De Gua teoremi

testwiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Şablon:Ortala

Adını Fransız matematikçi Jean Paul de Gua de Malves'den alan De Gua teoremi, Pisagor teoreminin üç boyutlu bir analojisidir.

Açıklama

Bir dört yüzlünün dik açılı bir köşesi varsa (bir küpün köşesi gibi), o zaman dik köşenin karşısındaki yüzün alanının karesi, diğer üç yüzün alanlarının karelerinin toplamına eşittir.

AABC2=AABO2+AACO2+ABCO2

Genellemeler

Pisagor teoremi ve de Gua teoremi dik köşe açılı n-simpleks (n = 2, 3) hakkındaki genel bir teoremin özel durumlardır. Bu da Donald R. Conant ve William A. Beyer'in[1] daha genel bir teoreminin özel bir durumudur ve aşağıdaki gibi ifade edilebilir.

U, n'nin (kn olmak üzere) k-boyutlu afin alt uzayının ölçülebilir bir alt kümesi olsun. Tam olarak k elemanlı herhangi bir I{1,,n} alt kümesi için, UI U'nun ei1,,eik doğrusal açıklığı üzerine ortogonal izdüşümü olsun, burada I={i1,,ik} ve e1,,en niçin standart taban (doğal taban)dır. Sonra,

volk2(U)=Ivolk2(UI),

burada volk(U) U'nun k-boyutlu hacmi ve toplam k elementli tüm I{1,,n} alt kümeler üzerindedir.

De Gua'nın teoremi ve dik köşe açılı n-simpliklere genellemesi (yukarıda), k = n-1 ve U’nun koordinat eksenlerinde köşeleri olan n'de bir (n−1)-simpleks olduğu özel duruma karşılık gelir. Örneğin, n = 3, k = 2 ve U 3içinde A, B ve C köşeleri sırasıyla x1, x2 ve x3 eksenlerinde yer alan ABC üçgenidir. {1,2,3}'ün tam olarak 2 elemanlı alt kümeleri I, {2,3}, {1,3} ve {1,2}'dir. Tanım olarak, U{2,3} U=ABC'nin x2x3-düzleminde ortogonal izdüşümüdür, yani U{2,3} köşeleri O, B ve C olan OBC üçgenidir, burada O '3'ün orjinidir. Benzer şekilde, U{1,3}=AOC ve U{1,2}=ABO olup, Conant-Beyer teoremi aşağıdaki gibi ifade edilir;

vol22(ABC)=vol22(OBC)+vol22(AOC)+vol22(ABO),

bu ise de Gua teoremidir.

De Gua teoreminin dik köşe açılı n-simplekslere genelleştirilmesi de Cayley-Menger determinat formülünün özel bir durumu olarak elde edilebilir.

Tarihçe

Jean Paul de Gua de Malves (1713-1785), bu teoremi 1783'te yayınladı, ancak aynı zamanda teoremin biraz daha genel bir versiyonu başka bir Fransız matematikçi Charles de Tinseau d'Amondans (1746-1818) tarafından da yayınlandı. Ancak teorem, Johann Faulhaber (1580-1635) ve René Descartes (1596-1650) tarafından çok daha önce biliniyordu.[2]

Teoremin İspatı

İspat 1

Bir köşesi dik açılı olan bir dört yüzlü verilsin. Dik açılı köşeye dokunan üç yüzün alanları A1,A2,A3 ve dik açılı köşenin karşısındaki "hipotenüs yüzü" alanı H şeklinde etiketlensin, De Gua teoremi aşağıdaki eşitliği ifade etmektedir:

H2=(A1)2+(A2)2+(A3)2.

Bu ispatta Heron formülünü kullanacağız. Heron formülü, bir üçgenin alanını kenar uzunlukları cinsinden verir. Kenarları a,b,c ve yarı çevresi s=12(a+b+c) olan bir üçgenin alanı aşağıdaki şekilde bulunur:

A=s(sa)(sb)(sc).

De Gua teoremi bağlamında, dört yüzlünün altı bacağı, l1,l2,l3 ve h1,h2,h3 şeklinde etiketlensin. Burada li, dik açılı köşeden çıkan bacaklar ve hi ise hipotenüs yüzünün üç kenarıdır.

Dik açılı köşeye temas eden üç yüzün alanları sırasıyla;

A3=12l1l2,A1=12l2l3,A2=12l3l1.'dir.

Heron formülünü kullanarak hipotenüs yüzünün alanı aşağıdaki şekilde hesaplanır:

H=14(h1+h2+h3)(h1+h2h3)(h2+h3h1)(h3+h1h2).

Bunu bazı cebirsel işlemlerle aşağıdaki şekilde genişletebiliriz.

H2=116(2h12h32+2h22h32+2h12h22h14h24h34).

Şimdi, Pisagor teoremini kullanarak elde edebileceğimiz uzunluklar,

h12=l22+l32,h22=l12+l32,h32=l12+l22 olarak hesaplanır.

Ve böylece terimleri yerine koyup sadeleştirerek aşağıdaki ifadeyi elde ederiz:

H2=14(l12l22+l32l22+l12l32)

ve teorem kanıtlanmış olur.

İspat 2

OA, OB, OC kenarlarının ilgili uzunlukları a, b, c olsun.

Dört yüzlü tarafından kesilen şeklin iç hacmi, Şablon:Sfrac = Şablon:Sfrac AABO = Şablon:SfracAACO = Şablon:Sfrac ABCO aynı zamanda h, ABC yüzü ile ilişkili yüksekliği göstermek üzere Şablon:Sfrac AABC'ye eşittir.

n=(bc)2OA+(ac)2OB+(ab)2OC vektörü gibi ABC düzlemine normaldir, bu yükseklik h=<OA|n>||n|| ile gösterilir.

Dolayısıyla, hacimleri eşitleyerek: abc6=13abc(bc)2+(ac)2+(ab)2AABC. Ve basitleştirerek 4AABC2=(ab)2+(bc)2+(ac)2'ye yani istenen formüle ulaşılır.

Notlar

Şablon:Kaynakça

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

  1. Şablon:Akademik dergi kaynağı
  2. Howard Whitley Eves: Great Moments in Mathematics (before 1650).