Brune teoremi

testwiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Şablon:Ortala

Brune teoremi, bir orta düzey Prusya memuru olan muhasebeci Ernst Wilhelm Brune (1790?-1860?)[1] tarafından bulunan ve 1841 yılında Berlin'de yayınlanan, dörtgenlerle ilgili bir temel geometri teoremidir. Teorem, Öklid düzleminde bir dışbükey dörtgeninin yapıcı bir şekilde aynı alana sahip dört kısmi dörtgene nasıl bölünebileceği problemini ele alır ve yanıtlar.[2]

Teoremin formülasyonu

Teorem şu şekilde formüle edilebilir:[2]

Öklid düzleminde keyfi bir ABCD dışbükey dörtgeni verilir. M ve N, AC ve BD köşegenleri üzerinde yer alan iki orta noktadır.
M ve N noktalarından diğer köşegene paralel çizilir, O noktası iki köşegen merkezinden çizilen doğruların kesişme noktasıdır. O noktasının M=N'de olması durumunda ABCD bir paralelkenardır.
Sonra:
O noktası, dörtgenin dört kenarının orta noktaları ile birleştirilirse, ABCD dörtgeni, her biri ABCD dörtgeninin 14 alanına sahip olan dört alt dörtgene bölünmüş olur.

İspat

Şablon:Ortala

ABCD herhangi bir düzensiz dörtgen ve E,F,G,H ise bu dörtgenin kenarlarının orta noktaları olsun. Öyle bir K noktası vardır ki;

SAHKE=SEKFB=SKHDG=SKGCF=(14SABCD)

A,B,C,D,I'nın sırasıyla p1,p2,p3,p4,p koordinatlarına sahip olduğunu varsayalım. Sonra,

𝐒AHKE=12(𝐩𝐩1)×𝐩2𝐩42=14(𝐩𝐩1)×(𝐩2𝐩4),
𝐒EKFB=14(𝐩3𝐩1)×(𝐩2𝐩)=14(𝐩𝐩2)×(𝐩3𝐩1),
𝐒KHDG=14(𝐩3𝐩1)×(𝐩𝐩4)=14(𝐩4𝐩)×(𝐩3𝐩1),
𝐒KGCF=14(𝐩3𝐩)×(𝐩2𝐩4).

Aşağıdaki ifade kolayca görülebilir:

𝐒AHKE+𝐒KGCF=12𝐒ABCD,
𝐒EKFB+𝐒KHDG=12𝐒ABCD

bu nedenle p'nin iki bileşenini belirlemek için tam olarak iki doğrusal denklem vardır;

𝐒AHKE𝐒KGCF=0,
𝐒EKFB𝐒KHDG=0

Ve denklemler aşağıdaki şekilde yazılabilir;

(2𝐩𝐩1𝐩3)×(𝐩2𝐩4)=0,
(2𝐩𝐩2𝐩4)×(𝐩3𝐩1)=0

Bu, aşağıdaki ifadeye eşittir:

𝐩=𝐩1+𝐩32+λ(𝐩2𝐩4)=𝐩2+𝐩42+μ(𝐩3𝐩1),λ,μ

K'nin geometrik tanımı şimdi açık olmalıdır: K noktası, köşegenlerin kesişme noktasının (M=ACBD), köşelerin ağırlık merkezi P'ye göre yansımasıdır/simetrisidir.

Kaynakça

Notlar

Şablon:Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

  • Wetzel, John E. "Squares in triangles." The Mathematical Gazette 86.505 (2002): ss. 28-34.
  1. Möglicherweise E. W. Brune nach Maximilian Simon, Über die Entwicklung der Elementargeometrie im 19. Jh., Jb DMV, 1. Ergänzungsband, 1906, s. 256 (Register). E. W. Brune ist auch als Pionier von Sterbetafeln in Deutschland bekannt (Crelle J. 1837, S. 58).
  2. 2,0 2,1 Friedrich Joseph Pythagoras Riecke (Hrsg.): Mathematische Unterhaltungen. Erstes Heft. 1973, s. 66