeki düzgün yakınsaklığa (yani tıkız yakınsaklığa) dönüşür. Böylelikle, bu dizinin limiti de holomorf olur. L2(D) zaten tam olduğu için, limitin kare integrallenebilir olduğu bilinmektedir. O yüzden, limit fonksiyonu da A2(D) içindedir.

Bergman çekirdeği

Daha önceden bahsedilen supzK|f(z)|CKfL2(D) eşitsizliğinin Dnin her tıkız altkümesinde sağlanması, aynı zamanda D içindeki her z noktası için, evz:ff(z) gönderiminin bir sürekli doğrusal operatör olduğunu da gösterir. Bir başka deyişle, D içindeki her z noktası için, A2(D) uzayında bulunan fonksiyonların z noktasında değerlendirilmesi sürekli doğrusal operatör olur. O zaman, Riesz temsil teoremi kullanılarak bu doğrusal operatör A2(D)'deki bir elemanla iç çarpım halinde yazılabilir:

evzf=Df(ζ)ηz(ζ)dμ(ζ).

Bergman çekirdeği K,

K(z,ζ)=ηz(ζ)

olarak tanımlanır. Bergman çekirdeği, z değişkeninde holomorf ve ζ değişkeninde ise tersholomorftur. Aynı zamanda aşağıdaki çekirdek özelliğini sağlar:

f(z)=DK(z,ζ)f(ζ)dμ(ζ).

Başka bir deyişle, D içindeki her z noktası için, A2(D) içindeki her holomorf fonksiyonun bu çekirdekle çarpılıp integralinin alınması fonksiyonun z noktasında değerlendirmesini geri verir. z noktası herhangi bir nokta olabileceği için, fonksiyon çekirdek tarafından yeniden üretilmiş olur; yani, çekirdek üreteç görevi görmektedir.

Özel bölgelerde Bergman çekirdeği

Bergman çekirdeği, karmaşık düzlemdeki ve karmaşık koordinat uzayındaki bazı özel bölgelerde açık bir şekilde bilinmektedir.

K(z,ζ)=1π1(1zζ¯)2,(ζ𝔻).

  • (Gerçel kısmı pozitif olan) Yarı düzlem: D=+={z:|Rez>0} ise, o zaman[2]
K(z,ζ)=1(z+ζ)2(ζ+).
  • Yuvar: B={zn||z|<R} sıfır merkezli ve R yarıçaplı yuvar olsun. O zaman,[3]
KB(z,ζ)=n!Rnπn(R2j=1nzjζ¯j)n1.
n=1 ve R=1 iken yukarıda verilen ifâde buradan tekrar elde edilebilir.
  • Disk çarpımı: U={zn||zj|<rj,j=1,2,,n} sıfır merkezli ve r=(r1,,rn) vektör yarıçaplı disk çarpımı (polidisk) olsun. O zaman,[3]
KU(z,ζ)=1πnj=1nrj2(rj2zjζ¯j)2.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Şablon:Kaynakça

  1. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Duren isimli refler için metin sağlanmadı
  2. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Elliott isimli refler için metin sağlanmadı
  3. 3,0 3,1 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; EOM isimli refler için metin sağlanmadı