Gauss integrali

testwiki sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Gauss integrali, Euler–Poisson integrali olarak da bilinir,[1] tüm reel sayılardaki ex2 Gauss fonksiyonunun integralidir. Alman matematik ve fizikçi Carl Friedrich Gauss'dan sonra adlandırlıdı. İntegrali şöyledir:

ex2dx=π.

Bu integral çok geniş uygulama alanına sahiptir. Örneğin değişkenlerin azıcık değiştirilerek normal dağılımın normalleştirme sabitini hesaplamak için kullanılır. Sonlu sınırları olan aynı integral, normal dağılımın hem hata fonksiyonu hem de birikimli dağılım fonksiyonu ile yakından ilişkilidir.

Hata fonksiyonu için her ne kadar temel fonksiyon olmazsa bile, Risch algoritması kanıtlamıştır ki, Kalkülüs araçları kullanılarak Gauss integrali analitik olarak çözülebilir. Burada, aşağıdaki integralin temel İlkel fonksiyonu yoktur:

ex2dx,

fakat aşağıdaki belirli integrali hesaplanabilir:

ex2dx

Gauss integrali ile, fizikte çok sık karşılaşılır ve integralin sayısal genelleştirilmesi ile kuantum alan kuramında sık karşılaşılır.

Hesaplama

Kutupsal koordinat sisteminde

Gauss integralini hesaplamanın standart yolu Poisson'a geri gitmektir,[2] is

Bu iki hesaplama karşılaştırılırsa uygun integral elde edilmiş olur.

Basit ispat

Kısaca yukarıdaki yöntem kullanılarak, bir taraftan şöyle hesaplanabilir;

𝐑2e(x2+y2)dA=e(x2+y2)dxdy=(ex2dx)(ey2dy)=(ex2dx)2

Diğer taraftan da şöyle hesaplanabilir;

𝐑2e(x2+y2)dA=02π0er2rdrdθ=2π0rer2dr=2π012esdss=r2=π0esds=π(e0e)=π,

Buradaki r faktörü, kutupsal koordinat dönüşümlerinden elde edilir. (r dr , kutupsal koordinat sisteminde ifade edilen düzlemin standart ölçüsüdür [1]Şablon:Webarşiv) ve s = −r2 yerine konulursa ds = −2r dr olur.

Bunları bir araya getirirsek

(ex2dx)2=π, olur.

Böylece,

ex2dx=π elde edilir.

Kapsamlı ispat

Katlı integrallerin uygunluğunu ve iki ifadenin eşitliğini doğrulamak için, aşağıdaki yaklaşım fonksiyonu ile başlayalım:

I(a)=aaex2dx.

Eğer integral şöyle olursa:

ex2dx

mutlak yakınsaklığın Cauchy esas değeri limiti şöyle olur;

limaI(a)

Bu limit aşağıdaki integral ile uyuşur;

ex2dx.

Bunun gerçek durumunu şöyledir;

|ex2|dx<1xex2dx+11ex2dx+1xex2dx<.

Böylece şöyle hesaplayabiliriz

ex2dx

burada limit alınırsa

limaI(a).

I(a)nın karesi elde edilir

I(a)2=(aaex2dx)(aaey2dy)=aa(aaey2dy)ex2dx=aaaae(x2+y2)dxdy.

Fubini teoremini kullanarak, yukarıdaki katlı integral, şu şekilde alan integraline çevrilebilir:

e(x2+y2)d(x,y),

xy düzleminde {(−aa), (aa), (a, −a), (−a, −a)} köşelerine sahip bir kare elde edilir.

Üstel fonksiyon, tüm reel sayılar için 0'dan büyük olduğundan dolayı, karenin iç teğet çemberinin integrali I(a)2'den küçük olmalıdır ve benzer şekilde karenin dış teğet çemberinin integrali de I(a)2'den büyük olmalıdır. Bu iki çemberin integralleri kutupsal koordinat dönüşümünden kolayca hesaplanabilir:

x=rcosθy=rsinθd(x,y)=rd(r,θ).
02π0arer2drdθ<I2(a)<02π0a2rer2drdθ.

(Kutupsal dönüşümler için kartezyen koordinatlardan kutupsal koordinatlara dönüşüme bakın.)

Integral alma,

π(1ea2)<I2(a)<π(1e2a2).

Sıkıştırma teoreminden, Gauss integral elde edilebilir:

ex2dx=π.

Kartezyen koordinat sisteminde

Laplace dönüşümüne geri gitmenin farklı bir yöntemi,[2] aşağıdaki gibidir:

y=xsdy=xds.

y → ±∞ iken s sınırları, x in işaretine bağlıdır ve bir çift fonksiyon olan ex2 kullanılarak hesaplama basitleştirilebilir. Böylece tüm reel sayılardaki integral için, sıfırdan sonsuza iki kez integral alınır. Bu da şöyle olur;

ex2dx=20ex2dx.

Böylece, x ≥ 0 için integral alınır ve y ile s değişkenleri aynı sınırlara sahiptir. Buradan:

I2=400e(x2+y2)dydx.

elde edilir. Ardından:

14I2=0(0e(x2+y2)dy)dx=0(0ex2(1+s2)xds)dx=0(0ex2(1+s2)xdx)ds=0[12(1+s2)ex2(1+s2)]x=0x=ds=120ds1+s2=12[arctans]0=π4.

Son olarak, I=π olur.

Gama fonksiyonu ile ilişkisi

Bir çift fonksiyonun integrali şöyle olsun:

ex2dx=20ex2dx

Burada x=t değişken değiştirme yapılırsa bu denklem Euler integraline dönüşür:

20ex2dx=2012 et t12dt=Γ(12)=π

Buradaki Γ, gama fonksiyonudur. Bu, bir yarım tam sayı faktöriyelinin, πnin bir oransal çarpanı olduğunu gösteriyor. Bunun daha genel ifade şöyledir:

0eaxbdx=1b a1bΓ(1b).

Genelleştirmeler

Gauss fonksiyonunun integrali

Şablon:Ana Keyfi bir Gauss fonksiyonunun integrali şöyledir:

e(x+b)2c2dx=cπ.

Bunun başka bir biçimi de şöyledir:

ex2+bx+cdx=πeb2/4+c,

n boyutlu ve fonksiyonel genelleştirme

Şablon:Ana A, bir simetrik pozitif tanımlı (bu yüzden tersinir) n×n ortak değişirli matrisi olsun. Böylece integral şöyle olur:

exp(12i,j=1nAijxixj)dnx=exp(12xTAx)dnx=(2π)ndetA

Burada integral Rnde anlaşılır. Bu, çokdeğişirli normal dağılım incelenerek uygulanır.

Ayrıca,

xk1xk2Nexp(12i,j=1nAijxixj)dnx=(2π)ndetA12NN!σS2N(A1)kσ(1)kσ(2)(A1)kσ(2N1)kσ(2N)

Burada σ, bir {1, ..., 2N} permütasyonu ve sağ taraftaki ek faktör, N nin {1, ..., 2N} tüm kombinasyonel çiftlerinin toplamıdır ve Ad−1'den elde edilmişlerdir.

Alternatif olarak,

f(x)exp(12i,j=1nAijxixj)dnx=(2π)ndetAexp(12i,j=1n(A1)ijxixj)f(x)|x=0

Yüksek dereceli polinomlar

Diğer çift polinomların üstelleri seriler kullanılarak kolayca çözülebilir. Örneğin bir dördüncü dereceden bir polinomun üstel integralinin çözümü şöyledir:

eax4+bx3+cx2+dx+fdx=12ef n,m,p=0n+p=0mod2 bnn!cmm!dpp!Γ(3n+2m+p+14)(a)3n+2m+p+14.

Burada n + p = 0 mod 2 gereklidir. Çünkü −∞'dan 0'a integral her bir terimde (−1)n+p/2 faktörü oluştururken, 0'dan +∞'a integral her bir terimde 1/2 faktörü oluşturur. Bu integraller, kuantum alan kuramının konusuna girer.

Kaynakça

Şablon:Kaynakça

Şablon:Carl Friedrich Gauss Şablon:İntegraller